"Beni becermek istemediğin için mi şaha kalkmış durumdasın Öğretmen Bey?"
Elimi giydiği kumaş pantolonu zorlayan küçük beyde gezdirirken tam olarak gözlerinin içine bakıyordum. Söylediği her bir sözü ona yutturacaktım.
"Erdemlerini vurgulamaktan vaz...
Nasıl izah etmem gerektğini bilmiyordum; sanki herkes hayatına kaldığı yerden eskisinden bile güzel devam edebiliyormuş da, bir tek ben olduğum yere çakılı kalmışım gibi hissediyordum.
Üzerimde çocukça bir suçluluk vardı ve hiç geçmiyordu.
Sanki o anların benimle güzel olmayışı da benim yüzümdenmiş gibi...
Okuldan eve geldikten sonra akşam için hazırlanmaya başlamıştım.
Önce ılık bir duş almıştım sonra biraz vakit öldürmek adına yatakta uzanmıştım. Sonra İdil'in attığı mesajla yerimden kalkmış elime gelen ilk elbiseyle hazırlanma işine koyulmuştum.
Bedenimin bir bütünü gibi duran kan kırmızı,mini olan elbiseyi üstüme geçirmiştim. Elbise tüm kıvrımlarımı sararken aynadaki yansımamdan memnuniyet duyarak dudaklarımı iki yana kıvırmıştım.
Güzel görünmek hoşuma gidiyordu. Bunun için elimden geleni yapıyordum.
Kendim için yapıyordum ; gördüğüm benden memnun olmak adına...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Makyaj pufuma çökerken sarı saçlarımı kuruladım ve hızlıca maşaladım. Saçlarımı omuzlarımda sallandırırken çok abartıya kaçmayan fakat mavi gözlerimi vurgulamaktan da çekinmeyen bir makyaj yaptım. Elbisemle aynı tonlarda olan ruju dudaklarıma yedirirken hazır olduğuma kanaat getirerek oturduğum puftan kalktım.
İdil'e evden çıkacağıma dair bir mesaj çekerken çantamı alıp odamdan çıktım.
Yavaşça merdivenleri indim. Asıl korktuğum kısım şimdi başlıyordu.
Anne terörü...
"Nereye böyle?" Annemin sesini işitirken sağıma doğru döndüm.
"İdil ile dışarıya çıkıyoruz." Dedim sadece haber vermek adına. Annem yanıma doğru yanaşırken ifadesiz bakan gözlerimi üstünden çekemiyordum.
"Kimden izin aldın?" Diye sorduğunda dudaklarımı ıslattım.
"Birinden izin mi almam gerekiyordu?" Dedim umursamazlıkla. Sanırım hâlâ küçük bir kız çocuğu olduğumu sanıyorlardı.
"Haddini aşma Aksu. Biliyorsun,bu evden habersiz çıkamazsın." Otoritesini ortaya koyarak her zamanki gibi üstümde söz sahibi olmaya çalışıyordu.
