𝕸𝖞 𝖆𝖓𝖌𝖊𝖑

Yalanım

Takemichi

Emma'nın bizi kahvaltıya çağırmasıyla mikey ile mutfağa gittik. Hep beraber hazırlanan masaya geçip kahvaltı yapmaya başladık. Mikey kahvaltıdan sonra benimle konuşmak istediğini, hayır daha doğrusu soru sormak istediğini söyledi. Ne soracak olabilir ki? Hmpf- ( kendi kendine homurdanır ) neden bu tür aksilikler beni buluyor? Şuan herhangi bir soruya cevap vermek istemiyorum. Yemeğimi özellikle yavaş yemeye çalıştım. Lokmalarımı küçük küçük alıyordum. Beni beklerdi ha? Bir süre sonra ben hâlâ yemeğimi yerken Mikey çoktan bitirmiş beni bekliyordu. Yüzünde bir gülümsemeyle beni izledi. Ara ara ona bakıyordum hâlâ bana bakıp bakmadığını kontrol etmek için ve her seferinde göz göze geldik.

...

Mikey: ( neşeli konuşur ) Takemichy, yemeğini hep böyle yavaş mı yersin? Lokmalarını da küçük alıyorsun. Aç değilsen sonra ye.

Takemichi: ( meyve suyundan bir yudum alıp konuşur ) Aslında aç sayılırım ama iştahım yok gibi.

Mikey: Anldım, yedirmemi ister misin?

Takemichi: Neyi?

Mikey: ( sırıtır ) Neyi istersin ?

Takemichi: Hm? ( tinn *jeton düşme sesi* ) Hiç bir şeyi! Kendim yiyebilirim yemeğimi (///)!

Emma: ( bir abisine birde takemichi'ye bakar ) ...
( Emma ve shipper cv: 🍿(⌐■-■) )

Bu çocuk ne yapmaya çalışıyor? Tch benim yerime o kafasını vurmuş olmalı. Söylediğinin üzerine yemeğimi hızlıca yerim. Tabağımdakileri bir çırpıda bitiririm.

Mikey: Yemeğin bittiğine göre artık konuşabiliriz ha?

Takemichi: E-evet.

Mikey: Haydi bahçeye çıkıp açık hava da konuşalım. Emma onu bahçeye çıkar üstümü değiştirip geliyorum.

Emma: Tamam abi! Hadi gel gidelim takemichi.

Kız kardeşiyle önden bahçeye çıktık. Oradaki bahçe kanepelerine oturdum. Emma ise karşımdaki koltukta oturdu, eline bir kitap almış okuyordu. Kitapta bir şey dikkatimi çekti. Üzerinde bir melek heykeli resmi ve "Melekler Hakkında Herşey" yazıyordu. Kendimi tutamayıp sohbete başladım.

Takemichi: ( gülümseyerek konuşur ) Meleklere inanıyor musun?

Emma: Evet, meleklere inanıyorum. Onlar gerçekten harikalar! Biliyor musun bu elimdeki kitapta bazı bilgiler var. Sende bakmak ister misin? ( Kitabı uzatır )

Takemichi: Elbette! ( Kitabı alır ve dışından okumaya başlar ) Hmm... Melekler yaptıkları iyilikler, insanlara yardımları, saf ve temiz olduklarıyla bilinirler. ( İç ses: buraya kadar güzel görünüyor ehehe )
( Başka bir sayfa açar ) Melek türleri; 1- koruyucu melekler: koruyucu melekler daima sizin yanınız da olurlar. Ve sizi her türlü kötülükten uzak tutarlar.

Emma: Hep koruyucu meleğim ile tanışmak istemişimdir! Düşünsene melek bir arkadaşın varr

Takemichi: Evet Emma-chan! Bu gerçekten-

Mikey: Hey, burada ne yapıyorsunuz? Emma yine mi o kitap? Melekler gerçek değil.

Mikey'e bir bakış attım. Demek gerçek değil? Karşındakinin bir melek olduğunu bilseydin ne yapardın çok merak ediyorum. Kendimce düşüncelerime kıkırdadım.

Mikey

Üzerimi değiştirip bahçeye indim. Yanlarına gittiğimde yine şu beyaz uçan varlıklar hakkında konuşuyorlardı. Bunların hepsi çocuk masalından ibaret. Takemichi'nin yanına oturdum sonrasında Emma'yı içeri yolladım. Emma homurdanarak odasına çıktı.

Mikey: Sen bunlara inanıyor musun takemichy?

Takemichi: Evet inanıyorum. Onlar kesinlikle gerçekler.

Mikey: Bunu nerden biliyorsun?

Takemichi: ... ( iç ses ) nerden bildiğimi bilsen çok şaşırırsın.

Mikey: Bir cevabın yok değil mi? Her neyse, konumuza dönelim.

Teker teker sorularımı sormaya başladım. Akşam o sokakta ne yapıyorsun? Orada mı yaşıyorsun? Neden öyle bir kanat taktın? ... Bana hep yarım yamalak cevaplar verdi. Bana yalan mı söylüyor o?

Takemichi: Ben o gün b-binadan, evet binadan düştüm. Her şey ani oldu, kafamı vurdum ve pencereden düştüm. Ve hayır orada yaşamıyorum.

Mikey: Yaşamıyorsun maden ne işin vardı orda?

Takemichi: ( panikten gözlerini kaçırır, dudaklarını yer. Daha önce böyle bir durumla karşılaşmadığından ne diyeceğini bilemez ) Imm... Şöyle...

Mikey: ( elini take'nin omzuna koyar ) Evet takemichy?

Takemichi: Beni bir arkadaşım oraya davet etti. Çok eğleniriz gibi şeyler söylediler ama... ben pek eğlendiğimi söyleyemem. ( İç ses: çok kötü yalan söylüyorum ( ；∀；) )

Take'nin son sözlerinde kaşlarım çatıldı. Bu arkadaşım dediği herifler ne yapmış olabilirler?! Melek kanatları ve böylesine sevimli bir erkek. Aklıma gelen şeyler hiç hoş değil. Şerefsizler! Onları bulup kendi ellerimle geberteceğim!

Takemichi: ( iç ses ) Mikey çok sinirli bakıyor!! Acaba anladı mı yalan söylediğimi?

Takemichi'ye yaklaşıp kollarımın arasına aldım. Sıkıca sarılıp başını okşadım

Takemichi

Yalan söylediğimi anlayıp bana vuracağını sanaraktan geriye çekilecektim ki beni kollarının arasına aldı. Napıyor lan bu? Her napıyorsa-! ... Aslında her napıyorsa hoşuma gitti. Başımı Mikey'in omzuna yasladım. O beni bırakana kadar orada kalacaktım.

Mikey

Belli ki benden ayrılmaya niyeti yoktu. Bu ona iyi gelmiştir. Hâlâ kollarımın arasında hafif geriye çekilerek ona baktım. Kesinlikle o okyanus gözlerinin gördüğü s!kik herifleri parçalarına ayıracağım.

________________

Yazar: Biliyorum bölümlerim uzun olmuyor ama sonuçta uzun soluklu bir kitap yazmıyorum. Eğlendiğimiz sürece problem değil. <3