11

1.2K 64 11
                                    

Ara için üzgünüm. Keyifli okumalar...


Madison'un ağzından:


Gözlerimi aralamama sebep olan şeye baktığımda Hermione ve Harry karşımda duruyordu. Ellerimle gözlerimi ovuşturunca Ron'un da yanlarında olduğunu fark etmiştim. Gözlerimi açınca hep birlikte bağırdılar.

"Mutlu Noeller!" Ellerindeki konfeti de patlayınca tam olmuştu.

"Merlin..." Diyebildim sadece.

Hermione yanı başımda duran perdeleri gürültüyle açtı.

"Hadi acele et daha yetişmemiz gereken bir parti var çabuk."

"Ne partisi?" Dedim ayağa kalkarken.

"Noel partisi salak. Unuttun değil mi? Sorun yok akşam başlayacak zaten seninle çatlak kazana uğrayabiliriz." Dedi dolabımı karıştırırken.

"Tamam öyleyse hazırlanmaya da izin verirsiniz değil mi?" Dedim Ron ve Harry'ye.

"Onu duydunuz." Dedi Hermione ellerini çırparak.

Harry ve Ron odadan oflayarak çıktı ve ben de çatlak kazana uğrayacağımdan üzerime düzgün bir şeyler geçirdim. Kahvaltıyı orada yapacağımızı kararlaştırıp yola çıktık.

İki buçuk saatin sonunda Hogwarts'a geri dönmüştük. Bugün hiç Draco'yu görmediğimi fark edip Slytherin ortak salonuna ilerlemeye başladım. Koridordan gelen seslerle kenara geçtim ve dinlemeye başladım.

"Ya değilse? Ya yalan söylüyorsa? İşaretini bile göstermedi. O taşı da kullanamayacak. Eminim bundan."

"Zabini İki dakika için susar mısın? İhtimallere göre hareket edemeyiz. O yüzden emin olana kadar bekleyeceğiz. Tamam ?" 

Zabini'yi tanıyordum. Ama yanındaki ses...

"Zamanımız yok Mattheo. Yarına kadar bu işi bitirmeliyiz."

Mattheo Riddle.

Olduğum yerden yavaşça çıktım ve onlara görünmeden Gryffindor ortak salonuna ilerledim. Erkekler salonuna girdim ve Harry'nin odasına daldım.

"Harry konuşmalıyız."

***

"Dumbledore ile konuşmalı mıyız? Yani demek istediğim bizi başka kim koruyabilir?" Dedi Harry.

Haklıydı. Dumbledore iyi fikirdi. Bir de acaba Harry'ye onunla kuzen olduğumuzu söylese miydim? Bilmeye hakkı vardı.

"Harry. Sana bir şey daha anlatmalıyım."

O gün Mcgonagall'ın odasındaki olan biten her şeyi anlattım. Çok şaşırmıştı.

"Demek beni özel kılan şey annendi." Dedi uzaklara bakarak. Birden bana sarılınca şaşırmıştım. O çok iyi biriydi. En iyisini hakediyordu.

"Sirius'tan haber var mı?"

"Yok. Hala gizleniyor. Bir süre de öyle kalacak." Dedi.

İlerleyen saatlerde Draco hala ortalıkta gözükmeyince Mcgonagall'dan imza çıkardım ve Slytherin ortak salonuna girdim. Öğrenci başkanına imzalı kağıdı bırakıp Erkek salonuna girdim. Draco'nun odasını bulup kapıyı tıklattım.

"Gel." Dedi tok bir ses içeriden.

İçeri girdiğimde yeni uyanmış gibiydi. Morali çok bozuk gözüküyordu.

SILENCE / DRACO MALFOY Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin