Sahte Bakıcı | Gay

7

Bakışlarım masanın üstündeki ajandadaydı. Ajandaya uzun süre daldığımı hissedince hızla yerimden kalktım. Odada bir tur attım.

"İyice salak bir şey oldum."

Bakışlarım tekrar ajandaya dönünce böyle devam edemeyeceğimi düşündüğüm için ajandayı aldım ve çekmeceye koydum.

"Böyle daha iyi oldu."

Kendi kendime konuştum. Harika iyice delirmeye de başladım . Kapının vurulma sesiyle sanki çok gizli bir şey yapmış da yakalanmış gibi hızla çekmeceden uzağa yatağın diğer ucuna gittim.

"Gel"

Kapı açıldı ve Melek o güzel gülümsemesi ile bana baktı.

"Yemek hazır oldu. Amcam da geldi."

Bana gülümseyen Melek ile daha çok gülümsedim. Melek'in gülüşü gerçekten bir umut veya ışık gibiydi. Onu ne zaman gülerken görsem bende gülümsemeden edemiyorum.

Oturduğum yerden kalktım ve Melek'in yanına gittim. Yanına gitmemle her zaman yaptığı gibi elimi tuttu. İkimiz beraber aşağıya indik.

Yemek odasına gelince masada oturmuş öylece bekleyen Pamir'i gördüm. Evet bu evin yemek odası vardı. Bu artık zenginlikte başka bir evre falandı.

İkimiz de sandalyeye oturunca Pamir'in bakışları bize döndü.

"Hoş geldiniz Pamir bey"

Konuşmamla yorgun bakışları bana döndü. Uzun zamandır işleri fazla yoğun olduğu için eve geç geliyordu. Erken geldiği zamanlarda da yemekten sonra direkt odasına geçiyor uyuyordu.

"Hoş buldum Ömer"

Sonra bana uzun uzun baktı. Bana neden uzun uzun bakıyordu?

"Bir şey mi oldu Pamir bey"

Pamir gülümsedi.

"Yok yüzün bir farklı geldi. Değişikliği bulmaya çalışıyorum."

Gergince gülümsedim.

"Saçlarımı kestirdim efendim. Önceden gözlerime kadar geliyordu. Biraz da sakalımı hafiflettim."

Anladım dercesine başını salladı. Eskiden işlerden dolayı çok saçımı falan kesemezdin. Fazla yoğun olduğum için ama şimdi daha iyi. Maşallah gizli görevde değil tatildeymişim gibi hissediyorum.

"Uzun saçın da güzeldi ama bu daha çok yakışmış. Yüzün daha ön planda olmuş"

Dediği şeyle bakışlarım masanın örtüsüne gitti. Sanırım elli yaşına da gelsem biri beni övdüğünde üç yaşındaki çocuk gibi utanırım. Bu huyumu sevmesem de bırakamıyordum.

"Teşekkürler Pamir bey"

İçeriye gelen çalışan ile derin bir nefes verdim. En azından benim üstümdeki bakışlarını çekerdi.

"Rica ederim ben olanı söyledim."

Pamir hâlâ bana bakıyordu. Anlaşılan işe yaramamıştı. Ben yine de onun olduğu tarafa bakmadım ve örtüdeki bakışları bu sefer tabağa çektim.

Yemekler gelince masada sadece tabak ve çatal sesleri gelmeye başladı. Birkaç dakika sonra Pamir konuşmaya başladı.

"Meleğim okulun nasıl geçti bugün?"

Melek amcasının sorusu ile heyecanla ona döndü. Ben hayatımda okulu bu kadar seven bir çocuk görmemiştim. Ben onun yaşındayken ağlaya ağlaya okula giderdim. Bizim fıstık güle oynaya gidiyordu.