POLİS BEY! /TEXTİNG

34

Naber gençlik! Yeni kitap kapağımız hayırli olsunnn.

Güzel okumalar. Yorumlarınızı dört bes on gözle bekliyorum.

Muah😽

______________

Karan'dan

Tayinimi Karadeniz'e istemiştim. Öykü Rize'deydi. Onun için gitmiştim bu tayin için iki buçuk aydan fazla uğraşmıştım.

Batu'da dahil konuşmaya çalışmıştım ama beni kimse dinlememişti. Hatta üstüne Batu'dan yumruk yemiştim

Aldatmamıştım ki. Bu bir plandı ve biz kadını enseleyemeden plan mahvolmuştu. Bu yüzden iş yerinde de baya zarar görmüştü konumum. Ama daha da kötüsü vardı.

Öykü gitmişti.

Bana nasıl inanmazdı. Dinlememişti bile. Ben aldatır mıydım? Bana şu kadar bile güvenmemişti. Sırf bu yüzden bile vazgeçtim demek isterdim ama yapamıyordum işte hayatımdaki kimseyi tutamamıştım.

Onu asla kaybedemem. Bu sefer olmaz. O giderse ben toparlanamam bir daha. O yüzden bilmediğim şehire bile gelmiştim.

Gerekirse iple bağlardım ama beni dinleyecekti. Yok öyle kaçmak.

Şimdi ise karşımda fazla güzel, sarhoş bir şekilde bu iğrenç yerde şerefsiz bir herifin karşısında oturuyordu.

Ben mi bu hale sokmuştum?

-Yürü Öykü gidiyoruz.

Diyip kaldırmaya çalışırken ayaklarını pat pat yere vurdu.

-Banane banane gelmem.

-Sen nasıl bu kadar sarhoş oldun?

-Senden sonra kalbimi.

Dedi sarhoş ağızla. Öpmem için şansını zorluyordu ama biraz daha gitmezsek bu uyuşturucu satışının olduğu yerde onu da tutuklamak zorunda kalacaktım.

-Sevgilere kapattım!

Dedi işaret parmağını bana doğrultarak.

-Ben senin bana.

Duraksayıp duruyordu.

-Yaşattığın o günü her gün tekrardan yaşadım.

Canımın yandığını hissettim. Ona açtığım yaraları teker teker kapatacaktım.

-Güzelim hadi gidelim lütfen söz her şeyi açıklayacağım.

Yerde yumruk yiyen adam ayağa kalkmıştı. Bana doğru bir adım attığında işaret parmağımla onu göstererek

-Tek bir adım daha atarsan derini yüzerim.

Durmuştu.

-Murat! Aslanım gel bunu tutukla.

Seslenişimle Murat gelip kelepçeyi taktı. Mekan boşalmıştı. Murat giderken sordu.

-Komiserim yenge iyi mi?

-Evet evet iy-

-Ne yengesi be! Ya sen, siz böyle böyle ömrümü si-

Küfredeceğini anlayınca elimle ağzını kapattım.

-Murat siktir git.

-Emredersiniz komiserim.

Murat gittiğinde Öykü'ye baktım.

-Öykü iyi misin?

Birden iki ayak üstünde hızlıca durup baş parmağını havaya kaldırdı.

-Mükemmelim sensiz!