Όχι μόνο φιλοι

Κεφάλαιο 23

-Βασιλική

Νιώθω πως έχει ξημερώσει, αλλά δεν θέλω να ανοίξω τα μάτια μου για να το διαπιστώσω.

Είμαι  στο κρεβάτι και νιώθω κάτι ζεστό στην κοιλιά μου. Ανήσυχη ανοίγω με δυσκολία τα μάτια μου και βλέπω ένα χέρι τυλιγμένο γύρω μου. Πετάγομαι σαν ελατήριο και κάθομαι πιο πέρα στο κρεβάτι τρομαγμένη.

Η θέα του Άρη να ξαπλώνει στο κρεβάτι μου με κάνει να ηρεμήσω και δεν μπορώ να συγκρατήσω το χαμόγελο μου. Είναι τόσο όμορφος και γαλήνιος όταν κοιμάται.

"Μην φεύγεις. Δύο λεπτά ακόμα." γκρινιάζει με την βραχνή αγουροξυπνημένη φωνή του και πριν προλάβω να αντιδράσω έχει τυλίξει πάλι το χέρι του γύρω από την μέση μου και βρίσκομαι ξαπλωμένη σε δευτερόλεπτα.

Η πλάτη μου ακουμπάει στο στήθος του και τα χέρια του αγκαλιάζουν σφιχτά την κοιλιά μου. Είναι τόσο ωραία αυτή η αίσθηση που για λίγο ξέχασα το πώς βρεθήκαμε εδώ.

Όσο όμως θυμόμουν τι έγινε χθες το βράδυ ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί από την ντροπή μου. Ήμουν τελείως ξεδιάντροπη.

Νιώθω το πρόσωπο μου να καίει και μάλλον θα έχω κοκκινίσει. Κάνω να κουνηθώ για να φύγω αλλά ο Άρης με σφίγγει ακόμα πιο πολύ πάνω του.

"Σε 2 λεπτά μωρό μου." μουρμουρίζει.

Καλά σίγουρα βλέπει κάποιο όνειρο με καμία από τις πρώην του ή ίσως με άλλη κοπέλα που δεν ξέρω.

"Άρη πρέπει να φύγεις." λέω πεισμωμένη και σπρώχνω τα χέρια του για να ελευθερωθώ. Ανακάθομαι στο κρεβάτι και τον κοιτάω από πάνω με τα χέρια σταυρωμένα.

Αυτός ανοίγει τα μάτια του και βλέπω πως είναι εκνευρισμένος, ίσως και λίγο απογοητευμένος. Γυρνάει στο πλάι και στηρίζεται στον αγκώνα του για να με βλέπει.

"Βιάζεσαι να με διώξεις;" λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου.

"Ναι. Πρέπει να δεις πως είναι οι υπόλοιποι, να φάμε και να φύγουμε."

Όταν τα ακούει όλα αυτά ξεφυσαει και πέφτει πάλι πίσω στο κρεβάτι.

"Έλα, έλα, μην βαριέσαι, σήκω!" του λέω προσπαθώντας να τον παρακινήσω να φύγει. Θέλω λίγο τον χώρο μου.

Αυτός μουγκρίζει, αλλά σηκώνεται βαριεστημένα και βγαίνει αργά από το δωμάτιο.

"Εσύ δεν θέλεις βοήθεια να ετοιμαστείς;"μου λέει όταν φτάνει στην πόρτα, με μία νώτα ελπίδας στην φωνή του ότι δεν θα καταφέρω να τον ξεφορτωθώ.