Pure Imagination - Fiona Apple 🎧🎶
...............
یه صندلی برای خودم میکشم، و پشت میزمیشینم. بهم نگاهی می اندازه. ابروهاش رو کوتاه بالا میده:
- هم... اونقدرام که فکر میکردم بد نیست!
سوالی نگاش میکنم. انگشتش رو دور کادر صورتش میچرخونه و بعد، درحالی که سرش رو تکون میده میگه:
- درباره صورتت حرف میزنم.
شونه ای بالا میاندازه:
- قابل تحمله!
پوزخند صدا داری میزنم که نگاهش رو از میز میگیره و به صورتم میده. توی چشم هاش نگاه میکنم:
- پس فکر میکنی، صورتم قابل تحمله؟
پررو میگه:
- دقیقا همین رو گفتم.
صدا دار میخندم. گردنم رو یکم جلو میکشم و کف دست هام رو روی میز قرار میدم. با لحن آرومی شروع به صحبت میکنم:
- گوش کن مرد، میتونم سر هر چیزی که بخوای، باهات شرط ببندم، که این صورت نظیر نداره! حتی یه جراح پلاستیک هم
نمیتونه، انقدر بی نقص کار کنه!
چشم هاش رو ریز میکنه و با لبخند محوی میگه:
- اعتماد بنفست رو دوست دارم... قابل احترامه!
آروم سرش رو به چپ و راست تکون میده و با همون لحن میگه:
- ولی نظرم عوض نشد. هنوزم نظرم همونه. صورتت فقط قابل تحمله!
با تیکه نون توی دستش، و مربا مشغول میشه.
دهنم رو باز میکنم تا جوابی بدم و از زیباییم دفاع کنم، اما قبل از خارج شدن کلمات از دهنم دستش رو بالا میاره:
- بسه!
به صورتم نگاه میکنه. با چشمای قلمبه شمرده شمرده میگه:
- به هر حال، تو یه خود شیفته ای و منم مردی ام که هیچ چیز و هیچکس، بجز خودم نمیتونه نظرم رو عوض کنه! پس، قبل
از اینکه شروع کنی تمومش کن. و با صبحونت مشغول شو!
آروم سری تکون میده و با لحنی که ازش خوشم نیومد میگه:
- ممنونم!
نیشخندی میزنم و جای بحث کردن، مشغول خوردن میشم.
ولی بهش ثابت میکنم، اشتباه میکنه!
یه مقداری شیر میخورم و بعدش مشغول جویدن یه تیکه بیسکوییت میشم.
درحالی که محتویات دهنشو قورت میده و چایش رو، هم میزنه، میگه:
YOU ARE READING
Blue Dimension
Fanfictionتو پیدام میکنی. شاید جایی غیر از اینجا. ولی پیدام میکنی. کاور فف عوض شده. گمش نکنید♡ هر هفته بین یک تا دو پارت اپ میشه* -kim
