Bilinmeyen Numara|Texting

23 bölüm

"Anne şu oğluna bir şey söyle!" Diyerek annem'e baktım.
"Anne şu kızına balayına baş-başa gidildiğini söyle!" Demişti abim dişlerinin arasından.
"Anne şu oğluna onların yanında yatmayacağımı söyle!" Dediğimde, annem sinirle ayağa kalktı.
"Ben kimseye bir şey söylemiyorum! Sende götürsene kızı.Tatil yapmış olur.Hem ne zararı var ki size?" Dediğinde gülerek abime baktım, o bana ölüm bakışları atıyordu.Sanki karısıyla arasında yatıcam yahu!

"İyi gelsin." Dediğinde, gülerek kollarımı boynuna sardım."Yapışma tamam!" Diyerek bana sarıldı."Yapışma diyip sarılan bir tek sen varsın abi!" Dediğimde, beni kendinden hayvancasına ayırmıştı."İstediğin bu olsun kardeşim!"
"Senden nefret ediyorum abi!" Diyerek yanından geçtiğimde."Bende seni.." demişti ardımdan.

Odama girip, kapıyı kapatacağım sırada İdil peşimden girerek, kapıyı kapatmıştı.
"Ne oldu?" Diye sorduğunda, güldüm.
"Sizinle geliyorum!" Dediğimde, gülerek ellerimizi çırpmıştık."Yes be! Yalnız bir şey daha var.." dediğinde, kaşlarımı çattım.
"Ne var?"
"Poyraz da geliyor.Ama abinin haberi yok..Kalbi falan tutar diye demiyorum." Gülümsedim.Sonra gülüşüm durdu.İnşallah abim Poyraz'ı boğmaya falan çalışmazdı.

♡

Abim'le Poyraz yolda her ne kadar kavga etselerde, sonunda alaçatıya varmıştık.

Otele girdiğimizde resepsiyon'a yaklaştık."Merhaba hoşgeldiniz.."
"Merhaba.Biz üç oda kiralayacaktık.." resepsiyondaki sarışın oldukça güzel kızın gözleri arkamdaki kişiye, sonrasında abim'e baktı.Arkamı döndüm ve telefonuyla ilgilenen Poyraz'ı farkettim.Omzuna vurduğumda kaşlarını çattı."Ne oldu gülüm?"
"Yok bir şey." Diyerek önüme döndüm.Kolumu sıvazlayarak, elini omzuma attı.Abime baktım, ama o bize bakmıyordu.Poyraz hiç bir şey olmamış gibi hala telefonuna bakıyordu.Yanan taraf yine ben oluyordum.

"Beyefendi malesef sadece iki odamız var.." dediğinde, İdil de abimin elini tutmuştu.Aman yiyecekler kocanı!
"Nasıl olucak..Çek lan elini." Abim bize döndüğünde, Poyraz'ın kolunu omzumdan çekmişti.Ay yine başlıyorlar!

İdil resepsiyondaki kıza bakarak."Her iki odada tek yatak mı var?" Diye sordu.
"Hayır bir odada çift kişilik bir yatak, diğer odada iki ayrı yatak var."
"O zaman şöyle yapalım..İki yatak olan odada Poyraz ve Eylül uyusun.Bizde diğerinde artık yapacak bir şey yok." Diye açıklamıştı İdil.
"Olmaz!" Diyen abimin sesine.
"Olur!" Diyen Poyraz'da eklenmişti.Valla bana farketmezdi pek.

"O zaman sen kardeşinle uyu, bende kardeşimi alıp geri dönüyorum." Dedi İdil.Abimin dayanamayacağını biliyor tabii!
"Ama aşkı-"
"Aması maması yok Erkan! Ya dönerim ya da dediğim gibi olur." Abim dişlerinin arasından."Tamam." Dedikten sonra Poyraz'a döndü."Kardeşimden on adım uzakta ol!" Tabii canım kesinlikle.

♡

Kendimi yorgunlukla yatağa attığımda, Poyraz'ın burnundan güldüğünü farkettim."Yorulduk be tüm gün.." o kadar yemiştim ki, nefes almakta bile zorlanıyordum.Hesaplar abimden nasıl olsa diye diye yemiştim herşeyi.

"Sence de fazla şanslı değil miyiz?" Dediğinde gözlerimi açarak, kendimi ona bakmaya zorladım.
"Ne diyorsun?" Dedim güçlükle.Hayır nefes bile alamıyorsun, niye o kadar yiyorsun demezler mi insana!?
"Diyorum ki, şansımıza iki oda kalması.Fazla şans değil mi?" Ben mal mal yüzüne baktığımda gözlerini devirdi."Ben önceden aradım bu oteli, iki oda ayırttım." Dedi sırıtarak.Ağzım beş karış açıldığında, o gülmeye devan etti.
"Vay şerefsiz!" Dediğimde, gözlerimi yeniden kapattım.

"Ee ayrı mı uyuyacağız şimdi?" Dediğinde, gözlerimi açarak ona baktım.Ayak ucumda dikilmişti."Tek kişilik yatak olduğuna göre?" Diye sordum.Dudakları yukarı kıvrıldığında, o güzel aklından yine ne geçtiğini anlamaya çalıştım.

Yatağımı bir anda sürükleyerek çektiğinde, bende düşmemek için yatağa tutundum.Yataklarımızı birleştirdikten sonra kendini yatağa attı.Ben şaşkınlıkla ona baktığımda o beni kendine çekerek sarıldı ve gözlerini kapattı.

"Beni öyle izleyecek misin?" Dediğinde, elimi saçlarına götürdüm."Neden olmasın.."
"Beni daha çok izleyeceksin..O yüzden şimdi uyu."