Fake Wife of the Duke

CHAPTER 7

Five days have passed at parang sumigla na ang mansyon! Kumikinang pa ito sa aking mga mata.

Ngayon ay inaatupag ko ang hardin. Napagpasyahan kong patataniman ko ito ng mga rosas. Hindi naman kaaya-aya tignan pag puro berde lang!

Unlike the mansion, the garden is well taken care of. I thought the pond will be green and will look nasty but it's really clean and clear!

Thanks to our gardener!

Pinalagyan ko ng lamesa at tsaka upuan sa may ilalim ng puno para doon ako pag wala akong magagawa sa mansyon.

Umupo ako roon at uminom ng tsaa. I asked one of the gardeners to have some of my cupcakes pero ayaw niya.

The sun's shining above and really hot! Pinahinto ko muna sila.

"Just continue with it this afternoon!"

They bowed and went away.

Bumuga ako ng marahas at kumain nalang ng cupcake.

Nang naghapon na ay pumunta ako sa knights quarter. I have nothing to do, so I will challenge them into a race!

I smirked.

"Duchess!" nabigla na sigaw ng isa.

Nahinto ang ingay ng mga spada at sigawan nila.

Nilibot ko lang ang tingin ko at sinigurado na andito yung mga kailangan ko.

"I am General Mack, what can we do for you, my lady?" tanong nito.

"Who's the best rider of your squad, General?"

Nagtataka siyang tinitigan ako pero agad naman tinawag ang isang lalaki.

"Benim, our best rider," pagpapakilala niya.

"Magandang Hapon po!" masiglang bati nito.

Ngumiti ako at nilahad ang aking kamay. We shaked hands.

"Nice to meet you Benim! Now, I want to challenge you into a race!"

Narinig ko agad ang mga bulungan nila.

"I beg your pardon, my lady" nalilitong sabi nito.

Hindi ko na siya sinagot, sigurado namang narinig niya iyon.

"Where are the horses?" I asked as I tied my hair into a ponytail.

Good thing I wore some jeans and a boots! My top's a white long sleeves!

This'll be fun.

Kalaunan ay napapayag ko sila. Habang papasakay ako sa kabayo ay narinig ko ang sigaw ni manang.

"Duchess! Ano iyang ginagawa mo!" I saw her running to me.

"Don't worry manang, I'll be fine,"

Inayos ko ang aking sarili sa taas ng kabayo.

"Naku! Pag may mangyaring masama mapapatay tayo ng Duke!" nag-alalang sabi nito.

Tumawa lang ako.

"Hindi ako gagawa ng kahit na ano na ikakamatay niyo manang!" ngumisi ako.

Nakita kong hinampas ni manang ang general at pinagalitan iyon.

"Don't be easy on me, Benim" I warned him.

"Yes, my lady," he said then smiled.

We positioned ourselves and when the general blew his whistle, mabilis kong pinatakbo ang aking kabayo.

I've been into races since I was a child. Pero ngayon lang ako nakabalik!

It feels so nostalgic. Riding a horse, feeling the harsh wind slaps my face as my horse run fast.

Benim's a great rider. Pero wala pang nakakatalo sa akin.

I smirked as I am nearing the finish line.

I am only inches ahead from him. But still, I won.

"Ang galing mo!" he praised.

Tumawa lang ako. Every time I would hear compliments I would just laugh it out.

Sabay kaming bumalik sa Knights quarter.

Nang makababa na ako sa kabayo ay agad namang pinunasan ni manang ang aking mukha.

Seriously! I'm not a child anymore!