𝕸𝖞 𝖆𝖓𝖌𝖊𝖑

Raven

Mikey

Sessiz ve açık havada bir süre boyunca sarılmaya devam ettim. Onunda hoşuna gitmiş olacak ki benden ayrılmadı ya da teselliye ihtiyacı vardı? Daha fazla böyle kalmak isterdim ama ayrılma vakti. Arkama yaslanıp bunun hakkında düşündüm ve o sırada takemichy bana seslendi.

Takemichi: Mikey-kun, ben... Teşekkür ederim beni o akşam ordan alıp baktığın için...

Mikey: Hiç sorun değil takemichy. Rica ederim ve istersen bizde kalmaya devam ede-

Takemichi: Mikey teşekkür ederim bunca şey için ama ben daha fazla kalamam. Gitmem gerekiyor.

Mikey: oh, anlıyorum.

Takemichi

Mikeyden ayrıldıktan sonra düşüncelerine daldığını farkettim. Ne düşünüyordu bilmiyorum ama artık beni daha fazla görmesine izin veremem. Ona gitmem gerektiğini söyledim. Olduğum yerden kalkıp gitmek için hazırlandım. Bunu yönetici bir meleğe ya da baş meleklerden birine söylemeliyim fakat eğer bu iş çözülemezse hiç iyi şeyler olmaz. Mikey'in hafızasını silebilirler. Bu riski göze alamam.

Mikey: Takemichi dediğim gibi bizde bir süre daha kalabilirsin.

Takemichi: Üzgün ama bunu yapamam Mikey-kun.

Mikey: huuh pekâlâ. Öyleyse seni gideceğin yere bırakabilirim.

Takemichi: Ben kendim gidebilirim. Beni sadece bulduğun yere bırak lütfen.

Mikey: (iç ses) Neden evine kadar götürmeme izin vermiyor ki?

Mikeyle onun motoruna bindik. Beni bulduğu yerin yakınlarına bıraktı. Vedalaşıp ayrılacakken beni kolumdan tuttu.

Mikey: Takemichy bana numaranı verir misin? Daha sonra tekrar buluşalım.

Takemichi: ( gergince gülümser ) Ü-üzgünüm Mikey ama benim bir telefonum yok.

Mikey: Hm? O zaman ailen ya da arkadaşlarınla nasıl iletişim kuruyorsun?

Takemichi: Aslında benim bir ailem ya da arkadaşlarım yok ehehe bu yüzden bir telefona da ihtiyaç duymuyorum

Mikey: Acil durumlarda ne yapıyorsun?

Takemichi: Bir şekilde hallediyorum ( gergin gülümsemeye devam )

Mikey beni hâlâ tutuyordu. Son söylediğimle bir sessizlik oluştu. Yüzünde ne yapacağını bilemez bir ifadeyle bana bakıyordu. Gözlerimi ondan kaçırıp etrafa baktım. Sonunda beni bıraktı.

Mikey: Senden bir şey isteyeceğim. Haftanın her pazar günü tam burda buluşalım. Ne dersin?

Bu çocuk beni çok zorluyor. Ben bunu yapamam, bir insanla özellikle görevli olduğum insanla yakınlık kurmamalıyım. Ama bana çok çaresiz bakıyor. Ne yapacağım ben? Zaten başıma yeterince iş aldım. ... Offf Pekâlâ benim görevim insanımı koruyup onu mutlu etmek. O zaman bu teklifi kabul edeceğim!

Takemichi: ( derin bir nefes alır ) tamam. Buluşalım. Her pazar bu saatlerde burada.

Mikey: ( Kocaman gülümser ) O zaman günü geldiğinde seni burada bekliyor olacağım takemichy!