"Beni becermek istemediğin için mi şaha kalkmış durumdasın Öğretmen Bey?"
Elimi giydiği kumaş pantolonu zorlayan küçük beyde gezdirirken tam olarak gözlerinin içine bakıyordum. Söylediği her bir sözü ona yutturacaktım.
"Erdemlerini vurgulamaktan vaz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ওওও
İnsan hayatını doyasıya yaşamalıydı...
Elalemin ne diyeceğini umursamadan insanların hakkında ne düşündüğünü önemsemeden yaşamalıydı. Akışına bırakmalıydı çoğu şeyi.
Aşık olmak için uğraşmamalıydı her şeyi akışına bırakılmalıydı. Devrimin verdiği o coşkuyu iliklerine kadar hissetmeliydi.
Elimdeki anahtarla kapıyı açıp eve girdiğimde kalbim gümbür gümbür atıyordu. Büyük bir kavgayı kaldırmaya mecalim yoktu.
Kapıyı sessizce kapatıp hızlı adımlarla odama çıkmak için birkaç adım attığımda önümde beliren babamla adımlarım durdu. Büyükçe yutkunurken arkasında duran anneme baktım.
"Dışarıya çıkmam ne zamandan beri yasak?" Diye sordum içimde bir yerlede parıldayan sinir dolu sesimle.
"Ne zamandan beri kararlarımızı sorgular oldun? Annen izin vermediyse bir yere gidemezsin!" Sesi evi inletecek kadar gür çıkarken sesli bir soluk aldım.
"Küçük bir çocuk değilim artık,sizinle hâlâ, sizin zorunuzla yaşıyor olmam her dediğiniz yapacağım anlamına gelmi-" Cümlemi tamamlama bile izin vermeden daha birkaç gün önce yaptığını yaptı.
Başım tokadının etkisiyle omzuma doğru savrulurken elmacık kemiklerinden dudağıma kadar yayılan ince sızıyla burnumu çektim.
"Odana çık ve bir daha kararlarımızı sorgulamaya cüret etme. Sonuçlarına katlanırsın!" Karşımdan çekilip hiçbir şey olmamış gibi oturma odasına girdiklerinde arkalarından öylece baktım.
Yanağımın acısı gözlerimi doldururken gözlerimi sıkıca birbirine bastırdım. Derin bir nefesi ciğerlerime çekerken odama çıktım.
Kapımı kilitlerken üstümdeki elbiseden kurtulup banyoya girdim. Soğuk suda uzun uzun kalıp aklımı toparladım.
Daha fazla dayanamıyordum. Hergün bu muameleyi görmekten bakmıştım.
