Όχι μόνο φιλοι

Κεφάλαιο 29

-Βασιλική

Δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μια στο εκατομμύριο να βγω έτσι έξω.

Κοιτάω άλλη μια φορά τον εαυτό μου στον καθρέπτη και το υποτιθέμενο φόρεμα που έβαλα για την έξοδο μας σήμερα το βράδυ.

Τα κορίτσια επέμεναν να βάλω κάτι σέξι και δεν τους άρεσαν κανένα από τα φορέματα μου, για αυτό μου δάνεισε ένα η Σταυρούλα.

Όμως είναι πολύ κοντό, εξώπλατο και δεν καλύπτει και πολλά. Ευτυχώς από μπροστά είναι κλειστό και έχει halter λαιμόκοψη, αλλά ρε φίλε και τόσο κοντό και με την πλάτη έξω;

Είναι όμορφο φόρεμα, σε μια φουξ απόχρωση και τούλινο ύφασμα. Θα μπορούσε να το φορέσει μια ινφλουένσερ στην Μαγιόρκα, αλλά όχι εγώ στα Τρίκαλα.

Παίρνω τηλέφωνο την Σταυρούλα να της πω πως δεν θα το βάλω.

"Σταυρούλα δεν μπορώ να βάλω το φόρεμα που μου έφερες." λέω κατευθείαν μόλις μου το σηκώνει.

"Ούτε ένα γεια, βρε Χριστιανή δεν λες. Γιατί τι έχει το φόρεμα;" με ρωτάει απορημένη.

"Το θέμα είναι τι δεν έχει και αυτό είναι κάποια κομμάτια υφάσματος."

"Βασιλική το συζητήσαμε αυτό, πρέπει να φοράς κάτι που θα τον ανάψει. Θέλουμε η ζήλεια του να φτάσει στα ύψη. Και εξάλλου, θα σου πηγαίνει απίστευτα, ιδίως μετά το μαύρισμα που έκανες."

"Ρε συ όμως δεν είναι υπερβολικό;"

"Όχι αν μπορείς να το υποστηρίξεις και μπορείς Βασιλική. Θα είσαι μια κούκλα."

"Δεν ξέρω κατά πόσο θα νιώθω άνετα σε αυτό."

"Μην ανησυχείς θα είμαστε εμείς μαζί σου, αν οποιοσδήποτε σε πλησιάσει είναι νεκρός."

"Καλά τότε, θα το βάλω..." λέω διστακτικά μέρα από λίγες στιγμές περισυλλογής.

"Τέλεια! Πήγαινε τώρα να ετοιμαστείς γιατί είπαμε σε μια ώρα πως θα περάσουμε να σε πάρουμε. Κανόνισε να είσαι έτοιμη."

"Θα είμαι, θα είμαι, μην αγχώνεσαι."

Χαιρετιόμαστε και κλείνουμε το τηλέφωνο. Πάω κατευθείαν να στεγνώσω τα μαλλιά μου γιατί έχω σκοπό να τα αφήσω κάτω σήμερα. Η μπούκλες μου θα ταιριάζουν με το φόρεμα. Αφού τελειώνω με τα μαλλιά, βάζω το φόρεμα, κάνω το μεικ απ μου και ολοκληρώνω του λουκ με αξεσουάρ. Κοιτάζομαι μια τελευταία φορά στο καθρέφτη προσπαθώντας να συνηθίσω την μορφή μου με αυτό το σύνολο.