Όχι μόνο φιλοι

Κεφάλαιο 14

-Βασιλική

Μπαίνουμε μέσα στο σπίτι και είναι τεράστιο. Έχει δύο ορόφους, κάτω βρίσκεται η κουζίνα η τραπεζαρία, το σαλόνι και ένα μπάνιο, ενώ πάνω υπάρχουν τρία υπνοδωμάτια το καθένα με δικό του μπάνιο και ένα επιπλέον μπάνιο. Σε όλο το κάτω όροφο υπάρχουν πόρτες που οδηγούν στην πιο όμορφη αυλή που έχουν δει τα μάτια μου. Έχει γρασίδι και πέτρα, στο κέντρο τις βρίσκεται μια μεγάλη πισίνα που περιτριγυρίζεται από ξαπλώστρες, στα αριστερά έχει ένα γήπεδο το μπάσκετ και στα δεξιά ένα αίθριο με ψησταριά. Όλο το σπίτι φαινόταν ότι ήταν καινούργιο και μοντέρνο, όμως είχε και κάτι ζεστό. Και όπως είναι αναμενόμενο είναι διακοσμημένο με άσπρο και μπλέ χρώμα, όπως κάθε ελληνικό εξοχικό στην θάλασσα.

Ο Ανδρέας μας οδήγησε από την ξύλινη σκάλα στον πάνω όροφο και μας έδειξε τα δωμάτια μας. Εγώ και η Έλενα πήραμε το καλύτερο δωμάτιο με θέα στην πισίνα, γεγονός που οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στον Ανδρέα, αλλά δεν με πειράζει. Επιτέλους και ένα θετικό από την όλη κατάσταση.

"Ορκίζομαι πως αυτό το σπίτι είναι το σπίτι των ονείρων μου!" λέει η Έλενα όταν έχουμε μείνει πλέον μόνες στο δωμάτιο μας. Τριγυρίζει στο δωμάτιο σκαλίζοντας τα πάντα με περιέργεια και εγώ απλώς την κοιτάω χαμογελώντας.

"Βασιλική έλα να δεις το μπάνιο! Είναι πανέμορφο!"

"Έλενα είναι απλά ένα μπάνιο" της λέω καθώς κατευθύνομαι προς τα εκεί.

"Ουαουυυυ. Ξέρεις κάτι, παίρνω πίσω ότι είπα. Είναι ότι καλύτερο."

Το μπάνιο είχε δύο νιπτήρες, δύο τουαλέτες, μια τεράστια πέτρινη μπανιέρα και μια ντουζιέρα με υδρομασάζ και λευκή πέτρα στα τοιχώματα της που ταίριαζαν με την μπανιέρα.

"Στο είπα" λέει με καμάρι η Έλενα. " Και τώρα που είμαστε οι δύο μας θέλεις να μου πεις τι έγινε και μαλώσατε εσύ και ο Άρης;" μου λέει ενώ βγαίνουμε από το μπάνιο και ξεπακετάρουμε.

"Αφού σου είπα τίποτα δεν έγινε. Μας ξέρεις. Μαλώνουμε για τα πιο χαζά πράγματα, αλλά πάντα τα ξαναβρίσκουμε." της απαντάω. Δεν είναι ψέμα, απλά αυτήν την φορά ούτε εγώ δεν ξέρω γιατί μαλώσαμε. Βασικά ούτε που μαλώσαμε, απλά μου κρατάει μούτρα χωρίς να ξέρω τον λόγο.

"Θα κάνω πως σε πιστεύω"

"Χαίρομαι. Και τώρα, πως πήγαν τα ιδιαίτερα στο ράγκμπι με τον Γιώργο;"

"Νομίζω πως κατάλαβα τι γίνεται, απλά δεν μου αρέσει " μου απαντάει κάνοντας έναν μορφασμό απαξίωσης.