Όχι μόνο φιλοι

Κεφάλαιο 12

- Βασιλική

Ένα δυνατό ταρακούνημα με κάνει να ανοίξω απότομα τα μάτια μου. Που στο κάλο βρίσκομαι; Κοιτάω μπερδεμένη τριγύρω και συνειδητοποιώ πως είμαι στο αμάξι του Άρη και κινούμαστε στην Εγνατία. Ωχ! Ο Άρης.

Γυρνάω να τον κοιτάξω και τα μάτια του είναι καρφωμένα μπροστά, το σαγόνι σφιγμένο και η έκφραση του σοβαρή και σκεπτική.

Όλο αυτό ήταν ένα όνειρο;; Το σύμπαν με δουλεύει και έχει κάνει την ζώη μου μία κακή κωμωδία. Ή μήπως τραγωδία; Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Όσο εγώ έβλεπα αυτό το πράγμα ο Άρης ήταν ακριβώς από δίπλα μου! ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ! Και αν παραμιλούσα; Ή ακόμα χειρότερα, αν έκανα άλλους πιο απρεπείς ήχους; Οοο Θεέ μου! Θέλω να πεθάνω από την ντροπή!

Για να κάνω μια σύνοψη. Είδα στο όνειρο μου τον Άρη. Είδα στο όνειρο μου τον Άρη να με φιλάει και να κανει και άλλα πράγματα... Και το ήθελα. Τον ήθελα! Ήταν τόσο αληθίνο και ταυτόχρονα τόσο εξωπραγματικό. Δεν ξέρω τι σκεφτόμουν, πάντως όσο το θυμάμαι τόσο πιο παράλογο μου φαίνεται. Δεν μπορεί να το είδα εγώ αυτό. Δεν βλέπω τον Άρη με αυτόν τον τρόπο. Απλά αυτές τις μέρες ήμουν μπερδεμένη με τα τελευταία πράγματα που έγιναν.

Το φιλί. Αυτό φταίει για όλα. Αυτός φταίει για όλα. Και εξάλλου γυναίκα είμαι, λογικό να με αναστάτωσε και να με έκανε να σκεφτώ τα αισθηματά μου μήπως άλλαξαν. Όμως αφού μου φαίνεται περίεργο αυτό το όνειρο υποθέτω πως η αμφιβολίες μου θα εξαφανιστούν. Βλέπω τον Άρη ως φίλο. Πρέπει να τον βλέπω ως φίλο. Δεν μπορώ να χαλάσω την φιλία μας. Δεν θέλω να χαλάσω την φιλία μας. Δεν πρόκειται να χαλάσω την φιλία μας. Πάση θυσία.

Αφού τακτοποιήθηκε και αυτό, πρέπει με κάποιον τρόπο να ψαρέψω πληροφορίες από τον Άρη και να μάθω διακριτικά αν άκουσε κάτι. Αν, Θεός φυλάξει, άκουσε πρέπει να μάθω τι, μήπως και σώσω την κατάσταση και δικαιολογήσω κάπως το όλο σκηνικό. Θα χρειαστώ όση λεπτότητα και διακριτικότητα δεν είχα ποτέ στην ζωή μου.

Αχχχ... Δεν μπορούσε να είναι εδώ η Έλενα. Αυτό το κορίτσι δεν ξέρω πως τα καταφέρνει πάντα και από εδώ το φέρνει από εκεί το πάει πάντως αν θέλει να μάθει κάτι το μαθαίνει ότι και αν γίνει. Η Έλενα θα ήξερε τι να πει τώρα. Έγω, ωστόσο, δεν έχω ίδεα τι στο καλό να πω. Είναι λες και έχει αδείασει το μυαλό μου. Έλα τωρα Βασιλική. Σκέψου σαν την 'Ελενα.

"Πολύ ήρεμη είναι η διαδρομή, δεν νομίζεις;" λέω δήθεν αδιάφορα. Ελπίζω να βγάλει κάπου όλο αυτό, αλλιώς θα με περάσει για τρελή και δεν θα έχω μάθει τίποτα. Αν πάει τελικά η κουβέντα εκεί που θέλω τότε πάλι θα με περάσει για τρελή, αλλά τουλάχιστον θα έχω μάθει αυτό που θέλω.