20.Bölüm

9.5K 491 190
                                    

Luhan'ın annesi mutfakta yiyecek hazırlarken salonda Sehun kollarını Luhan'ın beline dolayıp öpmeye çalışırken Luhan Sehun'u iteklemeye çalışıyordu.

"Annem görecek." sinirle tısladı.

"Görmese öpmek istiyorsun yani?" Sehun alayla sırıtınca Luhan ayağa kalktı. Sehun kalçaya şaplak atıp Luhan'ı izlerken Luhan poposunu ovuşturup Sehun'a kaşlarını çatarak baktı. Sehun alt dudağını dişlediğinde Luhan mutfağa yardıma gitti. Sehun'da mutfağa geçip yardım ediyormuş gibi yapıyordu.

"Yardım edilecek bir şey var mı anneciğim?" Luhan Sehun'un hareketlerine bakıp gözlerini devirdi. Luhan'ın annesi hamurun malzemeleri ile uğraşırken havuçları işaret etti.

"İstersen onları kesebilirsin." Sehun gülümseyip havuçları aldı ve masada pis pis sırıtan Luhan'a verdi.

"Sen keseceksin." Fısıldadı.

"A-ama-" Sehun işaret parmağını dudağa bastırdı.

"Shh..." Luhan'ın annesinin arkası dönük olduğu için görmüyordu. Luhan oflayarak havuçları doğradı. Sehun havuçları tabağa tezgaha koydu.

"Başka bir istediğiniz?"

"Tanrım! Luhan onun gibi iyisini nereden buldun böyle."

"Ya.dimi.anneciğim." Luhan dişlerini sıkarak söylediğinde Sehun önüne marul koydu. Luhan sinirle dudağını dişleyip elindeki bıçağı Sehun'a doğrulttu. Sehun çeneyi tutup dudaklara yaklaşıp fısıldadı.

"Eğer onu doğramazsan şuan seni öperim." Luhan başını çevirip onu sıkıca tutan ellerden kurtuldu.

*

"Peki ne zaman evleniyorsunuz?" Sehun çorbasını yudumlayıp, kaşığını tabağa bıraktı.

"Bir hafta sonra." Sehun kesin sesiyle konuştu. Kadın birden gülmeye başladı. Sehun boğazını temizleyip, düz bir şekilde bakmaya devam ederken kadın ciddi olduğunu fark etti ve gülmesi yarım kaldı.

"Buna asla izin vermem." Luhan yutkundu. Annesi kendi ölüm kurtuluşunu kendi elleri ile itekliyordu.

"A-ama anne-"

"Sen sakın karışma Luhan. Daha küçüksün. Bu yaşta ve senden büyük biriyle evlenmek istediğini söylüyorsun hem de iki hafta sonra!" Sehun masanın altından yumruğunu sıkınca Luhan bunu fark etti ve ona yalvarırcasına baktı.

"Hayatta olmaz. Seni tanımadığım birine veremem." Sehun yumruğunu kaldıracağı sıra Luhan minik eli ile yumruğu tuttu.

"Anne onu çok seviyorum. Onsuz kalmak istemiyorum. Lütfen...lütfen bizim denememize izin ver?"

"Luhan bu bir oyun değil." Sehun sıkılı yumruğunu daha çok sıkarken Luhan yumruğu okşadı. Sehun Luhan'a bakıp yumruğunu gevşetti ve küçük eli kendi ellerinin arasına aldı.

"Neden sadece görmek istediklerini görüyorsun? Ya gerçekten mutlu olacaksak." Luhan'ın annesi bir nefes aldı.

"Eğer oğlumun üzüldüğünü görürsem hiç düşünmeden onu senden geri alırım." Sehun gülümsedi.

"Hiç merak etmeyin." Luhan gülümserken dişlerinin arasından 'sıçtım.' diye kendi kendine mırıldandı.

*

"Luhan? Luhan?!" Sehun kapıyı birkaç kere tıklatıp ses alamayınca içeri girdi. Luhan siyah ona tam oturan damatlığı ve onu olduğundan daha sevimli gösteren dalgalı bal sarısı saçlarıyla oradan oraya dolaşıyordu. Sehun siyah saçlarını havaya düzgün bir şekilde kaldırmıştı. Elleri cebinde Luhan'a doğru ilerledi.

|Agreement|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin