15

1.1K 72 20
                                    

Selam canlarım. Bugün yeni bir bölüm ile karşınızdayım. Vote ve yorum atmayı unutmayın.
___________________________________

Duyduğumuz ses ile bir süre beklesekte Karan merdivenleri ikilli üçlü çıkmaya başlamıştı bile.

Ev Batu'nun annesinin evinden geliyordu. Batu annesinden ayrı yaşıyordu. Rahatına düşkün bir insan çünkü. Ve babası öldükten sonra o evde yaşamak istemedi bir daha. Kardeşi ise Batu'nun numarasını bana yanlış verdiği gece Almanya'ya gitmişti.

Batu da Karan'ın arkasından koşarak gidiyordu. Hepimiz artık üst kattaydık.

Karan ve Batu kapıyı zorlamaya başladı. Babam alet çantasından uygun malzemeleri bulmayı çalışıyordu. Annem birden

-Bende kapinin anahtaru var.

Diyip koşarak aşağı indi.

Batu delirmiş gibiydi. Az önceki neşeli halinden eser kalmamıştı. Kapıya yumruk atıp açılması için küfür bile ediyordu.

Annem ikili adımlarla yukarı çıktı.

-Alun anahtar.

Karan anahtarı alıp deliğine soktu. Allah'ım nolur kapı açılsın.

-İçeriden anahtar var sanırım Sultan anne. Kırmamız şart. Öykü telefonumdan hemen karakolu ara.

Diyip telefonu bana verdi.

-Muratı ara hemen!

Bir yandanda hala kapıyı zorluyorlardı. Kapı çelikten olduğu için açılmıyordu.

Murat yazan kişinin numarasına basıp kulağıma koydum telefonu.

-Alo! Ben Öykü Karan'ın arkadaşıyım buraya bir ekip yollamanız lazım acilen.

-Sorunu yüzeysel anlatır mısın Öykü?

-Birden üst kattan çığlık sesi geldi. Ama kapıyı daha kıramadık.

-Adresi alayım.

Adreside verdikten sonra bende kapıyı ittirmeye başladım.

-Öykü sen çekil açılmak üzere!

Çekildiğimde Karan Batu'nun omzuna dokunarak.

-Sakin ol Batu. Annene bir şey olmayacak. Şimdi son bir kez bütün gücünle it. Bende aynısını yapacağım.

Batu dokunsam ağlayacak gibi duruyordu. Onu anlayamazdım tabi. Babasını kaybeden birini nasıl anlayabilirim ki? Umarım da anlamam. Kafasını salladı. Kendini topladı.

İkisi biraz geri gelip bütün güçleri ile kapıyı kurdular. Omuzları kırılmıştır herhalde.

İçeri girdiğimizde yerde boylu boyunca yatan Huriye Teyzeye öylece baktık.

-Anne!

Diyip koşarak yanına gitti Batu. Tam yerden kaldıracakken Karan

-Dur hareket ettirme. Boynu kırılmış olabilir. Ambulans gelince hallederler.

-Nasıl hareket ettirmeyeyim Karan!? Nasıl yerde yatıyor öyle. Soğuk yer. Boynu kırılmış ne demek?

Yanına gidip Batu'ya sarıldım.

-Batu sakin ol lütfen. Huriye Teyze iyi olacak.

-Olmaz Öykü. Önce babam sonra annem olmaz. Öyle olmamalı.

Diye bağırdı ve ağlamaya başladı.

İçeri annem ve babam girdi. Annem iki elini ağzına koyup

-Huriye! Bacuma noldi?

POLİS BEY! /TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin