MAVİ BÖĞÜRTLEN

23.Bölüm

Tam çıkacakken bir silah sesi duyuldu ardından da "Arazz!" Diye bağıran Kerem'in sesi......

Instagram hesabımız: @mavi_bogurtlen_1

Tiktok hesabımız:_mavıbogurtlen_

........................🌊..............................
-Beliz'den (yüklediğim şarkı ile okumanızı tavsiye ederim:))

Kalbimin yangını artmaya başlamıştı "Bir şey oldu" diye bağırdım ve dışarı çıkmak için kapıya doğru ilerledim . Mehmet kolumdan tutup dışarıya çıkmamı engelledi "Bırak beni gideceğim" diye bağırdım ve kolumu ondan kurtardım koşarak dışarıya çıktım ve deponun içine girdim etrafa bakmaya başladım gözlerim yerde biriken kırmızı kana sabitlendi hemen oraya doğru koştum ve yerde yatan Araz'ı görmem ile yere çöktüm "Arazz!" Diye feryat dolu bir çığlık koptu dudaklarımdan "Beliz senin burada ne işin var" dedi Araz zor bir şekilde "Kendini yorma Sevgilim" dedim göz yaşlarım ardı ardına akmaya başladı hemen Araz'ın kafasını dizlerime yatırdım ve yarasından akan kanı durdurmak için bastırmaya başladım kalbinin üzerinde duran Kartal broşu ezilmişti "Beliz nasıl geldin" dedi Araz "Araz sen bunları düşünme söz veriyorum her şeyi anlatacağım" dedim Araz'ın yarasındaki kan artıyordu "Yardım edin çok kanıyor bir şey yapın" diye bağırdım göz yaşlarım Araz'ın gözlerine dökülüyordu "Sevgilim ağlama" dedi Araz ,kendimi durdurmuyordum "Araz benimle kal lütfen benimle kal" dedim "Seni seviyorum Sevgilim" dedi ve hayatı bulduğum gözlerini kapattı kucağımda cansız bir şekilde yatıyordu Araz "Beni bırakıyor gidiyor hadi bir şey yapın Yağız Araz gidiyor" diye bağırdım Kerem beni Araz'dan uzaklaştırdı "Bırak bensiz kalmayı sevmiyor o gideceğim" diye bağırdım ve çırpınmaya başladım sevdiğim adamın kanı ile bulanmış ellerime baktım "Kerem ellerime bak" diye bağırdım kerem kafasını yerden kaldırmıyordu "Bak ellerime Araz'ın kanı benim sevdiğim adamın kanı ellerimde" dedim

Yağız ve Burak Araz'ı arabaya taşıdılar hemen arka koltuğa oturup aynı şekilde Araz'ın kafasını dizlerime yatırdım "Sevgilim nefes almam için gözlerin gerekiyor ne olur bak bana" diye bağırdım Araz hareketsiz bir şekilde dizlerimde yatıyordu "Hadi neyi bekliyorsunuz ölmesini mi sürün şu arabayı"diye bağırdım "Biz adamların peşinden gideceğiz Burak hemen Serdar'ın hastanesine gidin ben haber vereceğim " dedi yağız Burak arabaya bindi ve sürmeye başladı Araz'ın yarası hâlâ kanıyordu "Daha hızlı git bırakıyor beni pes ediyor ne olur hızlı git" diye bağırdım kalbimin yangını tüm bedenimi ele geçirmişti Araz'ın ellerini sıkı sıkı tuttum çok soğuktu ellerimi dudaklarına götürdüm benim içimi yakan dudakları buz gibi olmuştu

"Araz ne olur uyan sevgilim ne olur" dedim Araz bana cevap veremiyordu
hastaneye gelince hemen arabadan indim Araz'ı sedyeye yatırdılar bir dakika bile elini bırakmıyordum beni hissetmeye ihtiyacı olduğunu biliyordum "Hanımefendi lütfen bırakın" dedi hemşire "Hayır bırakamam benim onunla olduğumu hissetmesi gerekiyor" dedim "Lütfen bırakın işimizi yapalım" dedi Araz'ın elleri ellerimden kayıp gitti "Arazzzz!" Diye bağırdım dizlerimin üstüne çöktüm "Gitme seni bekliyorum" diye feryat ettim Burak yanıma geldi ve beni kollarımdan tutup ayağa kaldırdı "Araz abimin ilk yaralanması değil o zamanlar yaşama sebebi yokken kurtuldu şimdi seni bırakmayacak ağlama ve onun için güçlü kal" dedi "Ölümü değil beni seçecek" dedim ve gözyaşlarımı sildim bizim yaşamamız gereken şeyler var ve onları yaşamadan beni bırakıp gitmesine izin vermeyeceğim. Saatlerdir ameliyathanenin önünde bekliyorduk kimse bize haber vermemişti kalbimin tüm parçaları kül olmuştu Araz'ın gözlerini görmeden nefes almak bile haramdı bana ameliyathanenin kapısı açıldı ve bir doktor çıktı hemen doktorun yanına koştum(Şarkıyı kapatabilirsiniz :)) "Nasıl iyi mi" diye sordum "Sakin olun Araz Bey'in ameliyatı başarılı geçti tahminlerimize göre kurşun ceketinde bulunan broşa çarparak omzuna gelmiş eğer broş olmasaydı kurtarmamız zor olabilirdi gerçekten çok şanslısınız geçmiş olsun" dedi doktor