Fake Wife of the Duke

CHAPTER 9

Parang binagsakan ng kung anong mabigat ang katawan ko. Masakit din ang ulo ko.

Pag nalaman ito ni manang baka papagalitan ako dahil sa pagsali sa pangangaso kahapon.

I forced myself to get up from bed. Nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ng fox.

Umalis ako sa kama at tinignan ang orasan. It's morning but still dark, maybe because it's raining.

Lumapit ako sa bintana at tinignan ang labas. Nakita kong may mga katulong na nagtatakbuhan patungo sa entrance ng bahay.

Ano ba ang ginagawa nila? Magkakalagnat sila nyan!

Pero natigil ako ng makita ang pamilyar na karwahe.

Felix.

Dali-dali kong hinablot yung mahabang scarf sa cabinet at tumakbo palabas ng kwarto.

Not minding my headache and my body hurting! I wanna see if he's fine!

Hindi ko alam bakit sabik na sabik akong makita siya. But I can't deny the fact that I was waiting for him patiently in this house. Praying that he's not hurt.

Bumaba ako sa hagdan at nakita ko ang daming katulong na andun. Pero ni isa sa kanila hindi nagsalita.

The silence was deafening. I can only hear the sound of the rain outside.

Naglakad ako patungo sa tao na papasok pa lang sa pintuan.

May humablot sa akin na pumigil sa akin.

"H'wag muna ngayon, iha," banta ni manang.

Nagtataka ko siyang tinignan.

She then placed the back of her hand on my forehead.

"May lagnat ka!" pasigaw na bulong niya.

What's with them? Bakit parang takot sila.

Nagpumiglas ako at dali-daling pumunta kay Felix.

I was about to greet him when his bloodshot eyes bored to me. Parang galit at gusto pang pumatay!

Napatigil ako at sinuri ang kabuuan niya. Blood was everywhere.

Nanginginig akong naglakad patungo sa kaniya at inabot ang kaniyang pisngi upang punasan ang maliit na dugo na nandun.

Umamo ang mukha niya nang makalapit na ako.

"Y-you're not hurt, aren't you?" kabado kong tanong.

He snaked his arms around my waist and was about to kiss me but pinigilan ko.

"I have a cold,"

He raised an eyebrow. Wondering why woud I get a cold.

"You must be tired!" agad kong sabi para hindi na siya magtanong.

Nilingon ko si manang na parang natulala at pinoproseso pa ang nangyayari.

"Manang please prepare a warm bath!" sabi ko at agad naman siyang pumunta sa kwarto ni Felix.

I felt him sniffing my neck.

"Did you finish the paperworks?" he asked as he kissed the side of my neck.

I rolled my eyes.

"Yes!" galit na sabi ko.

Remembering those pile of papers he left!

He chuckled and then kissed my forehead.

Naligo na siya at dumiretso na ako sa kwarto ko. Pinuntahan ako ni manang at doon na ako pinakain.

Doon ko lang rin ulit naramdaman na masakit pala ang buo kong katawan at gusto ko nalang din magpahinga.

"Kapag dadating ang Duke mula sa digmaan, walang sinuman ang may gustong lumapit sa kaniya," sabi ni manang habang pinupunasan ako ng basang tuwalya.

Nakikinig lang ako.

"Pero ikaw lang, ikaw lang ang nagpaamo sa kaniya ng ganoon," manghang sabi niya.

Mahina akong tumawa marahil walang lakas dahil sa lagnat.

"Don't make me think I'm special to him manang,"

Because it'll hurt when I assume things.