ජන්ග්කුක් තේහ්‍යොන්ගේ කාමරේට ගිහින් එයාගේ බඩු තියනවද කියලා බැලුවා. තේහ්‍යොන්ග්ගේ ළග වැඩි දෙයක් තිබ්බේ නැතත් එයාට තේහ්‍යොන්ග්ගේ කියලා කියන්න පුලුවන් කිසිම දෙයක් එතනින් හම්බුනේ නෑ. කිචන් එකේ පරණ කෑම තිබ්බත් තේහ්‍යොන්ග් පාවිච්චි කරපු දේවල් කිසිම දෙයක්... කිසිම දෙයක් ජන්ග්කුක්ට හොයාගන්න හම්බුනේ නෑ.
ජන්ග්කුක් ගෙදර වටේම ආයි පාරක් ගිහින් තේහ්‍යොන්ග්ගේ කාමරේට ආවා. ගෙදරටම තියන එකම කාමරේ ඒක උනත්, ජන්ග්කුක් ඒ කාමරේට වෙලා අන්තිම දවසේ තේහ්‍යොන්ග් එක්ක තිබ්බ ලස්සන මතක මතක් කරගෙන ඇද උඩින් වාඩි වෙලා තේහ්‍යොන්ග් කොහේ යන්න ඇතිද කියලා කල්පනා කරා. ඒත් තේහ්‍යොන්ග් ගිය දිහා වක් ගැන ඉගියක්වත් ගන්න පුලුවන් කිසිම දෙයක් ජන්ග්කුක්ට හොයාගන්න පුලුවන්කමක් තිබ්බේ නෑ.
"ඔයා කොහේද ගියේ තේහ්‍යොන්ග්?"
ජන්ග්කුක් ගෙදර තිබ්බ කබඩ්, ලාච්චු ඇර ඇර තේහ්‍යොන්ග් ගැන විස්තරයක් හොයාගන්න පුලුවන්ද කියලා බැලුවා. සාලෙට ඇවිල්ලා බඩ එහෙ මෙහෙ කරලා බැලුවත් කිසිම දෙයක් දැක්කේ නැති ජන්ග්කුක්ගේ ඇස් අන්තිමට ඔරලෝසුවට යොමු උනේ ඔරලෝසුවේ වෙලාව හයයි දහයයි කියලා පෙන්නද්දි.
"ඔයා මෙහෙන් යන්නම යනවද?"
හවස හයයි තිහට අන්තිම ඉන්ලන්ඩ් වෝටර් ට්‍රාස්පෝර්ට් එක කියලා මතක් උන ගමන් ජන්ග්කුක් ඉක්මනට තේහ්‍යොන්ග්ගේ ගෙදරින් එලියට ඇවිත් එයාගේ ට්‍රක් එකට නැග්ගා. පුලුවන් තරම් වේගෙන් ඒක පාළම ලගට පදවගෙන ගියත් වාහනේට යන්න පුලුවන් වේගෙට ඒක හෙමින් ගමනක් වගේ ජන්ග්කුක්ට දැනුනා.
දකුණු කැරොයිනා ප්‍රාන්තෙන් එළියට යන්න පුලුවන් එකම විදිහ ඒක කියලා මතක් උනාට පස්සේ ජන්ග්කුක් පාළම ලගට එලවන් යන අතරේ එයා මග දිගට එන හැමෝම දිහා බැලුවේ ඒ එක්කෙනෙක් හරි තේහ්‍යොන්ග් වෙන්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කරන ගමන්. ඒත් එයාට මග දිගට කවුරුත් හම්බුනේ නෑ. ජිමින්ගේ රෙස්ටොරන්ස් එක ලගින් යනකොට ඒකත් වහලා කියලා දැක්ක ජන්ග්කුක් තවත් වේගේ වැඩි කරගෙන පාළම ළගට වාහනේ අරන් ගියා.
YOU ARE READING
Safe Haven | Tae × Kook | Completed
Fanfiction"ටේයුන්. ඇයි මේ? ඔයා කොහෙද යන්න යන්න හදන්නේ?" "ඔම්මා මට කිය කිය ඉන්න වෙලාවක් නෑ." "ටේයුන්. ඔයා මොකක්ද කරේ කියනවා?" ඔම්මා හයියෙන් කෑ ගහද්දි මම ඉස්සරහා දොර ඇරගෙනම ඔම්මා දිහා හැරිලා බැලුවේ මම ඔම්මට කියන්න ඕනේ මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරි උන නිසා. ලොකු...
