İlk Öpücük

326 32 8
                                    

Mikey

Beni tutması nedeniyle istemeden Takemichy'nin üstüne yürümüştüm. Onu korkmuş bir şekilde görünce kendime çeki düzen verdim ve nazik hareketlerle sakinleştirmeye çalıştım. Az da olsa sakinleşti ve ona sarıldım.

Takemichi: B-bunu bir daha yapma!

Mikey: Takemichi ben çok üzgünüm...

Takemichi: ( daha fazla üzülmesine dayanamaz ) Sorun yok Mikey ( sırtını sıvazlar )

Takemichy'e zarar vermek en son isteyeceğim şey. Ama keşke bıraksaydı da o herife dersini verseydim! Onu kesinlikle bulucağım ve Takemichy'nin okyanus gözlerine gösterdiği rezil şeylerin bedelini ödeteceğim.

Bir süre sarılmamızın ardından ayrıldık. Elimi Takemichy'nin yanağına koydum. Gözlerine bakarak konuştum.

Mikey: Takemichy senin burda ne işin var? Ve o adam geçen sefer bahsettiğim arkadaşlarından biri mi?

Takemichi: Hayır mikey-kun, onlardan biri değil. Ve umm... Buraya geldim çünkü bir kaç işim vardı.

Mikey: Ne gibi?

Takemichi: ( gözlerini başka yöne çevirip konuşur ) şey gibi, ... alışveriş! Evet alışveriş. Buradaki AVM daha güzel oturduğum yerdekinden. Buraya bu yüzden geldim. ( İç ses: Tanrım, sürekli yalan söylemekten bıktım! Beceremiyorum da! )

Takemichy gözlerini başka yöne çevirmiş konuşuyordu, o sırada baştan aşağı süzdüm onu ve dün beni takip eden adamla aynı kapşonlu hırkayı giydiğini farkettim.

Mikey: Oi, Takemichi. Sana bir şey soracağım

Takemichi: ( Mikey'e bakar ) Evet Mikey?

Mikey: ( donuk bir ifadeyle iyice Take'nin gözüne bakar ) O üstündeki kapşonlu diyorum...

Takemichi: ( iç ses: Hayır, olmaz. Anladımı onu izlediğimi? Kahretsin!!)
E-eee? Ne olmuş... ona?

Mikey: Nerden aldın?

Takemichi: eh?

Mikey: Diyorum ki nerden aldın? Sanki daha önce birinin üstünde görmüştüm. Nerden aldığını hatırlıyor musun?

Evet o dünkü gördüğüm adamın hırkasına benziyordu kesinlikle, hatta aynısı. Eğer Takemichy'e nerden aldığını sorarsam beni takip edenin kim olduğunu bulabilirdim. Ne de olsa bu hırka epey kaliteli duruyordu. Belki de her zaman alışveriş yaptığı bir yerdir adamın.

Takemichi: ( Takemichi'ye rahatlama gelir ) bu hırkayı bana hediye etmişlerdi mikey-kun.

Mikey: oh, anlıyorum.

Elime baktım ve bir şeyin eksik olduğunu düşündüm. Tabi ya! Eczane poşeti. Sağıma soluma baktığımda yol kenarına düşürdüğümü farkettim ve gidip aldım. Karnımın ağrısı yine yavaştan şiddetlenmeye başladı. Karnımı tutarak Takemichi'nin yanına döndüm.

Mikey: Takemichi benimle gelmek ister misin? Beraber eve gidelim.

Takemichi: Gelirim Mikey-kun.

𝕸𝖞 𝖆𝖓𝖌𝖊𝖑Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin