Wildest Whisper

Chapter 20

Chapter 20

Hindi ko alam kung anong gagawin. Parang nablanko ang utak ko. Mataman siyang nakatingin sa akin at seryoso ang muka. Napalunok ako nalang ako sa kaba.

"We meet again"he said, smirking. Paano ko siya iiwasan? Ngumiwi ako ng maramdaman ang hapdi sa kanang balikat ko na nadaplisan ng tama ng baril.

I looked at Vio who's busy playing with the senator. Nakatali ang lalaki habang sinasampal sampal niya. Kahit kelan talaga.

Muli kong binalingan si Whistnant na nakatutok parin ang baril sa akin. May lumapit sa kaniyang lalaki bago may ibulong. Tumango lang siya ng hindi inaalis ang tingin sa akin. Para akong nakahinga ng maluwag ng ibaba niya ang baril at tumalikod.

"Umalis na kayo diyan ate"rinig kong ani Den. Tumango ako at hinila si Vio.

"Let's go, we need to get out of here"

Nakasimangot niyang iniwan ang senador. Hinampas pa niya ito sa ulo dahilan upang mawalan ito ng malay.

Mabigat ang dibdib ko ng makauwi kami. Kumikirot ang balikat ko dahil sa sugat.

"Bakit kaba nagpakagat sa hantik?"tanong ni Vio. I just glared at him while Mommy cured my wounded shoulder.

"Is it hurt, honey?"nag aalalang tanong ni Mommy. Umiling ako. Nang matapos siya sa pagggamot ng sugat ko ay dumiretso na ako sa kwarto at pabagsak na humiga sa kama.

I closed my eyes tight when I remember the scene earlier. How Javier shoot me and pointed a gun on my face.

Naramdaman ko ang kunting kurot sa puso ko. He's ready to kill. Kaya niya akong patayin kung gugustuhin niya.

Linggo ng hapon ng bumalik ako sa maynila. Naglagay ako ng ointment sa may balikat ko para hindi magpeklat ang sugat ko.

Nasa harap ako ng salamin ng tumunog ang cellphone kong nakapatong sa lamesa. Whistnant is calling. I sighed. Sasagutin ko ba? Para kasing ayaw ko siyang kausapin dahil sa nangyari kahapon. Sa huli ay kinuha ko ang cellphone ko at sinagot ang tawag.

"Hey"

"Hi"mahinang saad ko. Tumayo ako bago naglakad papunta sa kama. Tamad akong umupo ron.

"Papasok ka bukas?"

"Yeah"

"Okay"

Natahimik kaming pareho. Hindi ko alam kung anong sasabihin.

"Can we meet?"my heart jumped at what he said.

"Now?"I asked him. I heard him cleared his throat.

"Yes"he whispered huskily.

"Bakit?"

"I......."he sighed. ".......I miss you"kumalabog ang puso ko sa narinig.

Ramdam ko ang mga maliliit na nilalang na lumilipad sa loob ng tiyan ko na nagpangiti sa akin. Shit! Bakit ako natutuwa na miss niya ako? Kagat ang labing nahiga ako sa kama.

"Okay"ibinaon ko ang ulo ko sa unan upang pigilan ang paglaki ng ngiti ko. I think I'm being crazy. Sinabi niya lang naman na miss niya ako pero bakit ganito ang epekto sa akin?

"Pupunta ako diyan. Anong gusto mo?"

Tumihaya ako. Pupunta siya rito? "Ahhh kahit ano nalang"sabi ko bago pinatay ang tawag. Dali dali akong pumasok sa banyo at naligo. Napaigik pa ako ng masagi ang sugat ko sa balikat.