-Bela-
Medya; Mirza
-
Mirza'dan;
''Ferit, bu adamlardan hala ses çıkmıyor. Bak ben fena kıl oldum.''
''Abi, sana dedim. Mert abi ayarlıyor diye.''
''Mert abine de sana da. İki saate haber ver bana. Yoksa anlaşma falan yok. Polislik olmayacağım. Duydun?''
''Duydum abi.''
Karşımda duran çocuğa çıkmasını işaret ettikten sonra paketimden bir sigara çıkardım. Gergindim ve gerginliğimi alacak bir şey yoktu. Ayağa kalkıp pencereye adımladım. Camı açtığımda ciğerlerime temiz deniz havası doldu. Tatildeydim sözde ama tatilden çok iş kovalıyordum. Ferit iki saate bana dönmezse kendisini kıbleye döndürecektim. Mert dediği herifi bir türlü ayarlayamıyordu. Herifin istediği miktarı vermeyeceğimi demiştim. Bu işte bana muhtaç olan oyken rolleri değiştirmeye çalışıyordu. O olmazsa başkası olurdu. Benim için bir sakıncası yoktu.
Saate baktığımda günün bitmek üzere olduğunu fark ettim. Karnım acıkmıştı. Bu saatlerde atıştırsam bile pazar günleri evde olurdum. Aslan'ın pazar günleri benim sevdiğim yemekleri pişirdiğini herkes bilirdi. İç çekmeden durmak mümkün değildi. Şimdiden çok özlemiştim üçünü.
Hiç sesleri çıkmıyordu. Gidince bizi unuttun muhabbetlerinin temeliydi bunlar. Ne yaptıklarını şöyle bir düşününce yüzümde tebessüm belirdi. Görüntülü aramak için odama geçtim ve üzerimi çıkardım. Tatilde beyaz gömlek ve siyah pantolonla gezmem absürt olurdu.
Kendime sigara yaktıktan sonra mutfağa indim. Kahve makinesini çalıştırıp bir süre bekledim. Kahvem hazır olduğunda sigaram bitmişti. Birlikte bitirmek çok daha güzel olsa da Akın huysuz bakışlar atıp duracaktı muhtemelen. Düşününce bile tebessüm etmemek imkansızdı. Odama vardığımda yatağıma uzandım ve kahveyi de yan tarafıma koydum. Caneri aradığımda çok geçmeden açtı.
''Ooo, unutmamışsın bizi, garip.''
''Ne unutacağım oğlum, özledim.''dediğimde sırıttı. Gülümseyerek bana bakarken kadraja Aslan'da dahil oldu.
''Kimle konuşuyorsun?'' diye sormuş ardından cevap beklemeden kafasını uzatmıştı. Madem bakacaktın niye soruyordun değil mi?
''Oğlum madem uzatacaksın kafanı niye soruyorsun?''
''Dur Akın'ı da çağırayım, hep beraber konuşalım.'' deyip kayboldu. Caner ile baş başa kaldım.
''Senin üstün çıplak mı? Sen çocuğun yanında öyle mi geziyorsun?''
''Odadayım şu an, da denize de üstle mi gireyim?''
''Gerekirse gir. Çıplak çıplak dolaşma orda burda.''
''Caner'im iyi misin güzelim?''
''İyiyim ben, sen söz dinle. Hayvanlar bile edebiyle giriyor denize.''
''Ne?''
''Ne ne, onlar tüylerini atıp mı giriyor?''
''Üstümü tüye benzeten aklını sikeyim.''
''Beni sik, boşver aklımı.''
''Kuduruk.''
Dudaklarını yalayıp gülümserken Akın koşarak geldi. Caner'in yanındaki yerini aldı. Aslan da yanlarına oturduğunda gülümsedim.
''Bir dahakine sizinle gelelim buralara.''
''Olur,hem de çok güzel olur.''Akın
''Sevdiysen biz de severiz muhtemelen.''Aslan
''Sevmez olur muyum lan? Cennet burası resmen.''
''Çok da kaptırma bence kendini.''Caner
''Sen yokken burası hiçte cennet değil. Kırıcısın.'' Akın
''Asıl ben kırıldım şu an, köfte patates bile yaptım sırf aç kaldık demeyin diye.''
''Köfte patates mi yaptın?'' diye kaşlarımı çattığımda Caner it gibi gülmüştü.
''Ben istedim.''
''Ulan ben varken isteseydin ya.''
''İşin güzel yanı bu zaten'' Dediğinde orta parmak çektim. Akın tatlı tatlı bizi dinliyor bir yandan da halimize tebessüm ediyordu.
''Bu akşam misafirimiz var.'' dedi gülümseyerek.
''Kim geliyor?'' hayırdır gibisinden sorduğum soruyla Aslan güldü. Akın ise gözlerini kıstı.
''Arkadaşlarım.''diye huysuzca konuştuğunda gülümsedim.
''Nerede uğursuz gudubet varsa onlar yani, iyi gelsinler. Takılırsınız.'' dediğimde
''Ben bunu yolarım ya'' diye Caner'e döndü. Haline gülerken panelde görünen mesajla kaşlarımı çattım. Beklediğimden daha erken haber gelmişti. Caner ve Aslan sessizleştiğinde yeniden tebessüm ettim. Ardından toparlamaya çalışarak telefonu kapadım. Hazırlanıp evden çıkmam lazımdı.
Üstüme çıkardığım gömleği geri giyip tipime baktım. Her zamanki gibi iddialıydı. Çocuklara mesaj attıktan sonra atılan konuma sürmeye başladım.
-
Noluyo noluyooo
-Ayaz
