-Final-

188 20 6
                                    

Büyük Melek: Hoşgeldiniz çocuklar~

Takemichi

Saraydan içeri girmiş Büyük Meleğin olduğu büyük salona girmiştik. Bizi kibar ve neşeli bir şekilde karşılamıştı. Böyle bir karşılama için ona minnettardım, zaten büyük melekten de bu beklenir. Mikeyle beraber karşısına geçtik meleğin, elimdeki kanatları birkaç adım öne geçerek yere koydum. Melek kanatlara bir bakış attıktan sonra bize döndü.

Büyük Melek: Benim Küçük meleğim, konsey hakkında yazdıklarını gördüm fakat birde senden duymak isterim.

Takemichi: Şöyle ki, konsey biz binaya girer girmez çok büyük tepkiler gösterdi. Bu gördüğünüz kanatlar benim kanatlarım. Apaçık saldırdılar ve beni dünyaya sürmeye kalktılar. Sadece bende değil, bir çok meleği böyle yüzeye gönderdiler.

Tepkilerini ölçmeye çalıştım. Beni dinlerken sonlara doğru yüzü bozulmuş gibiydi. Sanırım sinirlendi?

Büyük Melek: Demek küçük meleklerimi benim iznim olmadan yüzeye yolluyor ve zarar veriyor! Muhafızlar! Şu konsey meleklerini buraya getirin. Onların eşliğinde son kararımı bildireceğim.

Son karar bizim lehimize olacak gibi duruyor. Mikey'ime baktım. Benim baktığımı hissetmiş olacak ki o da bana baktı. Asıl bize ne olacak merak ediyorum. O konsey affedilecek olsa bile -mümkün değil- bundan daha kötü olacak şey Mikey'den ayrılmam olurdu. Mikey yakınımda duruyordu ama biraz daha yaklaşarak elini yanağıma koydu. Yanağımı okşadı. Utanmasam meleğin karşısında öpeceğim. Biz böyle dalmışken salona muhafızlarla konsey üyeleri geldi. Kendimizi düzelttik ve eski ciddi hâlimize döndük. Sinirli konsey üyeleri elleri ve ağızları sanki bağlıymış gibi ne birşey yapabiliyorlar ne de konuşabiliyorlar. İşte böyle dut yemiş bülbüle dönerler. Büyük Melek lafa girdi.

Büyük Melek: Pekâlâ, artık herkes burda olduğuna göre son kararımı açıklıyorum. Daha önce birçok meleği iznim olmadan yeryüzüne yollamak, küçük meleklerime zarar vermek, kendi sorunlarıyla halkın huzurunu bozmak ve elime gelen daha birçok şikayet mektupları ile konsey üyeri şu andan itibaren işlerine son verilmiştir.

K.X: BUNU YAPAMAZSINIZ! BU ZAMANA KADAR BİZ YÖNETTİ-

Melek sert bir şekilde asasını yere vurdu. O kadar yüksek bir ses çıktı ki yerin titreyip sallandığını hissettik. K.X'in ve diğerlerinin dili tutulmuştu resmen. Kaşlarını çattı Büyük Melek.

Büyük Melek: Bu ne cüret!? Ne kadar saygısızca bir hareket! Nasıl olur da bana böyle bağırabilirsin seni kâfir? Onların kanatlarını en acı verici şekilde koparın, bu acıyı ve kötü anıları silmeden onları yer yüzüne gönderin!

Mikey

Büyük Melek'in bu hiddeti ben bir insan olduğum için mi böyle etkiliyor bilmiyorum. Diğer şeylerin tepkilerini görmek için etrafıma bakındım. Takemichy'im de benim gibi etkilendi sanırım ve diğerleri de. Canım sevgilim umarım meleğin öfeksi yüzünden ayrılmayız. Ben bunları düşünürken orospu çocuklarını -konsey- götürdüler. Onlar gittikten hemen sonra Takemichy'imin elini tuttum sıkıca. Kararlı bir şekilde meleğe baktım. Etraf sessizliğe boğulmuştu, artık benimde birkaç kelime söylemem gerekiyordu. Tüm cesaretimi topladım.

Mikey: Konsey üyeleri hakettiğini buldu. Ama ben asıl bizim ilişkimizi merak ediyorum. Açık açık söyleyeyim ben ayrılmak ya da hiçbir şeyi unutmak istemiyorum. Ben sadece takemichy'i seviyorum ve onunda benim yüzünden acı çekmesini istemiyorum.

Melek bana dikkatlice beni dinledi. Sözlerim bittiğinde gülümsedi ve bir süre bakıştık. Acaba şuan ne düşünüyor.

Büyük Melek: Ne kadar sevimlisin~ ve dediğin gibi size gelince, kader defterlerinizde beraber olduğunuz görünüyor ama dediğimiz gibi "kader" Kaderler değişebilir. Baktığınız kitabın hiçbir garantisi yok geleceğe dair.

Ne yani bizi ayıracaklar mı? Gerginlik ve endişeden başka birşey kaplamıyordu içimi. Takemichi'nin elini daha çok sıktım. Sanki benden çekip götüreceklermiş gibi

Büyük Melek: Hayır, sizi ayırmayacağım. Benim ilişkinize karışmak gibi bir lüksüm yok. Yalnız Mikey burda daha fazla duramaz. Kalbinde yorgunluk olur. Bu yüzden onu em kısa zamanda götür Takemich"y" ahahaha

Takemichi

Harika! Büyük Melek'te benimle dalga geçiyor! OF MİKEY-KUN ÖLDÜRECEĞİM SENİ! içten içe kudurduktan sonra Mikey'e sert bir bakış attım ama o bende başka her yere bakıyordu. Sonrasında Melekle birkaç şey daha konuştuk ve sonunda o salondan çıktık. Raven de peşimizden geldi.

Raven: Sevgili Mochi sonunda mutlu sona kavuştuğumuza göre artık gitsem iyi olur. Daha sonra görüşürüz Mochi'm ~ ehehehe

Takemichi: Hoşçakal Raven~

Raven gittikten sonra Mikey'e dönüp gülümsedim.

Takemichi: Mikey-kun sonunda-

Mikey: Gırışırız mıchı'm~~ ehe he he
Hışçıkıl Rıvın~~ ıvıvıcıvivı

Bizi taklit eden Mikey'e gözümü devirdim. Yanaklarından tutup iki yana çekiştirdim.

Takemichi: Maymun oldun iyice ehehehe

Mikey: Çek elini. O it herifin yanına yaklaşma.

Mikey ellerimi itip önden yürüdü. Hemen yanına koşup sarıldım ve öpücük verdim. Birkaç kere beni itti ama dayanamadı o da öptü.

Birkaç gün sonra,

Aradan birkaç gün geçmişti. Mikey beni çete arkadaşlarıyla tanıştırdı. Şuan toplantı yapıyordu. Toplantısı bittiğinde ikimiz bir köşeye çekildik. Ona kavgalara girmemesi için nasihat veriyordum. Sözlerim bir anda duvara yapışmam ile kesildi. Ellerini duvara dayayarak beni sıkıştıran Mikey'e baktım. Kalbim küt küt atıyordu. Kızaran yüzümle masum masum suratına baktım. Çenemden sertçe tuttu.

Mikey: Böyle masum bakarak beni kandıramazsın. Seni asla bırakmam. Ayrıca bana nasihat vermeyi kes.

Takemichi: Ne yapmamı bekliyorsun!? Git -me -ye -cek -sin. NOKT-

Sözlerim onun dudaklarıyla kesildi. İlk başta somurtup karşılık vermesem de şimdi boynuna sarılarak öpmeye başladım. Ellerini belime sarmış sıkıyordu beni. Nefessiz kalana kadar öpüştükten sonra ayrıldım.

Takemichi: B-biri görecek!

Mikey: Yani?

Takemichi: Ne demek yani!? Deli misin sen?

Mikey: Melek formunda olsaydın insanlar deli sanabilirdi beni, evet. ahahahaha!

Kaşlarımı çatsamda daha fazla kızamadığım için gülümsedim ve ufak bir öpücük verdim dudaklarına. Her şeye rağmen birlikte olduğumuz için mutluydum. Umarım bir mucize olur da ömrümüzün sonuna kadar beraber oluruz ...




SON



Selam arkadaşlar, ben yazarınız. Uzun zaman sonra attığım yb'nin sonundayız. Umarım beğenmişsinizdir. Seveceğinizi düşündüğüm bir kitapta yazdım. İsterseniz okuyabilirsiniz. Bu bölüme kadar gelenlere teşekkür ederim ~<3

𝕸𝖞 𝖆𝖓𝖌𝖊𝖑Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin