Chapter 23
NAKAHARAP si Caleb sa Kly Mansion. He has just arrived here. And if his feelings were asked, how would it feel? Euphoric and trepidatious is what he would answer.
Matapos ang maraming pag-iisip ng kung ano-ano ay pinasok na niya ang Kly Mansion. Inilibot niya ang paningin sa kapaligiran. Natanaw niya si Lady Gissele na nakaupo sa isang furniture sa sala na natutulog. Mukhang nakatulog ito sa kakaantay sa kaniya.
It is now 9 PM.
Nilapitan niya ang dalaga, iniisip kung gigisingin ba ito o hindi. Hindi niya alam ang gagawin, mas pinili na lang niya na titigan ang maamo nitong mukha.
"You look peaceful when sleeping, my lady." bulong niya sa sarili.
Napatitig si Caleb sa mga mata nito, sa mataas na ilong, sa magandang labi, at sa magandang balat nito. Natulala si Caleb sa bawat parte ng mukha nito.
Is this the reason why he fell in love with her? Definitely no. Secondary ang dahilang maganda ito, ang unang dahilan ay hindi niya alam. Basta minahal niya ito sa panahong hindi niya malaman. Basta na lang niya ito minahal sa dahilang mahirap tukuyin.
She opened her eyes.
Mula sa maliit na bukas ng mga mata ay unti-unting lumaki iyon na sa wari niya'y kinikilala ang mukha niya.
"Nandito ka na pala." agad na umupo si Lady Gissele nang maayos.
Kunwaring naubo naman si Caleb na ikinahihiyang nagising niya ata si Lady Gissele dahil sa presence niya na sobrang lapit dito.
"Kanina mo pa ako inaantay?" hindi niya malaman kung saan galing ang tanong na iyon na binigkas niya.
"Hindi naman. Inantok lang ako dahil uminom ako nang kaunti."
"Alak?"
"Oo." sagot nito.
"Bakit?" tipid niyang pag-aalam.
"I don't know. Lagi naman akong umiinom."
Tumango siya. Napapansin niya nga iyon. Kapag stress ang young lady o may malalim na iniisip ay idinadaan nito sa alak ang mga iniisip.
"Bakit mo nga pala ako pinapunta rito?" pag-iiba niya ng usapan.
Tiningnan siya nito. O, fuck me, sinabi niya na nga pala kanina na mag-uusap kami, dito kami mag-uusap. Mag-uusap... lang...? Tumayo ito at hinawakan ang ibabaw ng magkabilang balikat niya. Pinaupo siya nito sa furniture. "Sit first. May kukunin lang ako."
Kumunot ang noo niya sa ikinilos nito. Nang makaupo siya ay iniwan siya ni Lady Gissele. Maya-maya pa, nakabalik ito na may dalang champagne at one champagne glass.
"Don't say, mag-iinuman tayo?" hindi niya maintindihan kung para saan ang champagne. Usap lang naman, bakit may champagne?
Ngumiti ang dalaga na nagpakiliti sa puso niya. "Yes. Mag-iinuman tayo. Natikman ko kanina 'yan, medyo matapang at ang evidence ay ang pagkakatulog ko ngayon-ngayon lang. While we are having a conversation, iinom tayo. Nabasa ko sa isang comic na nagsasabi ng totoo ang mga tao kapag lasing."
"What?" natatawa niyang tanong.
Tumawa rin ang dalaga. "Sounds fun, right?"
Iniling niya ang ulo na tumatawa-tawa. Dahil lang sa nabasa nito ay naniniwala na agad ito? Well, they will see if what Lady Gissele said is true.
Umupo si Lady Gissele sa tabi niya. Nakalapag sa table sa harapan nila ang champagne at ang glass. "Ano ba'ng pag-uusapan natin?"
Makahulugang binuksan ni Lady Gissele ang takip ng champagne bottle. Nagsalin ng puno sa glass. "Ganito, kada tanong, isang salin. Game?"
BINABASA MO ANG
PLEASURE OF DEFRAY
RomanceWARNING: R-18 | SPG | A VERY MATURE CONTENT Namuhay mag-isa si Lady Gissele nang mamatay ang mga magulang sa aksidente noong nine years old lamang siya. Ang tanging naging tao sa buhay niya ay ang sekretaryang si Flecia at boyfriend na si Michael...