POLİS BEY! /TEXTİNG

23

-

Ya hadi Karan ya!

-Tamam hayatım! Beş dakikaya geliyorum.

Hayatım mı? Ben mi? Ay yerim ama.

-Hangi beş dakika lan deminden beri seni bekliyorum. Ben kızım bu kadar hazırlanmıyorum ya.

-Çünkü burası senin evin değil.

-Sen bana dış kapının dış mandalı mı dedin yontulmamış kalas bey?

En sonunda odadan çıktı. Acun Ilıcalı'nın bir lafı vardır. Bilir misiniz?

Bilirsiniz. HOAY MAŞALLAH!

Polis üniforması daha mı iyiydi ne? Bu ne hal aslanım.

-Şey kavga konusunda söz verdim ben ya hani.

Kollarını birbirine bağladı.

-Eee Öykü?

-İnsan mısın hayvan mısın?
O kası nasıl yapmışsın?
Kendine zorun mu var bire adam.
Beni hep çıldırtırsın.

Kollarını indirip

-Ne diyorsun sen Öykü.

Dedi gülümseyerek.

-Çok çirkin olmuşsun diyorum. Git değiştir şu gömleği. Düğmeler çok sıkı. Yolun ortasında memen patlarsa namusunu koruyamam hadi.

Diyip ittirdim. Kalın sesiyle kahkaha atıyordu. Birden durdu.

Bir dakika. İlk defa kahkaha attı. İLK DEFA! BENİM YANIMDA. AY.

-Sen beni mi kıskandın?

-Ne alaka be ben senin neyini kıskanacakmışım. Kaslarını kıskansaydım bir de. Yapışmış gömleğini kıskanacak değilim!

Cafer bezi getir büyük sıçtım galiba.

Bana biraz daha yaklaşıp gözlerini gözlerime dikti. Hafifçe gülümseyerek burnumun ucunu öptü. Aynı şekilde gülümseyerek geri çekildi ve ayakkabılarının yanına doğru adımladı.

Gülümseme tıpırcığı Karan.

Lan burun ne burun?! Alta inseydik biraz daha- Öhömm.

Bok gibi ortada durmuşken bende hareketlendim ve kapıya doğru peşinden gittim. Rezillik boyumu aşmış benden önce yürüyor be!

Akşamki parti midir balo mudur ne boksa onun için alışveriş yapacaktık. En azından çabalıyorduk yani. Evden daha çıkamamıştık Karan sayesinde ama olsun. Burnumu öptü. İdare eder.

Kötü günün güzel kârı!

Karan ortadan puf olmuştu. Arabanın yanındadır. Ayakkabılarımı hızla giyip kapıyı kapatacakken durdum.

Anahtarı aldı mı bu?

Allahım şuan kendimi şey gibi hissediyorum.

Evinin hanımı kocasının karısı 12 çocuğunun annesi olan alışveriş için işten kocasının gelmesini bekleyen. Karşılığında çocuklar görmeden burnu öpülüp evden çıkacakken 'hele benim adam aldı mi enahtari?' gibi hissediyorum.

Kendi kendime sırıtırken

-İnmeyi düşünmüyorsun herhalde güzelim?

Sesiyle yüzümün ketçapa döndüğüne yemin ederim.

-Anahtarı aldın mı sen?! Kalırsan kapıda babam eve almaz ona göre.

-Aldım anahtarı. Baban eve almazsa balkondan girerim sen merak etme.