Ah cidden mi? Ece şuanda yerde oturmuş ayak bileğini tutmuş bir şekilde bağırıyor. Neden mi? Arabadan indiği an önündeki çukuru görmeyin içine bastığı için ayağı burkuldu.
“Ah emir yardım et” dedi Ece Emire bakarak ve emir ondan kaç metre uzakta dibindeki Yaman’ı görmüyor mu bu kız?
“Bekle geliyorum” dedi buzdolabı kılıklı.
“Nereye kuruyoruz çadırları?” dedi Eslem. Bizde etrafa bakmaya başladık emirde Ece’yi arabaya bırakıp geri geldi. Arabaya bakınca Ece telefonla biriyle konuşuyordu gülerek. Bu kız daha yeni açıdan bağırıyordu ne yani rol muydu?
“Buraya kuruyoruz” dedi Emir soğuk sesiyle. Bagajdan kamp malzemelerini alıp oraya taşıdık. Ve çadırları kurmaya çalışıyorduk. Evet çalışıyorduk ama olmuyordu. Nazlı ve ben beraber kalacaktık ve daha çadırlar hazır değildi. Bizim ve Ece gülün çadırı olmamıştı onlarda yapamamisti galiba. Çadir olmadığına göre yapamamışlar gece saçmalama. Sen bir susar mısın iç ses?.
“Yardım lazım mı?” diyerek yanımıza geldi yamaç çadıra bakarak konuştu.
“Evet yapamadık.” dedim çadıra bakarak.
“Ben yaparım şimdi bekleyin 5 dakika.” dedi yamaç bize bakarak ve çadırla uğraşmaya başladı. O sırada etrafa bakarken emirle göz göze geldik. Neden kırmızı yüzü sinirlendi mi ki sinirlenecek bir şeyde yok. Gözlerimi ondan çekip ağaçlara bakıyordum ve yine o silueti gördüm bir kaç adım oraya yaklaştım ama Gine kayboldu. Oraya doğru yavaş yavaş gitmeye başladım.
“Gece nereye gel çadırı kurdu yaman eşyaları yerleştirelim.” dedi nazlı ağaçlar son bir bakış atıp geriye döndüğümde dal kırılma sesiyle hızlıca arkama döndüm. Ama bir şey yoktu acaba kafayı mı yiyorum? Nazlı 'nın yanına vardığımda
“Neden oraya gittin bir şey mi oldu?” dedi onları endişelendirmemek adına ve belki yanlış görmüşümdür diye söylemedim.
“Yaaa bilmem bana farklı geldi galiba. Hadi eşyaları yerleştirelim.” dedim konuyu dağıtmak için. Beraber eşyalarında yerleştirdik ve saat şuan akşam 7. Ne zaman o kadar oldu.
“Kızlar hadi gelin. Ateşin etrafında oturup marsmelov pişireceğiz.” dedi Mert ben tek çadırdaydım galiba Ece ve Eslem de çadırdaydı. Ece’nin pek çadırda olma düşüncesi gelmiyor ama. Bende çadırdan çıkıp yanlarına gittim. Tabii ki de Ece değildi Eslem çadırdaydı ve Ece’nin her zaman olduğu emirin koluna Kuala gibi yapışması oldu. Şuan ateşin etrafında durmamış yuvarlak olmuştuk.
Benim bir yanımda Nazlı onun yanında Mert, mertin yanında ateş, ateşin yanında emir, Emir’in yanında tabii ki de Ece, Ece’nin yanında Eslem, eslemin yanında yaman ,Yaman’ın yanında ben vardım.
“Alın bakalım odunlarınızı” dedi ateş ve hepimizin eline bir odun tutuşturdu. Sonra paketten marsmelovları çıkartıp hepimize dağıttı.
“Marsmelovları da alın bakalım” dedi ateş.
Hepimiz şuan marsmelovları ateşe tutmuş pişmesini bekliyorduk ki.
“Bakın bende ateşe tutuyorum” dedi ateş marsmelov ‘u kendine tutarak. Hepimiz gülerken Ece konuştu.
“Ah çok komik ateş bir daha yapma istersen” dedi gözlerini devirerek. Ateş eceye ters ters bakıp geri önüne döndü. Şuanda çok güzel bir sessizlik oldu ve huzur sadece ateşin çatırtıları vardı. Ve baykuş seslerinde gelmeye başladı tam huzurlu bir ortam derken Ece’nin sesi duyuldu.
“Ayy emir beni yemezler değil mi? Korkuyorum ben burada” dedi emirin koluna yapışarak.
“Merak etme kart et yemiyorlar hayvanlar. Hem baykuş o seni yese bile boğazında kalırsın. Hayvana yazık olur ve korkuyorsan gelmeseydin Ece!” dedi ateş ve ben gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum ki. Nazlı ve diğerleri gülünce bende gülmeye başladım. Ece ise bozulmuş bir şekilde oturdu. Ortamda oluşan sessizlik çok geçmeden bozuldu.
“Emir gitarın nerde? Getirimde bize bir şarkı söyle kardeşim” dedi Mert.
“Arabanın arkasındaydı kardeşim” dedi emir Mert’e bakarak. Mert arabadan gitarı almaya gitti ve çok geçmeden elinde gitarla geri geldi. Gitarı emir verdi ve geri yerine oturdu.
“Başlıyorum sessiz olun” dedi emir.(burada medyadaki şarkıyı açarak dinleyin)
Evet emirin söylediği şarkı seni buldum ya en sevdiğim şarkılardan biridir. Her gün dinlesem sesimi çıkarmam. Emirin gitar çaldığını bilmiyordum. Öyle birine benzemiyor yani ama insanlara dışardan bakıp yargılamak ne kadar kötü olsa da istemeden de olsa yapıyor insan. Sesi insana huzur veriyor. Arada ormandaki ağaçlara bakıyordum şuan mertle ateş kafa kafaya vermiş Emir’i dinliyorlardı. Yamanda Eslem'i kolunun altına almış ateşe bakıyordu. Ecemi Emire aşık aşık bakıyordu.
Zaten hareketlerinden belliydi emir aşık olduğu. Aslında güzel kız Ece Emire aşık olduğu için böyle yapıyor emirinde onu sevmesini istiyor ama emir pek Ece’yi sevmiyor gibi aralarında ne var beni ilgilendirmez ama insan merak ediyor. Beni ne yapıyorum onları inceledikten sonra ateşe bakıyordum. Daha tanışalı bir hafta olmadı ve şuan onlarla kamp yapıyorum. Tam tanımıyorum bile onları ama hareketleri ve verdikleri enerji beni onlar çekiyordu. Belki de olması gereken buydu. Hep birlikte olmamızı istiyordu hayat. İyilikleriyle kötülükleri ile. Bazen pes edeceğin noktalar olabilir insanın. Ama dayanması lazımdır belki tutunacak tek bir dal vardır. Benim hayatım dışarıdan göründüğü gibi değildi.
Annem ben doğarken ölmüş.
Ve babamda bana tek bakamaz diye evlenmiş. Ne kadar annemi merak etsem bir fotoğrafına bakardım. Bana hamile iken çekilmiş bir fotoğraf. Çok mutluymuş o fotoğrafta babam anneme sarılmış bir şekilde gülümsüyorlardı. Hiçbir şeyden habersiz. Ve sonunda benim doğumum olmuş annem doğumun riskli olacağını biliyormuş. Ve babama “ ne olursa olsun beni değil onu seç” demiş. Babam ilk başlarda kabul etmese de sonra dan kabul etmiş. En sonunda annem maalesef benim doğumda ölmüş. Babam benim doğumundan bir hafta sonra evlenmiş. O bir haftada halalarım ve nenem bakmış bana ama bir anne gibi olmamış. En sonunda evlenmiş babam şu anki annemle. Ve keşke benim yerime annem yaşasaydı diyorum. Düşüncelerimden kurtulup Emir’i dinlemeye başladım ve Emire bakarken göz göze geldik. Ve devam etti gözlerime bakarak şarkıya.
"Seni buldum ya, başka ne isterim? Dursun dünya, tozu ben temizlerim."
"Seni buldum ya, başka ne isterim? Dursun dünya, tozu ben temizlerim."
Gözlerime bakarak söyledi ve geri gözlerini ateşe çevirdi. En sonunda şarkı bittiğinde. Alkışladık Emir’i ve Ece konuşmaya başladı.
“Emirrr bana ithafen mi söyledin” dedi mutlu bir şekilde emir ise.
“Neden sana ithafen söyleyeyim Ece öylesine söyledim işte.” dedi emir. Ece’nin morali bozulsa da bir şey demedi. Diğerleri kendi aralarında konuşurken birden Eslem konuştu ve hepimiz şok olmuş bir şekilde onu dinledik.
“Şey benim telefonumun sinyali çekmiyor da. Sizinki çekiyor mu?” dedi ve hepimiz telefonlarınıza bakmaya başladık. Ve benimki çekmiyordu.
“Çekmiyor” dedi emir.
“Benimde” nidaları yükselince hepimizin ki çekmiyordu anlaşılan. Birden bir ses geldi sanki birşey yıkıldı ağaç gibi. Hepimiz sesin olduğu tarafa baktık ama bir şey gözükmüyordu. Ve ben gerçekten korkmaya başladım. Sadece ben değil diğer kızlarda korkmuştu.
“Önceydi şimdi?” dedi nazlı etrafa bakarken. Sesinden korktuğu belli oluyordu. Ece emirin koluna daha sarıldı.
“Galiba ağaç devrildi. Korkmayın” dedi yaman
“Ağaç devrilmiştir bendede normal yani. Yatalım artık saatte geç oldu.” dedi Mert.
Bence de yatalım yoksa paranoyak olma yoluna ilerliyorum ben. Herkesten onaylayan mırıltılar çıkınca ateşi söndürüp çadırlara geçtik. Ece’nin ne kadar emirin yanında yatma çabasına rağmen yatamadı. Eslemin yanına geçti oda. Çadıra geçtiğimiz an uykumun ne kadar geldiğini fark ettim. Ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Bu arada 1.069 kelime yazmışım!
Nasıl buldunuz bu bölümü?
Sizce o ses ağaçtan mıydı veya başka birşey mıydı?
İnsan silüeti neydi? Göz yanılması mi yoksa gerçektende ordabirilerimi vardı?
Emirin gecenin gözünün içine bakarak söylediği şarkı?
Emir'i nasıl buldunuz?
Mert'i nasıl buldunuz?
Ateş'i nasıl buldunuz?
Yaman'ı nasıl buldunuz?
Gece'yi nasıl buldunuz?
Nazlı'yı nasıl buldunuz?
Ece'yi nasıl buldunuz?
Eslem'i nasıl buldunuz?
Sizin yorumlarınız benim için çok değerli ve önemli. Sizden ricam yorum yapıp oy verir misiniz?
Yazım yanlışları için kusura bakmayın lütfen
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
