-Aşk Ateşi-
-
Çalan kapı ile bakışları kapıya doğru dönmüştü.Dün gece biraz kendi halinde olmak istemişti bu yüzden üçüyle kalmamıştı.Gece boyu düşünmüş ardından saatin ilerlemesini izlemişti.Hayat bir kovalamaca ise akrep ve yelkovan gibi hissettirirdi muhtemelen.Kimi zaman yakalıyor,kimi zaman kovalıyor,kimi zamansa geride acımadan bırakabiliyordu.
Düşüncelerini kontrol edemiyorken psikolog ile ne konuşacaktı pek bir fikri yoktu ama profesyonel biri olması içini az da olsa rahatlatıyordu.Düşüncelerinden sıyrılıp "Gelebilirsin." Dediğinde içeri giren Aslandı.
Gülümseyerek içeri girdi ve kısaca odayı süzdü.Her şey yerli yerinde mi diye bakıyordu.Bir sorun olmadığına karar verince Akın'a doğru ilerledi.
"Bebeğim,kahvaltı hazır.Gelmeyecek misin yemek için?"
"Gelirim.Aklımdan çıkmış."
"Randevu saatin de yaklaşıyor.Böyle mi gideceksin?"
"Hayır daha giyinmedim."
"Gel beraber bakalım,ister misin?"
"Olur,bakalım." Aslan karşısındaki bedenin uyumlu halini özlediğini fark etmişti.Yavaşça eğildi ve esmerin saçlarına bir öpücük kondurdu.Özlemişti bebeğini.Akın gülümsemeden edemedi.Elleri Aslan'ın ellerini bulmuştu.Aslan avuç içlerini öptükten sonra ayaklandı.Beraber normalde kaldıkları odaya doğru ilerlediler.Bu odadaydı eşyaları.
Akın'ın eşyaları için olan kısım biraz daha süslü ve onun cıvıl cıvıl hallerini yansıtan türdendi.
"Şort istiyorum.Hava sıcak." Aslan kafa sallamakla yetinmişti.Akın ise içten bir şekilde onun bu haline güldü ama dışarıdan pek de yansıtmadı.Aslan'ın şort giymesini sevmediğini ve deli gibi kıskandığını biliyordu.Bu durumda üzerine gelip bir şey demeyeceği bariz ortadaydı.
Üstüne kısa kollu güzel bir tişört daha bulduklarında Akın bakışlarıyla Aslan'a kapıyı gösteriyordu.Aslan anlamaz bakışlarla bakarken Akın göz devirdi.
"Çıksana Aslan."
"Anlamadım?"
"Giyineceğim neyini anlamadın?"
"Yabancıyım sanki."
"Hadi çık da giyineyim."
Aslan kıstığı gözlerle karşısındaki bedene bakarken bir yandan da bu anların acısını çıkarmayı aklına yazıyordu.Bu bebek elbet eline düşecekti.Bundan şüphesi yoktu.İçindeki hislere engel olamadı ve Akın'a doğru adımladı.Tam önünde durduğunda ona doğru eğildi.
"Bana bak bücür,ben seni tanıyorsam-"
"Hm,beni tanıyorsan ne?"
"Cadılık yapma bana,yemezler bücür şey."
"Öyle bir yersin ki " Dediği sıra parmak uçlarına yükseldi ve Aslan'ın çenesine bir öpücük kondurdu."Aklın hayalin şaşar.Hadi şimdi çık."
Bu küçük öpücük bile Aslan'ın aklını karıştırmaya yetmişti.Gitmeden önce Akın'ın yanağından öptü.Ardından aşağıda beklediklerini söyleyip çıktı.
Akın giyinirken Aslan aşağıya indi.Kahvaltı hazırdı ve Mirza ayakta dikiliyordu.Bugün biraz huzursuzdu.Akın'ın psikolog ile görüşecek olması onu biraz germişti çünkü Akın psikologtan sonra çok üzgün oluyordu.Bu süreçleri geçirmişlerdi ve tekrar yaşıyor olmak yıpratıcı bir yana sahipti.
