[TAMAMLANDI] Kral Hyunjin, uzun zamandır birlikte olduğu Omega'yı gerçek Ruh eşi olduğunu sanar ancak ormanda tesadüfen karşılaştığı saldırıya uğramış Omega ile inandığı her şeyin bir yalandan ibaret olduğunu görür.
"𝑖𝑛𝑎𝑡𝑐𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑐𝑖𝑣𝑐𝑖�...
Alfa girdiği şokla sesini yükseltmiş, öylece Omega ile birbirlerine bakıyorlardı. Jeongin de bu duruma şaşkındı ama bir tarafı da sevinmişti. Belki de artık başka Alfalara tereddütle yaklaşmayacak korkmayacaktı. Tâ ki Alfa'dan duyduğu şeyle bu düşünce içinde sanki bir tabağın yere düşüp tuzla buz olması gibi paramparça olmuştu.
"Neden ki? Ben başka Omegalar ile hayatımdan gayet memnundum. Yani- Neden ağlıyorsun?"
Omega göz yaşlarını tutamayarak yanağından süzülmesine izin vermişti. Yine istenmiyordu işte...
"Hey nazlı Omega. Yüzüme bakar mısın?"
Alfa tereddütle yatağa oturup Omega'nın üstüne eğilerek elini ıslak -ağladığı için- çeneye koyup kafasını kaldırmasını sağlamış, ağladığı için parıldayan harelere bakmıştı.
"Neden ağladın birden?"
Chan, gözlerini pasparlak irislerden ayırmadan yumuşak bir ses tonuyla konuşup baş parmağı ile Omega'nın dudağının hemen altını okşamıştı.
"İstemiyorsanız ben sizi tutmam Efendim."
"Ne?"
"Bu bağ bizim tercihimiz değil. Bu yüzden istediği-"
"Ne demek istiyorsun? Acı mı çekelim, ölelim mi?"
Alfa, Omega'nın ne diyeceğini anladığında kaşlarını çatarak sinirle konuşmuştu. Jeongin, gözleri irislerinin içinden geçmeye ant biçmiş gibi bakan Alfa'ya karşın yavaşça yutkunmuştu.
"Öyle kolay kolay kaçamazsın benden. Evet, çapkın biriyim ve çok yakışıklıyım. Bu yüzden peşime çok Omega takılıyor. Ama artık Ruh eşimi bulduğuma göre bunların önemi yok sanırım. Ah ne şanslı adamız yaa!"
"Hm?"
Chan duyduğu tatlı, şaşkınlığını belli eden nida ile kıkırdamıştı. Karşısındaki Omega çok güzeldi, bunu görebiliyordu. Sadece ay ışığının aydınlattığı oda da karanlık bile güzelliğini saklayamıyordu. Öyle ki en derinlerine baktığı titreyen irisler tüm yaşanmışlığı, acıyı gösteriyordu sanki. Az önce Omega'nın korkarak bağırmasıda bunun bir göstergesiydi.
Ruh eşini bulmak zordu, evet. Kendisi bunun hakkında hiç düşünmemişti ancak şimdi birden karşısına çıkmıştı Omegası... Onu bırakacak değildi.
<><><>
Felix, günün ilk ışıklarında uyanıp kendini sıkı sıkıya saran kollardan kurtularak yataktan ayağa kalmıştı. Üstünde ki geceliği çıkartarak hızlıca hamama ilerlemiş, güzel bir banyo yaparak havluya sıkı sıkı sarılıp hamamda çıkmıştı.
Yatakta yayılmış halde uyuyan, hâlâ yarı çıplak bedene bakmadan gardıroba ilerlemiş, önce iç çamaşırını ardından lila, salaş bir tül elbise çıkarıp üstüne geçirmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
