Όχι μόνο φιλοι

Κεφάλαιο 25

-Βασιλική

Οι επόμενες μέρες κύλησαν πολύ γρήγορα.

Την μία είχε λεπτομερή προγραμματισμό των διακοπών για να προλάβουν οι γονείς μας να δούνε όσα περισσότερα μπορούν.

Την άλλη, είχε επιλογή τον ρούχων που ήθελαν και προετοιμασία των βαλίτσων.

Μετά μια μέρα οι μπαμπάδες με τον Άρη πήγαν τα αυτοκίνητα για καθάρισμα και σέρβις για να είναι έτοιμα για το ταξίδι, ενώ οι μαμάδες πήγαν για ψώνια της τελευταίας στιγμής (εγώ δυστυχώς δεν πήγα σε τίποτα από τα δύο άλλα έκανα βίντεο συνομιλία με τις μαμάδες, οπότε ήταν σαν να είμαι εκεί).

Στην συνέχεια είχε καθάρισμα και πλυντήρια.

Την επόμενη, μαγειρέψαμε διάφορα σνακ και μπισκοτάκια για να πάρουν μαζί τους στο ταξίδι.

Την τελευταία φορτώσαμε τα αμάξια με τα πράγματα και ελέγξαμε για αν ξεχάστηκε κάτι και κανονίστηκαν κάποιες τελικές λεπτομέρειες.

Τα περισσότερα πράγματα γινόταν στο σπίτι μας για να μην χρειαστεί να μετακινούμαι και να έχω παρέα. Ωστόσο, για ότι χρειαζόταν να πάμε και στο σπίτι του Άρη τον είχα μονίμως βοηθό και παρέα.

Μου είχε λείψει το να κάνουμε παρέα όλοι μαζί και έτσι αυτή η εβδομάδα ήταν πολύ ευχάριστη, παρόλο που είχαμε πολλά πράγματα να κάνουμε.

Με τον Άρη έχω έρθει κοντά και άρχισα να νιώθω πάλι άνετα μαζί του. Όταν ήμασταν και οι δύο οικογένειες μαζί ένιωθα λες και όλα ήταν όπως πριν, σαν να μην άλλαξε τίποτα. Και αυτό ήταν καθησυχαστικό. Ήξερα πως αυτό το κομμάτι που ήταν τόσο σημαντικό στην ζωή μου είχε μείνει ανέπαφο.

Όμως, σήμερα είναι η πρώτη μέρα χωρίς τους γονείς μας εδώ και ο Άρης δεν έχει έρθει. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα η κυρία Ιωάννα τον είχε αγγαρέψει να τρέχει από πίσω μας και να μας βοηθάει, αλλά τώρα που τελείωσαν οι προετοιμασίες και έχουν φύγει δεν έχει λόγο για να έρθει.

Φαντάζομαι θα θέλει και αυτός λίγο την ησυχία του, να ξεκουραστεί λίγο. Από την στιγμή που γύρισε δεν έχει προλάβει. Απλά ήλπιζα ότι θα ήθελε να το κάνει αυτό μαζί μου.

Τώρα κάθομαι και μιζεριάζω τρώγοντας δημητριακά μόνη μου στην τραπεζαρία. Έχω βάλει στο λάπτοπ να δω μια ρομαντική κομεντί, αλλά με κάνει να νιώθω χειρότερα για τον εαυτό μου.

Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι και εγώ πετάγομαι να ανοίξω την πόρτα. Όμως μόλις την ανοίγω προσπαθώ να κρύψω την απογοήτευση μου, καθώς βλέπω την γειτόνισσα από απέναντι να στέκεται στο κατώφλι μας με ένα ταψί παστίτσιο.