Prologue
Taehyung's POV
මගේ වොලට් එක ඉක්මනට මේසේ උඩින් අරගෙන මම අතට අහු උන ඇදුමක් ඇදගෙන ගෙදරින් එලියට බැස්සේ පුලුවන් තරම් හයියෙන් දුවන්න කියලා හිතාගෙන. පාන්දර හන්දා පාරවල් වල කවුරුත් නැති උනත් ටීශර්ට් එකක් විතරක් ඇදගෙන කකුල් වලට සෙරප්පු දෙකක්වත් නැතුව පාරේ දුවන එක මට ලැජ්ජාවක් උනේ නෑ.
හිතේ ලොකු බයක් තිබ්බ්බත් මම පස්ස නොබලා නොනවත්වා දිව්වේ බැරි වෙලාවත් එයා මැරිලා නම් කියන බයත් එක්ක. ඒත් මට එයා වෙනුවෙන් ඇම්බ්‍යුලන්ස් එකකට කෝල් කරන්නවත් සිහියක් නැති වෙනකොට විනාඩි තිහක් විතර පාර දිගේ දුවගෙන ඇවිල්ලා මම පුලුවන් ඉක්මනට මගේ ඔම්මාගේ ගෙදරට ඇවිත් ගෙදර දොරට තට්ටු කරා.
"ඔම්මා. "
"දොර අරින්න ඉක්මනට.."
මම පිටිපස්ස බල බල දොරට මහ හයියෙන් ගහනකොට අන්තිමය ඔම්මා දොර ඇරියා. එයා මගෙන් අහන ප්‍රශ්න වලට උත්තර දෙන්නේ නැතුව මම එයාවත් තල්ලු කරගෙන මගේ කාමරේට දිව්වේ ඔම්මා ප්‍රශ්න ගොඩක් අහ අහ මගේ පස්සෙන් එනකොට.
"මට කිය කිය ඉන්න වෙලාවක් නෑ ඔම්මා. ඔයා ලග තියන සල්ලි මට දෙන්න."
ඔම්මාව කාමරෙන් එලියට දාලා ඇදන් හිටපු ඇදුම ගලවලා මම ඉක්මනට බාත් රූම් එකට ගිහින් මගේ උරහිසර දිගට තිබ්බ කොන්ඩය කතුරක් අරන් කපලා දැම්මේ මම මෙච්චර කල් ඒ කොණ්ඩේ ආසාවෙන් පරිස්සම් කරපු එක ගැනවත් ගණන් ගන්නේ නැතුව. අතට අහු උන හෙයා කලර් එක ඔලුවේ ගාගෙන මම ඒක හෝදලා දාන්න වෙලාවක් නැති නිසා අයිස් කැප් එකක් අරන් ඔලුවට දාගත්තේ මගදි කොණ්ඩය හෝදනවා කියලා හිතාගෙන.
බාත් රූම් එකෙන් ඉක්මනට එලියට ආව මම අහු උන බෑග් එකකට මගේ ඇදුම් දෙක තුනක් දාගෙන හූඩි එකයි ට්‍රවුසර් එකයි ඇදගනිද්දි ඔම්මා ඇවිල්ලා දොරට ගැහුවා. මම හූඩි කැප් එක ඔලුව වැහෙන්න දාගෙන දොර ඇරියම ඔම්මා අතේ සල්ලි කොල ටිකක් තියාගෙන මම වගේම කලබලෙන් ඉන්නකොට මම එයාගේ අතේ තිබ්බ සල්ලි ටික උදුරලා වගේ ගත්තේ මට මේ වෙලාවේ සුහද කතා වලට වෙලාවක් තිබ්බේ නැති නිසා.
YOU ARE READING
Safe Haven | Tae × Kook | Completed
Fanfiction"ටේයුන්. ඇයි මේ? ඔයා කොහෙද යන්න යන්න හදන්නේ?" "ඔම්මා මට කිය කිය ඉන්න වෙලාවක් නෑ." "ටේයුන්. ඔයා මොකක්ද කරේ කියනවා?" ඔම්මා හයියෙන් කෑ ගහද්දි මම ඉස්සරහා දොර ඇරගෙනම ඔම්මා දිහා හැරිලා බැලුවේ මම ඔම්මට කියන්න ඕනේ මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරි උන නිසා. ලොකු...
