MAVİ BÖĞÜRTLEN

25.Bölüm (Bayrama özell :) )

Araz gözümdekini çözdükten sonra karşımda gördüğüm manzara ile olduğum yerde kalmıştım sanki dilim lâl olmuştu  söyleyecek o kadar çok şey vardı ki ben hiçbir şey söyleyemeden karşımdaki eve bakıyordum gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı ne yapacağımı bilmediğim için Araz'a sıkı sıkı sarıldım ...
Satır aralarına yorum yapmayı unutmayın 🦋

Instagram hesabımız: @mavi_bogurtlen_1

Tiktok hesabımız:_mavıbogurtlen_

.............................🐣.............................
Araz'dan ayrıldım ve karşımda duran manzaraya tekrar baktım "Araz çok teşekkür ederim bu benim için çok kıymetli iyi ki varsın sevgilim" dedim "Rica ederim asıl sen iyi ki varsın" dedi Araz ve beni kendine çekip saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.
Eskiden bana yuva olan bu ev şimdi kocaman bir terapi merkezi olmuştu "Sevgilim bizim vakıfın okuttuğu çocukları buraya getirmek istiyorum çoğu travma sebebi ile kendi kabuklarına çekiliyor sen onlara çok iyi gelirsin biliyorum" dedi Araz "En kısa zamanda onlarla yanılmak istiyorum hepsi gelsin" dedim ve eski evimin yeni halini izlemeye devam ettim "Yüce klinik" yazılı tabelaya baktığım zaman annem ve babamın bu günü hevesle beklediği aklıma geldi en çok benim çocukları tedavi etmemi isterdi annem şimdi Araz sayesinde bir sürü çocuk benimle birlikte yeşereceklerdi. "Her şeye yeniden başlaman için anahtarı değiştirdim al sevgilim" dedi Araz ve bana bir anahtar uzattı anahtarı elinden aldım içeriye girmek için kapıyı açtım ve içeriye girdim. Eskiden salonumuz olan yer şimdi bekleme odasına dönmüştü hemen arkaya bir çalışma masası konuşmuştu biraz daha ilerleyip merdivenlere doğru yöneldim ve üst kata çıktım. Üst katta annem ve babamın odası olan yere benim için bir oda yapılmıştı kapının üzerimde "Psk.Beliz Yüce" yazıyordu içeriye girdim ve beyaz ile mavinin her tonunu barından oda içimi anlam veremediğim bir huzur ile kaplamıştı.Kapının pervazına yaslanmış beni izleyen Araz'a doğru döndüm "Burası o kadar güzel olmuş ki çok çok teşekkür ederim" dedim "Şşş gel sana göstermek istediğim bir şey var" dedi Araz ve beni elimden tutup çekiştirmeye başladı. Benim odamın önüne geldiğimiz zaman kapıyı açtı ve benim içeriye girmemi bekledi hızlı bir şekilde içeriye girdim ve etrafı incelemeye başladım. Oda bomboştu sadece bir sandalye bir de uzanmak için koltuk vardı Araz'a doğru döndüm ve "Sevgilim burası ne için?" Diye sordum "Senin hayalindeki şey için özel hazırlandı" dedi Araz aklıma gelen şey ile şaşkın bir şekilde Araz'a bakmaya başladım "Şaka yapıyorsun tahmin ettiğim şey mi?" Dedim heyecanla "Neymiş bakalım tahmin ettiğin şey" dedi Araz "Hipnozzz" diye bağırdım "Evet Sevgilim ben eğitim için en iyi hocaları getirdim en kısa zamanda başlayacaksın bu odayıda sana ders verecek hoca hazırladı" dedi Araz içimde tarif edemeyeceğim kadar çok mutluluk hissi vardı küçüklüğümden beri hep özenirdim hipnoz işine babam mezun olduğun zaman ders alırsın diye söz vermişti ama hayat bizi öyle bir yere sürüklemişti ki babam bu zamanları hiç görememişti bile hayatımdaki en büyük şansım olan Araz benim tüm yaralarımı teker teker sarıyor bütün solmuş çiçeklerimi yeniden yeşertiyordu koşarak Araz'a sarıldım "Babam bana bunun için söz vermişti ama gerçekleştiremeden bırakıp gitti beni ama sen benim tüm hayallerimi gerçekleştiriyorsun bazen senin hayal ürünü olduğunu düşünüyorum sanki güzel bir rüyadayım ve uyanacakmışım gibi hissediyorum bazen" dedim Araz bana doğru yaklaşıp dudaklarıma bir öpücük kondurdu "Bak her şey gerçek öpücüğümü hissediyorsun" dedi Araz gülerek "Hımm tam hissedemedim sanki" dedim ve dudaklarına yapıştım.Nefesim bitince Araz'dan ayrıldım ve beraber diğer odaları da inceledik bir tane oyun odası bir tane yardımcı psikolog odası vardı. "Ne zaman başlayacağım ben" diye sordum "Ne zaman istersen sevgilim" dedi Araz "Yarın başlarım sen getirisin değil mi bahsettiğin çocukları" dedim "Getiririm Sevgilim" dedi Araz