Soul Mate/Hyunlix√

13. ⭑Öp, durduran yok⭑

Önceki bölümü okumayı unutmayın ve yorumlarınızı eksik etmeyin😇
İyi okumalar...♡♡♡

<><><>

Ruh eşin olmadan da hiç bir şey yapamazsın aptal

Alfa tamamen Hyunjin'in bedenini ele geçirmeden önce konuşmuştu. Ardından bakışları iki Alfa'nın tuttuğu, üstündeki elbisenin bir kısmının yırtıldığı, gözleri kıpkırmızı olan bedeni görmesiyle kan beynine fışkırmıştı. Bağlı olduğu bileklerini tek hamlede çözüp boğazına hançer dayayan bedeni atik hamleyle yakalayarak pençelerini hiç tereddüt etmeden göğsüne hızla geçirmişti.

Kurdunun geri gelmesiyle ortama salgıladığı feromonlar herkeste boğuluyor hissi yaratıyordu, tek kişi hariç...

Ruh eşi kendisini tutan Alfaların yere diz üstü düşmesiyle ağlayarak yakınında ki Beta'ya koşmuştu.

"M-minho, Jisung...Jisung'a yardım et."

Felix, Minho'nun yakasına yapışarak onu sallamaya başlamıştı. Beta duyduğu isimle Omega'yı hızlıca kendisinden ayırıp saraydan içeri girmişti. Felix bununla yere yığılıp göz yaşlarını dökmeye devam ederken her yeri yara bere olan Alfasına bakmıştı.

Hyunjin, hâlâ pençelerini göğsünden çıkarmadığı Alfa'ya karşı kahkaha atmıştı. Ruh eşinin feromonları ciğerlerine doldukça tüm yaraları iyileşiyor gibi hissediyordu.

"Omega'm hakkında ne demiştin? Bakirliğini alacağını mı? Neyle?"

Alayla karışık konuşmasıyla dizini tuttuğu bedenin sertçe erkekliğine geçirmiş, bununla pençeleri göğüsden çıkarak ileri savrulmuştu. Alfa'dan gelen acı bağırış öfkesini daha çok arttırmıştı.

"Kapa çeneni!"

Yerdeki kanlar içinde kalmış bedenin çenesine sert bir tekme atarak boynundan çıkan kemik kırılma sesi kulaklarına dolmuştu.

"H-hyunjin?"

Omegasının sesi kulaklarına dolmasıyla kafasını sesin geldiği tarafa çevirmiş, titreyen göz bebekleriyle kendisine bakıyordu. Ona doğru adımlamak istediğinde Felix birkaç adım gerilemişti.

"Ö-öldü mü? Onu öldürdün mü?"

Alfa ne diyeceğini bilemez halde olduğu yerde durmaya devam ediyordu. Etrafta dizleri üstüne çökmüş bedenlerin hızlı nefes alış-veriş seslerinden başka hiç bir ses yoktu.

"Öldürmedin değil mi? Cevap versene!"

Omega, Alfasının bir katil olmasını istemiyordu. Diğerlerinden farkı kalır mıydı böylece? Felix ürkek adımlarla hâlâ cevap vermeyen bedene doğru yürümüş, küçük ellerini Alfa'nın omuzlarına koymuştu.

"Ölmedi. Evet, yapmadın? "

"Öldü."

"Ne?"

Omega'nın geri çekilmesine izin vermeden temiz olan elini ince bele yerleştirmiş, uzaklaşmasına izin vermemişti.

"Sadece bizi korudum Omega'm. Öldürdüm çünkü senin hakkında çok kötü konuştu. Canımızı yaktı. Sana verdiğim sözü bozmamı sağladı minik Omega'm."

Alfa yüzünü sakince beyaz boyna gömmüş, derince nefes almıştı. Uzaklaşsın istemiyordu kendisinden. Felix ise Alfa'nın titreyen sesine karşı omuzlarında duran ellerini boynuna çıkarmış, Alfa'ya sıkıca sarılmıştı.

"Uzaklaşma bizden, lütfen."

Omega sadece sessiz kalmakla yetinmişti. Şuanlık hiç bir şey söylemek istemiyordu. Duyguları karmakarışıktı ve nasıl ifade edeceğini bilmiyordu zaten.