37 bölüm

420 34 16
                                    


Poyraz:Çok afedersin üzgünüm

Poyraz:Biiiiiiirrr

Poyraz:Çok sıkıldım

Poyraz:İkiiiiiii

Poyraz:Yerim çok dar

Poyraz:Ooooo

Poyraz:Senden çok var

Eylül:Benden çok var?

Poyraz:Beni mi buldun şimdi

Poyraz:Çok işim vaaarr

Eylül:Öncelikle günaydın

Poyraz:

Eylül:Benden çok mu varmış?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Eylül:Benden çok mu varmış?

Poyraz:Dünyanın tek harikasısın sen, bir tanesin sadece.

Eylül:Demin öyle demiyordun ama

Poyraz:Şarkı gülüm şarkııı

Eylül:Öyle olsun madem

Poyraz:Pişttt

Eylül:Ne?

Poyraz:Napıyorsun?

Eylül:Uzanıyorum

Poyraz:Evde kim var?

Eylül:Kimse yok

Poyraz:İyi gel kapıyı aç o zaman

Eylül:Ne?

Eylül:Bir dakika hangi kapı?

İçeriden kapının sesini duyunca, sıkıntıyla yatağımdan kalktım.Çıplak ayaklarla koşarak kapıya ilerledim ve açtım.Karşımda, üzerinde siyah kot pantalon, üzerinde ceketi ve elinde..Motosiklet kaskı olan bir Poyraz vardı.What?

"Poyraz?" Dediğimde, o gülerek içeri girmiş ve beni kucaklamıştı.Gülerek ellerimi boynuna doladığımda, o da kafasını omzuma yaslamıştı.
"Dur bari kapıyı kapatayım! Poyraz!" Omzuma küçük bir öpücük kondurarak, beni yere indirdi.Kapıyı kapattığımda,"Bu ne şimdi?" Diyerek az önce yere fırlattığı kaskı gösterdim.

Oysa sorumu es geçerek elimden tutmuş  ve yatak odama doğru ilerlemeye başlamıştı.
"Poyraz! Sen yine ne işler çeviriyorsun?" İçeri girdiğimizde, elimi bırakarak yatağa oturdu.
"Ne diyordun?" Diye sordu gözlerime bakarak.
"Ne işler çeviriyorsun yine diyorum!"
"Seni kaçırmaya geldim.Motor kiraladım birlikte gezeriz diye." Gülerek baktım yüzüne.

Bilinmeyen Numara|TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin