JOSEON WHITE ROSE [▪︎COMPLETED▪︎]

🖇 38

ජිමින් ජන්කුක්ගෙ බඩ උඩින් වාඩි වෙලා හිටියෙ.ජන්කුක් එයාගෙ ඉණ වටෙන් අත දාලා ජිමින්ගෙ කතාව අහන් හිටියෙ උවමනාවෙන්.

ජිමින්ගෙන් එයාට දැනෙන සියුම් ස්පර්ශයන්ට, ඒ චූටි වෙන ඇස් වලට වගේම රතු පාටට හැරුණ කම්මුල් වලට ජන්කුක් ආදරේ කලා.

ජන්කුක් තේරුම් ගත්තා එයා මේ වෙද්දිත් මේ පුංචි රෝස මලට ආදරේ කරන්න අරන් කියලා.පළමු බැල්මෙන් ආදරය ඇති වෙන එකට හිනා වුන ජන්කුක් දැන් ඇත්තටම දැකලා දවසක්වත් නැති කෙනෙක්ට ආදරේ කරනවා.

"ඔබ දන්නවද ජෝසන් වල මං ඉන්නකොට හැමදාම රෑට මං අඬනවා.."

ජිමින් තොල් උල් කරලා කියන විදිහ පුරා ජන්කුක්ගෙ හීනි ඇස් ගියා..

"මං ලොකූ පහන් කූඩුවක් සාදා පා කරනවා මගෙ ජන්ම දිනයට.."

"ඉතිං..? "

"මං ප්‍රාර්ථනා කරනවා ඒක පා වෙලා සඳ දේවතාවිය ලඟට යන්න කියලා. මොකද හැමදාම එකම ප්‍රාර්ථනා ටිකක් මං ඒකත් එක්ක පා කලා.." ජිමින් ජන්කුක්ගෙ පපුව දිහා බලාන ජන්කුක්ගෙ ෂර්ට් එකේ බොත්තමක් එක්ක සෙල්ලම් කලා..

"මොකද්ද ඒ ජිමිනී..? මොනවද ඔයා ප්‍රාර්ථනා කලේ? "

"ප්‍රාර්ථනා දහයක්.."

"දහයක්?! මෝහ් එච්චර? "

"ම්හ්.. ඔබ දන්නවද ඇය ඊයේ රෑ මා සිහිනෙන් දැක්කා.."

ජිමින් ඇස් ලොකු කරන් උවමනාවෙන් කියද්දි ජන්කුක් බෙල්ල ඇල කරන් බලන් හිටියා.

"ඇයා කිව්වා..මගේ ප්‍රාර්ථනාවන් ඉෂ්ට කර ගන්න ඉරු දින වෙනතුරු කාලය තීනවා කියලා.."

"මො? මොන දින? "

"ඉරු දින.එදින සූර්යග්‍රහණයක් වනු ඇති.. එදිනට මා නැවත......."

ජිමින් කියන යන කතාව ජන්කුක්ට තේරුම් ගියා.එයාට ජිමින්ගෙ මහප්‍රාණ භාෂාව ටිකක් අමාරු වුනත් එයා ජිමින්ව තේරුම් ගන්න හැමවෙලේම උත්සහ කලා.

දැන් එතකොට එයාගෙ රෝස මල........ආයෙමත් යන්න??

"ජිමිනී අනේ යන්න එපා..!!"

ජන්කුක් ජිමින්ව ඇදලා තමන්ගෙ පපුවට තුරුළු කර ගත්තෙ ගොඩක් තදට..!

"මාව දාලා යන්න එපා ජිමිනි.. අනේ රෝස මල.." ජන්කුක් සිහින් හඬින් මුමුණන හැටි ජිමින්ට ඇහුනා.