Soul Mate/Hyunlix√

31.⭑Sesindeki imâ⭑

Meydanın tatlılığı🤭

İyi okumalar...♡♡♡

<><><>

"Siktir! Siktir! İnanmıyorum. Nasıl hissetmem? Dün gece elim sürekli karnında gezindi."

"Küfür etme!"

Alfa, elleri saçlarında odanın içinde durmadan volta atıyordu. Gerçekten garip geliyordu. Tek bir kalp atışıydı hissettiği. Ama şimdi hekimin dedikleri yüzünden kafası karmakarışıktı.

"İkiz mi olacak? Hemde birbirinin aynısı iki bebeğimiz? Tek yumurta ikizi?"

"Demek karnım şimdiden bu kadar şişti. Sıkışmazlar değil mi içeride?"

Alfa, karnını okşayan bedenin yanına gelip yatağa oturmuş, minik ellerin üstünü kendi elleri ile örtmüştü.

"Korkma ama tek bebeğimizin kalp atışlarını hissedebiliyorum bebeğim. Diğeri hiçbir tepki vermiyor."

"Saçmalama Hyunnie. Belki hissetmeni istemiyordur bebeğimiz. Böyle konuşma lütfen. Bir şey olsa hekim mutlaka söylerdi."

Alfa derin bir nefes vererek kafasını onaylar şekilde sallayıp Omegasına sıkıca sarılmıştı. Belki de haklıydı. Kendisini hissetmesini istemiyordu.

"Mark'a birşey yapayım deme sakın."

"Şuan bunun sırası mı güzelim?"

Omega cevap vermeyerek omuz silkmişti. Gereksiz bir kavganın yaşanmasını istemiyordu. Belki de orada stres ve ortamın gerginliğinden bayılmasaydı belki de çoktan zarar vermişti.

"Sana anlattı neyine inanmıyorsun? Yalan söylemiş sana."

"Yalan söylemesinde ki sebep ne o zaman Omega'm."

Hyunjin geri çekilip kızarmış al al olmuş yanaklara ellerini koymuş, baş parmağı ile yıldızlarını okşamaya başlamıştı.

"Bilmiyorum artık."

"Kıskandığın için böyle düşünüyorsun. Prenses Sarah'a alışamadın değil mi?"

Omega cevap vermemişti. Kafasını eğmiş şiş karnı ile ilgilenmeye başlamıştı. Aslında yabancılar ile iyi anlaşırdı ancak saçma düşüncelere sahip değilseler. Prenses bahçede kendisine baktığın da irislerinde ki pırıltılar saniyeler içinde kaybolmuş, gülüşü soğmuştu. Bundan ne çıkarması gerekiyordu?

Eşine baktığında ışık saçan gözleri kendisine döndüğünde bomboş bakıyordu. Bunu anlamayacak kadar aptal değildi Omega.

"Ne zaman gidecek?"

Kirpiklerinin altından kahverengi harelere bakmıştı Omega. Alfa kimi kastettiğini anlayınca sakince konuşmaya başlamıştı.

"Yarası iyileşene kadar kalması gerekiyor."

"Yarası çok mu kötü? Bir pençe yarası mı? Ya da hançer? Çok mu derin?"

"Ne oldu? Merak mı ettin?"

Alfa'nın dediğiyle Felix göz devirmişti. Kim merak edecekti ki onu?

"Hayır, gitsin yeter. Eşim de gözü olan bir Omega'yı sarayda istemiyorum."

"Prensesin gözü bende mi? O gayet olgun bir Omega. Mühürlü bir Alfaya göz dikmez, dikemez de..."

Omega ağzından histerik bir gülüş çıkarıp kafasını sağa çevirmiş, yanaklarını okşayan ellerin teması bununla kesilmişti. İleri de 'ben dedim' demek istemiyordu ama bu aptal eşiyle sanırım bunu yapacaktı.