Chapter 15

295 6 0
                                    

Chapter 15

"You will play a game with him?"Vio asked me. I nodded. Umiling siya akin na para bang sinasabing hindi maganda ang plano ko.

"It's a dangerous game Ez! You better stop that idea. It's not good"aniya bago tumayo. Nagulat pa ako sa seryosong niyang muka.

Dinampot niya ang isang mansanas bago ako tinitigan. "Wag kang maglaro ng apoy mahal kong kapatid. Nakakapaso iyon"makahulugang aniya bago lumabas ng kusina. Naiwan akong nakatanga.

Si Vio ba yon? Sinong anghel ang sumapi sa kaniya? Umiling nalang ako at hindi pinansin ang tinuran niya.

Buong araw ay nakaharap lang ako sa computer at naghahanap ng ibang information tungkol kay Whistnant. Hindi kasi sapat ang nasa folder niya.

Monday came.

Tulad ng araw araw kong ginagawa ay maaga akong nag ayos upang pumasok.

"Good morning class"isa isang nagtayuan ang mga estudyante upang bumati sa kaniya.

"Sir kamusta ang weekend niyo?"tanong ng isang babae. Tumingin sa kaniya sa Whistnant.

"Good"tipid niyang sagot at sumulyap sa akin. Ngumisi ako bago siya kinindatan. Gusto kong matawa ng umiwas siya ng tingin bago lumunok. Binuklat niya ang librong dala at nagsimulang magklase. Tahimik lang ako habang nakikinig sa kaniya.

Tuwing napapadaan ang mata niya sa akin ay tinataasan ko lang siya ng kilay.

"Okay let's have a short quiz"aniya. Ngumuso lang ako at hindi na nag abalang kumuha ng papel.

"Get a paper"saad niya sa  ng mapadaan siya sa gilid ko. Sumimangot ako. Naglakad lakad siya para tingnan ang mga gawa ng mga kaklase ko.

Labas sa ilong na kumuha ako ng papel. Sinulat ko ang equation na nakalagay sa board at tinitigan. Nakakatamad magsagot, lalo na kapag hindi ka interesado.

Pinaglaruan ko lang ang ballpen na hawak ko bago tumingin kay Whistnant na nakaupo na ngayon sa unahan. Napangiti ako ng may maisip na kalokohan. Nagsulat ako sa papel at ipinasa iyon.

"You're done?"hindi makapaniwalang tanong niya. I smiled sweetly at him.

"Very done Sir"I said before going back to my seat. I bit my lower when his eyes widen after looking at my paper. Nang tumingin siya sa akin ay hinawi ko ang buhok ko dahilan upang makita niya ang leeg ko.

Whistnant cleared his throat.

"Times out! Miss El Luna. Collect the papers"he seriously said. Tumayo ako at kinolekta ang mga papel habang isa isa namang naglalabasan ang mga estudyante. Nang kami nalang ni Whistnant ang nasa loob ay inilagay ko sa ibabaw ng table niya ang mga papel.

"What is this?"he asked me before placing my papers infront of me.

"Drawing?"kunot ang noong tiningnan niya ako na parang hindi makapaniwala.

I looked at my papers. May drawing iyon ng isang babae at lalaki na naghahalikan sa hood ng kotse. With matching caption 'My professor eat his own word'.

"Seriously?"

"What?"natatawa kong tanong. "I just draw what happened  that night. Masiyado kang guilty sir"asar ko. Napamasahe nalang siya sa batok niya.

Pagkakuwan ay tumayo at lumapit sa akin. Naalarma ako ng hilahin niya ang braso ko at isandal sa gilid ng lamesa. Ramdam ko ang biglang pagbilis ng tibok ng puso ko.

"Hindi mo dapat iyon ginagawa, lalo nakapag nasa klase"aniya. Inilagay ko ang mga braso ko sa ibaba ng aking dibdib.

"So pwede kong gawin kapag wala sa klase?"

Wildest WhisperTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon