chapter 2

3K 72 3
                                    

Days had passed already since that day happen in cafeteria. Simula ng araw na Yun walang oras, at minuto na hindi ako inaasar ni Ella. Sarap sabunutan.

Simula din Ang araw na iyon kapag tumatama ang mga mata namin ni Fritz at nakakasalubong nami sila ay nakangisi nya akong tinitingnan sa Hindi ko alam na dahilan at animo'y na parang nang aasar.

Sarap untugin ulo nila ni Ella eh.

Simula din ng araw na Yun palagi na nagtatama Ang mga mata namin ni Kurt at hindi ko alam Kung kikiligin ba ako o ano pero dapat kiligin ako! Charot.

"Okay class, pass your paper now if your already done" Sabi ni sir sa harap habang naka upo sa lamesa nya.

Ayun na nga may exam nanaman kami ngayon. Gwapo Sana tong si sir sarap Sana jowain kaso mukhang fan ata sya ng exam Kaya palagi kaming may exam.

Asawahin ko na Kaya si sir, no? Para kahit Hindi na ako mag puyat sa review at kahit wag na ako makinig sa kanya nakapasa na agad ako. Gayumahin ko Kaya si sir no? Charot! May bebe kurt na ako.

Dali dali na akong pumunta sa harap para mag pasa ng papel dahil tapos narin ako. Iilan palang samin Ang tapos na at si Ella Naman ay Hindi pa tapos Kaya inasar ko sya at nginisihan. Makaganti narin. Hahahaha. Nang makapasa na kami ay lumabas na ako ng room dahil Yun Ang Sabi ni sir.

Kanina pa ako dito sa labas ng room bored na bored na kakahintay Kay Ella na matapos pero mukhang matatagalan pa Yun Kaya nag pasya ako na pumunta sa cafeteria dahil nauuhaw ako. Text ko nalang mamaya si Ella kung nasaan ako baka Kasi hanapin ako nun.

Kasalukuyan akong naglalakad ngayon papuntang cafeteria habang tumitingin sa phone ko, as usual nagbabasa nanaman ng Wattpad. Hindi ko namalayan na habang naglalakad ako ay may nabangga na pala ako Kaya laking gulat ko ng magbagsakan ang mga gamit nya. Tinulungan ko nalang sya na pulutin ang mga gamit nya at ayusin kahit Hindi ko pa nakikita Ang mukha nya at kung sino sya. Pag katapos ko pulutin at ayusin Ang gamit nya ay binigay ko na ito sa kanya.

Ibibigay ko na sana sa kanya ang mga gamit at hihingi ng tawad sa nangyari pero sya namang ikinagulat ko kung sino ito. Hindi ko alam Kung ano Ang gagawin ko hindi rin ako makasalita. Ang Plano kung humingi ng paumanhin ay Hindi ko nagawa dahil sa kanya at alam ko naman na Wala syang ginawa pero feeling ko kasalanan nya kung bakit Hindi ako makapag salita ngayon.

"S-sorry h-hindi k-ko s-sinadya n-na m-mabangga ka." Utal na Sabi ko sa kanya at ibinigay  na ang mga gamit nya na nahulog ko kanina. Shit why I'm shuttering? This can't be, nakakahiya!

"It's okay, tumingin ka sa dinadaanan mo sa susunod." Sabi nya saka nag umpisa na maglakad ulit.

Anong ginawa mo Caszieeeeeeeee?! Nakakahiya!

"You want to drink coffee?" Tanong ko sa kanya habang sumusunod sa kanya.

"What's for?"

"Just a peace offering for what I did."

"As I said it's okay, so, no need to buy me a coffee."

Ito Namang bebeloves ko pa humble din eh, haha.

"I insist."

"Hindi kana ba mapigilan?"

"Hahaha, funny ka. I insist nga."

"Okay Sabi mo eh" Sabi nya saka umuna na mag lakad papuntang coffee shop sa labas ng university.

"Good day, ma'am and sir!" Bati samin ng  waiter ng maka upo na kami sa bakanting upuan. "What's your order ma'am/sir?"

Hiding The Architect's SonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon