Όχι μόνο φιλοι

Κεφάλαιο 4

-Βασιλική

Ντινντινντιν! Ντινντινντιν! Ντινντινντιν!

Τι στο καλό είναι αυτό;

Ντινντινντιν! Ντινντινντιν! Ντινντινντιν!

Α ναι, το ξυπνητήρι μου. Για ποιόν λόγο έβαλα ξυπνητήρι;

Ντινντινντιν! Ντινντινντιν! Ντινντινντιν!

Καλά μέχρι να τον θυμηθώ καλό είναι να κλείσω αυτό το καταραμένο πράγμα, μήπως και μπορέσω να συγκεντρωθώ στις σκέψεις μου. Έτσι, μαζεύω όλες τις δυνάμεις μου και κυριολεκτικά σέρνομαι μέχρι την άκρη του διπλού κρεβατιού μου και το κλείνω.

Ώρες ώρες απορώ γιατί πήρα τόσο μεγάλο κρεβάτι, αφού πάντα κοιμάμαι μόνη μου και σε μια άκρη του. Δεν είχα ποτέ αγόρι και όποιος το μαθαίνει απορεί. "Πως γίνεται μια όμορφη και έξυπνη κοπέλα σαν και εσένα να μην είχε ποτέ αγόρι;". Την ακούω συχνά αυτήν την ερώτηση και μερικές φορές και εγώ απορώ. Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς μου άρεσαν αρκετά αγόρια αλλά κανένας δεν μου τράβηξε αρκετά το ενδιαφέρον, ώστε να κάνω κάτι παραπάνω. Πολλές φορές μπορεί και να φοβόμουν να απορριφθώ. Σε ότι αφορά τις σχέσεις δεν μου αρέσει το ρίσκο.

Όταν έβγαινα το βράδυ με φίλες με παρακινούσαν να φλερτάρω με κάποιον, όμως δεν το θεωρούσα και πολύ καλή ιδέα, καθώς οι περισσότεροι στα κλαμπ ψάχνουν για κάποια να περάσουν καλά το βράδυ τους και την επόμενη μέρα κάνουν σαν να μην την έχουν ξαναδεί στην ζωή τους. Και ειλικρινά δεν θα έπεφτα τόσο χαμηλά για οποιονδήποτε εκπρόσωπο του ανδρικού φύλου.

Έτσι, είμαι είκοσι χρονών και έχω την ίδια εμπειρία με τους άνδρες με ένα πεντάχρονο. Εντάξει, για να μην υπερβάλλω μου αρέσει καμιά φορά να φλερτάρω, αλλά με άτομα που ξέρω πως δεν θα πάρουν κάποια πρωτοβουλία για κάτι παραπάνω. Ωστόσο, η εμπειρία μου, ή καλύτερα η έλλειψη της, δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Πάντα πίστευα πως όταν βρω τον κατάλληλο όλα θα έρθουν φυσικά, χωρίς βιασύνες και ότι αυτός θα δείξει κατανόηση και σεβασμό, γιατί όχι και χαρά, για αυτήν την απόφαση μου.

Τέλος πάντων, πρέπει επιτέλους να θυμηθώ τι έχω να κάνω σήμερα και έβαλα ξυπνητήρι τόσο νωρίς.

Οκτώ το πρωί μπορεί για πολλούς να μην θεωρείται νωρίς, αλλά για κάποια που θα μπορούσε να κοιμάται και μέχρι της δώδεκα, δηλαδή εγώ, είναι νωρίς και πολύ μάλιστα.

Ωχ όχι ... Κανόνισα να πάω για καφέ με την Έλενα και την Ζωή, μακροχρόνια φίλη της Έλενας που σπουδάζει δημοσιογραφία. Ειλικρινά δεν ξέρω τι σκεφτόμουν όταν είπα "ναι" στην πρωινή έξοδο. Χθες το βράδυ είχαμε πάρτι, πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος;!