aware | hyunlix

ipucu

Oturuyorduk, diyecekleri beni korkuturken bu sefer korktuğum için konuşmuyordum. Ellerimi saçlarına attım çekinerek, bunu yapmam ne kadar doğru bilmiyorum ama uzun süredir yanımda oturup başını dizlerime koyarak beklemesi beni rahatlatmıştı.

"Konuşmuyorsun, hâlâ." kaldırdığı elini saçlarında gezen ellerimden birine yaklaştırdı. Uzun parmakları benim küçük elimi sıkıca sararken parmaklarımızı birbirine kenetlemişti.

"Seni burada tutmak istemiyorum, ama yalan söylediğini bile bile; sırların olduğunu bile bile seni sarayda dolaştıramam Fairy."

Dedikleri beni tedirgin ve aynı zamanda mutlu etse de; neden bu durumda olduğumuzu, neden hâlâ yanımda olduğunu ya da neden bana güvenmediğini söylemesine rağmen tam tersi davrandığını anlayamamak beni korkutuyordu.

Ellerimi saçları ve parmaklarından kurtardım.

"Neden hâlâ yanımdasın?"

Az önce bıraktığı elimi tekrar yakaladığında sessizce güldüm. Gülüşüme bakıp o da güldüğünde yattığı yerde omuz silkti.

"Bir prens olarak aslında bunu söylememeliyim. Sonuçta yakında koca bir ülkenin sorumluluğu üstümde olacak ancak, içimden sana güvenmek geliyor. Tutunabilecek hiçbir şeyim olmasa da sana güvenebileceğime inanıyorum." yattığı yerden dikeldiğinde karşımda bağdaş kurar hale geldi.

"Ki bunu yapmamalıyım aslında. Bu savunmasız halimden yararlanıp bana saldırsan kazanan sen olursun."

Elimi tekrar kurtardım.

"Kendi canımın üstüne yemin ederim ki. Siz veya krallık için tehlikeli değilim. Tehlikem sadece kendim için."

"Buna inanmayı istiyorum. Keşke bana en azından bir ipucu versen." yüzündeki gülümsemeyle kurduğu son cümle bu oldu.

Sonrasında dudaklarıma son bir öpücük daha bırakıp ayaklandığında ona aşağıdan bakmaya devam ettim. Arkasını dönüp çıkacağı sıra da tekrar bana yönelip eğilerek dudaklarıma daha sert bir öpücük verdi bu sefer. Bu beni belli belirsiz gülümsetirken parmaklarıyla çenemi son kez okşayıp arkasını dönmüş, yakasını düzelterek hücreden çıkmıştı.

Biri çıkıp beni casuslukla suçlamadığı sürece, sorun olmayacaktı.

Umarım.