Bilinmeyen Numara|Texting

21 bölüm

Poyraz:Günaydın güzelliğim       10:08

Poyraz:Napıyorsun    10:08

Gördüğüm korkunç rüyayla yerimde sıçradım.Derin derin nefesler alırken, aniden kapım açılmış ve içeri abim girmişti.Alayıcı ifadedesi saniyesinde değişip, tedirgin bir surata dönüştü.Koşarak yanıma geldi ve yüzümü elleri arasına aldı."Ne oldu abi'ciğim?" Gözlerim dolu dolu ona sarıldığımda, beni sımsıkı sarması güvende olduğumu bilmeme yetiyordu.Kafamın üzerine bir öpücük kondurup geri çekildi.Çenemden tutup, ona bakmamı sağladı.

"Ne oldu?" Dedi yumuşacık sesle.Abimi ilk kez böyle görüyordum.
"Kabus gördüm.."
"Ne gördün?" Diye sordu.Poyraz'ın öldüğünü söyleyeyim de gebertsin beni dimi!?
"Hatırlamıyorum.." dedim geçiştirerek.Kafama vurdu."Niye mal mısın? Hadi kalk gel kahvaltıya, karım fazla beklemesin." Ayağa kalkıp, kapıya ilerlerken yastığımı ona fırlattım.Oyse gülerek odadan çıkmıştı."Beyfendiye kabus gördüm diyorum! Bana karım diyo..Karın arkadaşım olmasa bak nasıl küfrediyorum." Söylenerek yataktan kalkıp, üzerimi değiştirmeye koyuldum.

♡

Kahvaltımı edip odama geldiğimde, telefonumu elime aldım.Poyraz'dan mesajlar gelmişti.

Eylül:bir sesli mesaj*

'Az önce kahvaltı yaptım o yüzden cevap veremedim.Sen neapıyorsun? Erkencisin yine..'                                            okundu

Telefonumun aniden titremesiyle kaşlarımı çattım.
*Poyraz kişisinden gelen görüntülü arama*

Saçlarımı geriye iterek, aramayı açtım.Çatık kaşlı bir Poyraz'la karşılaştım.Gülümsedim.

"Napıyorsun?" Dedim gülümseyerek.
"Senin neden canın sıkkın?" Dedi.Beni neden bu kadar iyi tanıyordu?
"Değil ki, iyiyim."
"Seni iyi tanıyorum Eylül.Sesinden anladım, canın sıkkın.Söyle bakalım ne oldu benim güzelime.." dediğinde yatak başlığına yaslanarak, derin bir nefes aldım.

"Kabus gördüm.Çok kötü bir kabustu.."
"Kimi gördün?"
"Seni." Dediğimde, gözlerim dolmuştu.Saçma bir şekilde ikimiz koşuyorduk, sonra siyah bulutlar sardı gökyüzünü.Arkamı döndüğümde Poyraz düşmüş ve köpekler onun üzerine atlamıştı.Koştum ama ona yaklaşamadım.Bağırdım ama o duymadı..

"Ve buna kabus mu diyorsun?" Dedi göz kırparak.Güldüm.
"Seni köpekler yiyordu ama.Ölüyordun.." dediğimde, tüylerim ürpermişti.
"Ne güzel işte ömrüm uzanıyor..Ayrıca napsın köpekler, baktı senden hayır gelmiyor.." dediğinde, gözlerimi devirdim.Bu çocuğun aklı neden hep böyle şeylere işliyor?

"Adı üstünde kabustu, unut gitsin güzelim.Bak ben buradayım ve sen istediğin sürece hep burada olacağım.." parmaklarını ekrana dokundurdu."O yanağındaki göz yaşları akmayı haketmiyor..Gel öpeyim geçsin her şey." Dudağımı ekrana yaklaştırdığımda, o da yaklaşmıştı.Geri çekildiğinde bende fotoğrafımızı ekran kaydı almıştım.

"Seni seviyorum, biliyorsun değil mi?" Dediğimde, gülümsedi."Bende, biliyorsun değil mi?"
"Teşekkür ederim."
"Teşekkür ettiğin için ben sana teşekkür ederim." Dedi.

Kapı dan diye açıldığında, telefonu aşağıya indirmiştim.Abim kaşlarını çattı.
"Kiminle konuşuyorsun?"
"Arkadaşımla!" Dediğimde, sağolsun Poyraz benimle aynı anda konuşmuş, ortamın içine sıçmıştı.
"Sevgilisiyle!"

Abim kaşlarını çatarken, Poyraz gülümsüyordu.İntikamını bu şekilde alıyorsa eğer bende arada kaynıyordum!
"Kim lan o!" Diyerek bana yaklaştığında, telefonu geri tuttum.Ama nafile! Bu davar çoktan elimdeki telefonu almıştı.

"Lan!" Diyerek şaşkınlıkla bana döndü.Dişlerimi dudağıma geçirdim.
"Poyraz değil mi bu?" Kafamı salladım."Sen benim kardeşimi mi seviyorsun?" Evet işte neyini anlamadın aslanım!?
"Ne o Erkan, sen benim ablamla evlenince iyi." Erkan mı? Bari abi deseydin.

Abimin alnındaki damarlar belirginleştiğinde, telefonu sıkıyordu."Abi'ye noldu pi-"
"Abi!" Diye araya girdim.
"Ne o zoruna mı gitti abisi!" Poyraz yangına körükle giderken, abim sinirden gülüyordu."Gel lan buraya! Sıkıyorsa gel."
"Geliyorum lan!" Diye üstelediğinde Poyraz, kaşlarımı çattım."Ya saçmalamayın çocuk musunuz!?" Dedim.Ama nafile! Beni duyan kimdi.

Rüyamda gördüğüm şey gerçek oluyordu işte.Ben Poyraz'ı abimden uzaklaştırırken, onun üzerine atlayan köpek abimdi.Aman ne bok yiyeceklerse yesinler artık! Çünkü ben şu ikisinden bıkmıştım.