Fake Wife of the Duke

CHAPTER 6

"Isang kaharian lang ang hindi ginagambala ng ating hari, ito ay ang Monalian Kingdom," paliwanag ni John, the butler.

Pinipirmahan ko ang mga papeles na binigay niya sa akin kanina lang habang nakikinig din sa mga turo niya.

"No one dares to challenge that Kingdom. We're not enemies nor friends with,"

Huminto ako at tinignan siya. He was standing there, prim and proper. He adjusted his eyeglass when he saw my curious face.

"People knew how strong the northern kingdom is, even the Duke," paliwanag pa nito.

Tumango nalang ako at bumalik sa pagpirma.

Marami pa siyang sinabi sa akin. Kahit alam ko naman ay hinayaan ko nalang.

Who dares to go to the North? Napakalamig doon? Hindi pa kayo aabot sa Monalian Kingdom baka mamamatay kayo sa lamig.

Knights are also trained well. Parang mga assassin kaya wala talagang magtatangkang sugurin ang kaharian nila.

Hindi sila nakikipagdigma pag walang saktong dahilan.

I stretched my arms upwards nang matapos ko nang pirmahan ang binigay ni John.

Dami ko pang gustong gawin! Magluto ng sweets! Oh di kaya'y subukan ang mga gown sa cabinet ko! O pwede din matulog!

Pero nawala ang kasiyahan sa aking mukha nang makitang madami pang papeles ang kailangan trabahuin.

Tumayo ako at binuksan ang pinto patungo sa veranda. Lumabas ako roon at nagpahangin.

It's been two days at ang ginawa ko lang ay umupo at magsulat sa mga papeles.

Dinadalhan lang ako ni manang ng pagkain tapos balik trabaho ulit!

I sighed. I roam my eyes around the garden below. There's a pond in between. Puno pa ito ng mga water lilies!

Gusto kong pumunta roon pero wala akong oras!

Tinignan ko ulit ang papeles. Mauubos ko naman ata yan ngayong araw eh.

I've read reports. Wrote some replies. Read some invitation to a party and declined them.

I am drained. Walang gana akong naglakad pabalik sa kwarto ko at humiga na roon.

Masaya ako dahil tapos na pero ang sakit ng buong katawan ko! At agad akong nakatulog.

Napabalikwas ako ng bangon ng tumama ang sinag ng araw sa aking mukha.

Nakita ko si manang na kalmadong binubuksan ang bintana.

Arghh!! Gusto ko pa matulog!

"Good Morning Duchess, handa na ang pagkain mo sa baba," ngiti-ngiti niya.

Bumaba na ako sa kama at dumiretso sa banyo. As usual pinaliguan niya ako at binihisan.

Naglalakad ako pababa ng hagdan at nilibot ang kabuuan ng mansyon.

Ngayon ko lang napansin na sobrang boring ng desenyo nito!

Mula dito kita ko ang mga alikabok sa naglalakihang kurtina.

"Pakilabhan ang mga kurtina. Inaalikabok na, hindi na nakikita ang kulay nito—" I stopped.

Am I allowed to make them do this?

Kabado akong tinignan si Manang. Na may kausap na palang isang katulong!

"Pakikuha ng mga kurtina, pinapalabhan ng Duchess,"

Tumango naman iyong babae at umalis na.

I think yes, I am allowed. I'm the Duchess, so yes.

Ngiti-ngiti akong naglakad patungo sa dining room at kumain na roon.

Sa ikatlong araw na wala si Felix ay pinalinisan ko ang kanyang mansyon!

Although hindi naman nila kaya iyon ng isang araw lang kasi sa sobrang laki nito at andami pang kwarto.

Pero matatapos naman ito, bago dumating ang mahal kong asawa!