Taehyung's POV
බස් එකේ පිටිපස්සේ වාඩි වෙලා හිටියත් ජනේලය හරහා මම දැක්කා හෝසොක් අපිට පිටිපස්සෙන් ආව බස් එකේ නැග්ගා කියලා. එයා මාව හොයන එක අත අරින්නේ නෑ කියලා මගේ හිත කියනකොට පුලුවන් තරම් ඉක්මනට බස් එක නිව් යෝර්ක් වලින් එලියට යන්න කියලා මගේ හිත ප්‍රාර්ථනා කරා.
වැස්ස එන්න එන්න වැඩි උනත් මම ජනේලය හරහා මම නිව් යෝක් වලින් ඈතට යන විදිහ බලන් හිටියා. පුරුදු පාරවල් වලින් මම ටිකෙන් ටික ඈතට ගියත් මගේ හිතේ බර පොඩ්ඩක්වත් අඩු වෙන්නේ නැතිවෙනකොට මම සැරින් සැරේ සුසුම් හෙලුවේ මගේ ඔලුවත් රිදෙන්න පටන් ගත්ත නිසා.
හෝසොක් ඔම්මාගේ ගෙදරට ගිහින් ඔම්මාට ප්‍රශ්නයක් දායිද කියන ප්‍රශ්නේ මගේ ඔලුවට වද දුන්නත් මට මතක් උනා ඔම්මාලා බෝස්ටන් වල ඉදන් නිව් යෝක් ආව එක ගැන මම කිසිම දවසක හෝසොක්ට කිව්වේ නෑ කියලා. ඒ වගේ වැදගත් දෙයක් හෝසෝක්ට කියන්න තරම් අපි දෙන්නා අතර හොද කතා බහක් නොතිබුණ නිසා ඔම්මාගේ පරිස්සම ගැන මට ලොකු බයක් තිබ්බේ නෑ.
බස් එක නිව් යෝර්ක් වලින් ඈතින් ඈතට ඇදිලා ගිහින් අන්තිමට කන්ට්‍රි සයිඩ් එකට එන්න පටන් ගත්තම දවල් වෙලා තිබ්බා. හූඩි කැප් එකත් හදාගෙන මම ගොඩක් වෙලා බස් එකේ නිදාගත්තේ මට පැය හයකට වඩා තව දුර යන්න තියනවා කියලා දන්න නිසා. බස් එක පලවනි ස්ටොප් එකෙන් බ්‍රෙක්ෆස්ට් ගන්න නැවැත්තුවත් මම බස් එකෙන් එලියට යන්නේ නැතුව හිටියේ මට බහින්න බය හිතුන හන්දා. ඒත් ආයේ පැය ගාණක ගමනකින් පස්සේ ආයේ බස් එක නැවැත්තුවම මට මගේ බඩගින්න ඉවසන් ඉන්න පුලුවන් උනේ නෑ.
"උතුරු කැරොලයිනා වල සවුත්පෝර්ට් වල අපි දැන් ඉන්නේ. බස් එක විනාඩි 15ක් නවත්තගෙන ඉන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා."
බස් ඩ්‍රයිවර් එනවුන්ස් කරලා කිව්වම මම බස් එකෙන් එලියට බැස්සා. නිව් යෝර්ක් වල තියන කාර්‍යබහුල නගරය වෙනුවට ගස් කොලන් වලින් වටවුන අලුත් පරිසරය මට අමුතු හැගීමක් ගෙනල්ලා දුන්නත් මගේ හිත බර ඒ විදිහටම තිබ්බා. කොන්ක්‍රීට් වලින් හැදුන උස බිල්ඩින් වලින් වට වෙලා තිබ්බ පරිසරය එක්ක හුරු උන මම මුහුද ලග තියන සවුත් පෝර්ට් වලට දැකපු පමාවෙන් ආස උනා.
YOU ARE READING
Safe Haven | Tae × Kook | Completed
Fanfiction"ටේයුන්. ඇයි මේ? ඔයා කොහෙද යන්න යන්න හදන්නේ?" "ඔම්මා මට කිය කිය ඉන්න වෙලාවක් නෑ." "ටේයුන්. ඔයා මොකක්ද කරේ කියනවා?" ඔම්මා හයියෙන් කෑ ගහද්දි මම ඉස්සරහා දොර ඇරගෙනම ඔම්මා දිහා හැරිලා බැලුවේ මම ඔම්මට කියන්න ඕනේ මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරි උන නිසා. ලොකු...
