Soul Mate/Hyunlix√

11.⭑Onlarca Hançer⭑

İyi okumalar...♡♡♡

<><><>

"Hâlâ çok mu canın yanıyor?"

Saçlarının arasında gezinen parmaklar ve şefkat dolu ses ile Omega göz yaşlarını tutamıyordu. Jisung, Hyung'unun halk ile ilgili bir sorun olduğu, acilen şehre inmesi gerektiği için Felix'in yanına gelmiş, dakikalardır da bu durumdaydılar işte.

"Hayır ç-çok acımıyor."

"Neden bu kadar uzun sürüyor? Hm?"

"B-bilmiyorum prensim."

"Prensim deme artık bana. Jisung yada Jisungie~ de. Hm?"

Felix, Omega'nın kucağına yasladığı kafasını kaldırarak yatakta dizleri üstünde doğrulmuştu.

"K-kralım ne zaman dönecek Jisungie?"

"Özledin mi?"

Kendisine imalı bakışlar atarak konuşan Omega'ya karşı dudak büzmüştü.

"Hayır, yani evet ama hayır. Sadece kötü hissediyorum kendimi."

"Merak etme kısa sürede gelir. Şimdi masaj yapmamı iste misin sana? Feromonlarımı salgılayım? Yada bahçeye çıkmak ister misin?"

"Bahçe mi? Ama bana odadan dışarı çıkma dedi."

Jisung oflayıp yataktan ayağa kalkarak Hyung'unun giysi dolabına yönelmiş, içiden çıkardığı uzun ceketi alıp yatakta dizleri üstünde merakla kendisine bakan bedenin önüne kadar yürümüştü. Gözleri ağlamaktan kızarmış Omega'ya elini uzatıp tutması için sallamıştı.

"Hadi kalk, şu ceketi giyersen kimse sana yaklaşmaya cesaret edemez."

"Neden ki?"

Ceketi kollarından geçirirken konuşmuştu Omega.

"Çünkü Kralın ceketini giydin ve bu da Krala ait olduğunu gösterir."

"Ben eşya mıyım Jisungie? Krala ait olayım."

Dudak büzerek yataktan kalkan bedene bakarak kıkırdamıştı Jisung. Kızgınlıkta olduğu için gözüne daha da tatlı gelmişti Omega. Al al yanakları ve geriye doğru taranmış saçlarıyla, ısırmaktan kıpkırmızı olmuş dudaklarını büzerken çok tatlıydı.

"Tabiki eşya değilsin. Sadece üstünde Hyung'umun feromonlarını taşıdığın için kimse bu maksatla yaklaşamaz sana o yüzden dedim."

"Eşya değilim hıh. Hadi bahçeye çıkalım Jisungie. 4 gündür odadan çıkmıyorum."

İlk başta trip atar gibi konuşmuş, ardından da anında neşelenip Jisung'un koluna girmişti Omega. Evet, tam tamına 4 gündür Hyunjin'in yanından ayrılmıyordu. İlk defa az ağrı ile kızgınlığını atlatacaktı. Alfa'nın feromonları hem ağrısını alıp götürüyor hem de mayıştırıyordu minik bedeni.

İlk günkü olay ise bir daha hiç yaşanmamıştı. Aslında Felix buna izin vermemişti. Alfa, kendisini tatmin etmişti ama yine de utanıyordu. Kızgınlık da bile olsa çok utanmıştı.

"Jisungie, Minho Hyung ile aranda ne var?"

"Ne?"

Merdivenlerden inerken Felix'in aniden dediğiyle ona döneceği sırada dengesini kaybedip düşecekti ki onu tutan bedenle son anda kurtulmuştu.

"Dikkar edin Prensim."

Jisung, göğsünde yaslı olduğu Beta'yla hafifçe gülümsemişti. Her kendisine birşey olacağı sırada onu anında yanında buluyordu ve bunu çok seviyordu.