POLİS BEY! /TEXTİNG

42

Birden kapım aniden açıldı.

-Yaptım Öykü yaptım!

Gözlerimi kırpıştırdım. Ne oluyor?

-Kalk kızım kalk başardım diyorum.

Gözlerimi açtım hemen.

-Ne?! Gerçekten mi? Olley!

Ayağa kalkıp sarıldım kocaman. Artık bir engel kalmamıştı sanırsam.

-Nasıl tuttun o kadar balığı ve saat kaç?

Hemen telefonunu açtı.

-Saat şuan tam 4. Ve senin sevgilin becerikli bir insan güzelim.

Dedi yan bir gülüş sergilerken elini cebine koyup. Deve gibi uyumuşum desene.

-Kıyıya yanaşmak üzereyiz o yüzden seni kaldırayım dedim. Normalde 1 saat önce bitirmiştim.

Diyip göz kırptı. Arkasını dönüp gidecekken geri döndü.

-Ha bu arada akşama balık var. Yarına da bir yere gidiyoruz. Sürpriz.

Dedikten sonra göz kırpıp gitti.

Yoksa evlilik mi teklif edecek?!

Birden çığlık atıp yattığımda koltuğun üstünde zıplamaya başladım. Kaan Dayım birden telaşla içeri daldı.

-Ne oldu?!

Ardından da Karan geldi.

-İyi misin güzelim?!

Lan ne oluyor bi kendinize gelin anasını satayım.

Güzelim diyince dayım bi Karan'a baktı.

-Yok bir şeyim bi böcek gördüm zannettim de, ondan.

Dayım Karan'a kilitlenmişti.

-Yani ben olurken güzelim öyle değil. Yok cümle yanlış oldu.

Karan'ın eli ayağına dolanmıştı.

-Güzelim derken öyle demek istemedim.

Koltuktan zıplayarak yere indiğimde dayımın yanına gittim. Elimi omzuna koyup

-Dayı sen benden bir şey istemiştin sanki. Hatırladın mı? İptal olmaması için ne yapmalısın. Karan'a bulaşmamalısın.

Dedim tek parmağımı sallayarak sinsi bir gülümsemeyle.

-Sen beni tehdit mi ediyorsun kız?

-Bilemem, anlaşma diyelim. Sen bize göz yum bende size.

-Hay lanet, tamam.

Dedikten sonra ters ters bakıp gitti.

-Dayının meselesi ne?

-Bana ne sürprizi yapacaksın aşkım?!

Dedim kollarımı boynuna dolayıp.

-Aşkım mı?

Dedi şaşkınca.

-Aşkım değil misin?

-Yok.

-Ne?

-Yok yani yok demek isterken ilk defa söylüyorsun ya ondan.

Diyip o da iki elini belime doladı.

-Ne güzel dedin sen öyle.

Dedi sırıtarak. Kapıyı ayağıyla kapatıp beni duvara yasladı.

-Dedemler burada.

Dedim fısıldayarak bu pek umrunda gibi durmuyordu ama.

-Bir öpücükten bir şey olmaz bence.

Dedi benimle aynı ses tonunda.

-Bir düşüneyim bakalım bir şey olur mu?

Dedim düşünceli bir tavırda gibi.

-Ee düşündün mü?

-Düşündüm ufak bir öpücükten zarar gelm-

Derken dudağıma yapıştı. Lafımı tamamlasaydım be adam.

Birden dedemin sesiyle Karan 3 adım birden uzağıma gitti.

-Dedem sesleniyor.

Dedi. Dedem mi?

-Ula nerde bu uşak?

Diye bağırırken pat diye dışarı giderken durdurdum.

-Sen bir daha öpücük istersin ama. Bekle bekle.

-Güzelim hiç ortası değil ama ben istersemde alırım bunu biliyorsun.

Dedi gülerek. Egoya bak!

-Biraz daha gitmezsen dedem pompalı tüfekle dalar odaya demedi deme.

Hemen "Doğru" diyip çıktı. Gülerek bende hazırlanmaya başladım.

Kocaman bir oh çektim.

-Bunu da atlattık.

Diyip telefonumdan Batu'ya yazdım.

Siz: Batu Lale Ablayla beraber akşam bize gelin. Balık yiyeceğiz

Siz: Bir de Lale Ablaya söyleme ama bir mesele var onu konuşmamız lazım.

Yavşak Batu: Akşama damlıyorum oraya.

Yavşak Batu: Mesaj alındı hehhehehdhehe.

Görüldü✔️✔️

_______________

❤️❤️❤️