SILENCE / DRACO MALFOY

21 ( Final )

Draco'nun ağzından:

"Yaklaşık on beş dakikaları var." Dedim gergince.

"Her dakikasını saymana gerek yok çıkmamız gerektiğinde işaret gelecek." Dedi Tonks.

"Biliyorum , sadece..." arkama yaslanarak ellerimi göğsümde birleştirdim.

"Sadece umarım yaparlar." Dedim.

Derken çok büyük bir gürültüyle herkes cam kenarına gömüldü. Gökyüzünde siyah bir bulut vardı ancak sadece bir bölgenin üstüne toplanmıştı.

"Harekete geçiyoruz." Dedi Sirius.

Herkes el ele girdi ve Hogwarts'a cisimlendi. Ölümyiyenler çoktan buradaydı. Sirius'a baktım. Onay verince doğu kanadına fırladım.

"Bak sen şu oğlana." Dedi bir kadın arkamdan.

Bellatrix Lestrange.

"Sevdiğin kızı korumaya gelmen ne tatlı değil mi?"
Asamı çıkarınca devam etti.

"Bu bir oyun değil Draco. Yeğenim olman umurumda olmaz."

"O ihtiyarın kölesi olman ne tatlı. Aşık şey seni." Dedim aynı ciddiyetle.

Birkaç büyü ard arda gelince kendimi savunamadım. Ya da savunamamış gibi yaptım. Her şey plana uygun ilerliyor.

"NEREDE!" Diye bağırdı.

"Bilmi-"

"Prote-"

"Hey! Hey. Tamam ben- Dumbledore'un odasında olmalılar." Diyebildim.

Koridor boyunca onu takip ettim ve sonunda odayı buldu. Portre öyle bir korkmuştu ki şifre bile sormadan açılıverdi. Merdivenler yukarı doğru yükseldi ve odanın önünde durdu. İçeride Maddie ve Dumbledore duruyordu.

Bellatrix içeriye bir adım atmaya yeltendi ki kapıdaki büyü onu geri savurdu. Tekrar denedi ve tekrar tekrar...sinirden köpürene kadar devam etti ve sonunda büyü atmaya başladı. Yaptığı hiçbir şey kapıyı aşamıyordu. Sonunda içerideki Dumbledore ve Maddie senkronize bir şekilde konuştu.

"Hey Lestrange, şeker mi şaka mı?"

Durdu ve onlara baktı.

"SİZİ APTAL WEASLEY'LER!" Diye bağırdı. Tam kaçıyordu ki arkasından gerçek Maddie asasiyla ona bakıyordu.

"Merhaba!"

"Hayır..."

"Avada kedavra!"

Bellatrix'in vücudu havaya doğru parçalandı ve parçalar buharlaşarak yok oldu.

"O BURADA!" Diye bağırdı ölümyiyenlerden biri parmağıyla Maddie'yi işaret ederek. Koridorun köşesinden çıktım ve Maddie'yi elinden yakalayıp koşmaya başladım. O sırada bağıran ölümyiyene birkaç ölüm büyüsü savurmuştum. Umarım isabet etmiştir.

"REMUS DİĞER ÖĞRENCİLERİ OKULDAN GÖNDERİYOR! SIRIUS , DUMBLEDORE'LA DİĞER ÖLÜMYİYENLERİ HALLEDİYOR. ŞİMDİ SIRA SENDE. BUL ONU!" Dedim koşarken.

Elimi bırakıp diğer koridora döndü. Sol koridora bakınca Pansy'nin birkaç ölümyiyenle mücadele ettiğini gördüm. Ona yardım etmeye gittim.

"Ne halt dönüyor!" Diye bağırdı bana.

"Her şey planlı ilerliyor sakın bir şeyi bozayım deme!" Diye bağırdım birkaç savurtma büyüsü atarken.

"Remus okulu boşaltmaya çalışıyordu , lanet olsun ki bütün okul savaşmayı seçti! Merlin aşkına Bombarda Maxima!"