Fake Wife of the Duke

CHAPTER 17

Pumasok ako sa mansyon. At nang napadaan sa living room ay napahinto ako.

Naagaw ko ang atensyon ng prinsesa na nakaupo  sa isang sofa roon.

Tumayo siya. I grit my teeth when I noticed that she's crying.

"Kumuha ka ng tubig manang," utos ko at umalis na siya.

Kahit paano ay bisita pa rin siya namin kaya I'll treat her good, it'll depend though.

"What happened your highness?" tanong ko nang makalapit na.

"Divorce the Duke!" sumbat niya.

Kumunot ang noo ko.

"What nonsense are you saying," I said coldly.

Mas tumulo ang luha niya at napaupo siya ulit.

Ano na naman toh?

"Monalian's attacking the north," panimula niya.

I rolled my eyes.

"I know,"

Huminga siya ng malalim bago nagpatuloy.

"Hindi pinapayagan ang Duke na sumali roon—"

"Then that's good!" I enthusiastically said.

I turned my back at her and decided to walk away.

"You're being selfish!" sigaw niya.

"Selfish, it is then! If I know that my husband's safe from the war then I'll be happy! I don't care what you say, your highness. Pardon for being disrespectful, but you pushed me to become one."

Taas noo ko siyang tinignan. Mas lalo lang siyang humagulhol.

Umalis na ako pero rinig ko pa rin ang iyak niya.

"Please Duchess! For the sake of the Kingdom!" sigaw niya pero nagpatuloy ako sa paglakad.

Nakita ko si manang na paparating pa lang at may dalang tubig.

"Please calm her down," utos ko at dumiretso na sa opisina ni Felix.

Pilit kong kinakalma ang aking sarili dahil sa nangyari kanina.

Bubuksan ko na sana ang pinto patungo sa opisina ng asawa ko nang may narinig ako.

"They'll have a hard time without me your highness! Just let me join the war!" pagmamakaawa ni Felix.

I froze at my place.

"Then marry my daughter, Duke! Marry her and you can join the war,"

Kumuyom ang mga kamay ko sa narinig.

"That's ridiculous! I have a wife!"

"Then divorce her!"

Napaatras ako ng isang hakbang. Hindi ko narinig ang sagot ni Felix. Hindi siya sumagot!

What now?

"Choose, young duke. Your wife or your beloved kingdom,"

Umatras na ako at tinakbo ang distansya papunta sa kwarto ko.

I don't want to hear his answer! Natatakot ako. Will he let go of me? What about my feelings?

But Venna you're just pretending!

Tumulo ang luha ko. Sobrang sakit at nalilito na ako kung ano ang iisipin at susundin ko!

I pressed my aching heart at mas bumuhos ang aking mga luha.

I'm being selfish. Hindi ko man lang inisip ang mararamdaman ni Felix kapag hindi siya makasali sa digmaan.

'Protecting my land is my priority Venna,'

I'm sorry Felix!

'No one can. And no one will dare to stop me from doing it,'

Humagulhol lang ako. I feel so powerless now. Usually I would stand up and fight. But I can't right now.

Nasa veranda ako at tinitignan ang pag-alis ng karwahe ng taga palasyo.

I washed my face para hindi masyadong halata ang pag-iyak ko.

Pinahatid ko nalang ni manang ang dinner ko sa kwarto at doon na kumain.

Pagkatapos ay naligo at nagbihis ng nightgown ko.

Before I can lay on my bed someone knocked on the door.

Binuksan ko iyon at nakita si Felix na nakatayo at may dalang isang baso ng gatas.

"You didn't join me earlier. I ate my dinner alone," sabi niya.

Lumunok ako at nangangapa ng isasagot.

"I-I just f-feel exhausted! Nakakapagod kaya mamalengke!" agarang sagot ko.

He pats my head and then he smiled.

"Good thing I brought you a milk," binigay niya sa akin iyon.

Umupo kami sa kama. Tinitigan niya lang ako habang inubos ko ang gatas.

Gusto ko siyang tanungin kung ano ang naging desisyon niya tungkol sa offer ng hari pero naduduwag ako.

"I'll sleep with you tonight," sabi niya at nauna nang humiga.

I looked at him, shocked.

"What? I'm your husband so it's allowed,"

I sighed and laid down beside him.

He then hugged me and kissed my forehead. Parang gumaan naman ang pakiramdam ko sa ginawa niya.

Kahit wala siyang sasabihin, parang okay na ako basta ganito lang siya palagi.

"Goodnight Venna," he whispered.

"Goodnight Felix,"