|Agreement|

31.Bölüm|M| Final

Sehun deri koltukta oturup Luhan'ın doktor ile odada konuşmasının bitmesini beklerken yanında oturan küçük kız yanaklarını şişirip sıkıntıyla nefesini dışarı üfleyince Sehun, küçük kıza döndü.

"Sorun ne ufaklık?" Küçük kız Sehun'a döndü.

"Sorunumu halledebilecek misin?" Sehun küçük kızı kucağına çekti.

"Anlat bakalım."

"Ablamı neredeyse bir şaayttir bekyiyoyum ama hala geymedi ve canım şok şıkılıyoy oyun oynayacak kimşe yok."

"Biliyor musun çok eğlenceli oyunlar biliyorum." Kız heyecanla ellerini çırptı. Sehun kızı kucağına tamamen oturtup kendine döndürdü. Kızın ellerini tutup aşağı sarkıttı. Yukarı çekip yavaş yavaş aşağı bırakırken sıkıca tutuyordu.

"Fış fış kayıkçı..." Sehun, küçük kızın suratına baktı. Bir terslik vardı. Bu çocuğun, normal çocuklar gibi eğlenip kahkaha atması gerekmiyor muydu? Neden düz bir suratla ona bakıyordu.

"Sence eğleniyoy muyum? Daha çok şıkıldım." Sehun kızı yukarı çekip düşündü. Aklına gelen fikirle gülümsedi.

"Çok güzel bir oyun biliyorum."

"Fış fış saşmalıyşa iştemiyorum." Sehun kahkaha atıp kızın saçlarını karıştırdı. Telefonunu çıkarıp kız giydirme oyunu açtı.

"Al ufaklık." Kız oyunun önceden oynandığını görünce puana baktı.

"Ouu~ Oppa bu puanı şen mi yaptın?" Sehun alayla sırıttı.

"Hayır evimde başka bir ufaklık var o oynuyor."

"Geyşekten mi? Kaç yaşında?"

"Yakında on yediye girecek." Kız sevimlice kıkırdarken Sehun kızın sevimliliğine gülümseyip saçlarını okşadı.

"Çok komikşin oppa." Kız oyunu baştan başlattı.

"Sehun benim yokluğumda hemen kucağına kız mı alıyorsun?!" Sehun Luhan'a bakıp sırıttı.

"S-Sehun y-yoksa o-o...Aman tanrım! O tasarım için çok uğraşmıştım." Luhan sevimlice dudağını büzünce Sehun kucağındaki kıza baktı. Nasıl kucağındaki bu kızdan daha sevimli oluyordu?

"Sehun?" Sehun sesin geldiği yöne baktı. Düz saçlarını kulağının arkasına doğru tarayıp ona gülümseyen kıza baktı.

"Pardon?" Sehun kızı çıkaramayınca kibarca anlamadığını belirtti.

"Alışveriş merkezinden hani gece?" Sehun gözlerini irileştirip zorlanarak yutkunan Luhan'a baktı.

"Hatırladım. O gece kardeşinin hayatını kurtarmıştım. Şimdi bakıyorumda ufaklık baya uzamış." Küçük kız elinden telefonu aldı. Kız elini Sehun'un koluna koyunca Luhan ele baktı.

"Sehun sen iyi değilsin her halde gece dediğim-" Sehun sesli kahkaha attı.

"Doğru gece değil sabah kurtarmıştım haklısın." Kız ağzını açacağı sıra Sehun Luhan'ın bileğini tutup hızla çekiştirdi. Luhan, Sehun'a baktı. Sehun otoparkta park ettiği yere yürürken Sehun Luhan'a baktı.

"Benim kocam kahraman mı?" Sevimlice gülümseyerek sordu. Sehun hemen omuzlarını dikleştirip kendini beğenenen bir ifade takındı ve saçlarını arkaya doğru attı.

"Tabii ne sandın?"

"Kes sesini!" Sehun şaşırarak Luhan'a baktı.

"L-Luha-"