ZOR KIZ

8 - Arkadaş

Multimedya : Az sonra tanışacağınız Kerem :)

Ege'den

Alarma basmamla birlikte saniyelik bir sessizliğin ardından herkes delirmişcesine bir o yana bir bu yana koşturuyordu. Melis ne yapacağını şaşırmıştı, alel acele çantasını kapıp önde Melis arkada Burçak olmak üzere kapıya koşuyorlardı şimdi de. Hemen koşup arabama bindim ve tahmin ettiğim gibi o telaşede beni görmedi bile. Şimdi ikiside mecburen evlerine gideceklerdi. Bu işi kıvrak zekamla ertelemiştim ama daha ne kadar erteleyebileceğimi bilmiyordum. Melis arabasına koştu ve bilin bakalım ne oldu ? ... İşte bunu hiç tahmin edememiştim. Burçağın arabası yoktu bu yüzden o da Melisin arabasına bindi. Fısıldar derecedeki sesimle 'Hass*ktir' diye söylendim. Ardından Melisin arabası hareketlenmişti bile. Hemen ben de arabayı çalıştırıp onları takibe koyuldum. Vücudumdaki bütün kan şuan beynime fışkırmış ve orayı patlatmak için elinden geleni yapıyordu. 'Ya arabada söylerse...' işte bu soru beni çılgına çeviriyordu. Bir şeyler yapmalıydım. Arabanın içine bakınırken vites kolunun altında duran telefonumu gördüm ve hemen Melisi aradım. Şimdi açsa ne diyecektim onu bile bilmiyordum işin gerçeği. Ama zaten açmadı telefonu meşgüldü. O an Melisin arabasına dikkatlice baktım ve telefonla konuştuğunu yenice farkettim. En azından birileri benim yerime onu oyalıyordu... Ya sonra...

Saniyeler içinde Melis birden frene bastı. Biraz daha aniden frene basmasaydım Melisin arabasına çarpıp her şeyi berbat edecektim. Elindeki telefonu bırakır bırakmaz Burçağa bir şeyler söyledi. Ama Burçağın kafasını koltuğun başlığından pek göremiyordum boyu o kadar uzun bir kız değildi. Ama saniyeler içinde aşağı indiğini gördüm. 'Acaba söylemiş miydi?'
'O kadar kısa sürede bunu açıklayamazdı değil mi?' ...

Beni düşünclerimden sıyıran Melisin arabasını hızla ilerlemesiydi. Bu arada Burçağa görünmemek için yüzümü sola doğru çevirip birden gaza bastım. Melis arabayı hızla sürmeye devam ediyordu. 'Burçağı arabadan indirip bu kadar süratle onu bir yere çeken şey neydi?..

'Ben neden hala neden Melisi takip ediyordum ki zaten sonuçta Burçak gitmişti..'

Beynimi tamamen boşaltıp sadece yola odaklandım bir an için. Sonra düşünceler yine beynimi yemeye devam etti. Yola bakacak olursak büyük ihtimalle Melisin evine gidiyorduk. 'Acaba aileden birine mi bi şey oldu lan'.. sinirle karışık stresimle birden direksiyona yumruğumu geçirdim. Yanlışlıkla kornaya basmıştım ama tam yerine basmadığım için yarım yamalak garip bir ses çıkmıştı. Melisin bunu duymayacağından emindim ama yine de kendime sinirlendim.

Birkaç dakika sonra Melis evlerinin önünde duran siyah Porsche jip'in arkasına parketti. Bu arabayı daha önce hiç görmemiştim buralarda. Bense arabayı 1 sokak arkaya park edip evin önüne kadar yürümekle koşmak arası gidip gelen garip yürüyüşümle evin önündeki sarmaşıkların arkasına gelmiştim bile. Bunu neden yaptığımı bilmiyordum. Neden Melisin evinin önünde saklanıp içeriyi izliyordum ki.. Bu Ada olayı beni derinden sarsmış olmalıydı. Ben ki kızlara yüz vermeyen o 'Buz Dağı' şimdi küçük bir köpek yavrusu gibi Melisin peşinden koşturuyordum. O farklı ama sanırım onu seviyorum. Yoksa hiçbir kadın bana bunları yaptıramazdı. Melisle aramda garip bir çekim vardı. O beni itiyor bense ona daha çok yaklaşıyordum. Bazense yelkenleri suya indirip küçük masum bir kediye dönüşüveriyordu. Ama yinede burada bu şekilde durmam hiç de uygun değildi.

Saniyeler içinde düşüncelerimden sıyrılıp kafamı hafifçe iki yana sallayıp kendime geldim. Ya içeri girip bir bahaneyle ne olduğuna bakacaktım ya da şimdilik gidip sonra Melisin ağzını arayacaktım. Beynim her ne kadar ikincisini seçmemi istese de ayaklarıma engel olamadan daldım içeri...

Melis'ten Devam

Annem babamla yemeğe çıkmış olmalıydı çünkü evde bizden başka kimse yoktu..
Ben ve Kerem... O benim ilkokuldan beri Aslıdan sonra en yakın arkadaşımdı ama lise 2de ailesiyle beraber taşınıp gitmişlerdi İstanbuldan. Sadece bir iki kez gelip bizde kalmıştı onu en son 2 yıl önce görmüştüm. Çok koyu olmayan kahve saçları ve yemyeşil gözleri vardı, onu görmeyeli bayağı değişmişti iyi anlamda. Ama uzun zamandır görüşmemiştik dediğim gibi. Şimdi ise bir zamanlar benim kahramanım olan Kerem bana sarılmış ağlamamak için kendini her ne kadar tutsa da bir süre sonra belimden süzülen gözyaşlarını hissettim. O an kalbime kızgın bir hançer saplanmıştı sanki..