Loving in Another Universe (The Friend Zone Series 1)

~20~

Friday na at na assign kami by our Organization and Management teacher dahil may pinapa-research siya sa amin. Based on the corresponding number our teacher had assigned, the pairings were assigned four questions. 

Naka partner ko si Luna. Again.

"Ikaw na naman?" I tease Luna via Messenger.

Luna: Oh, wala ako sinabi kay Sir na tayo maging partner ah

I laughed at Luna being defensive. "Weeehhhh sabi mo yan, ah? At tsaka wag ka defensive masyado, wala pa nga ako sinasabi about that."

Luna: k lods

Ang na assign sa aming number ay tungkol sa poverty at corporation. Sabi ng teacher, pwede mag interview sa parents or someone we know who also work in a corporation or company kaya gumaan ang loob ko doon. Alam ko na kung sino interview-han ko.

"Let's call later after class?"

Luna: sure! Advance mo naman kahit next week pa ang deadline haha

"Duh, ayoko ma cram or procrastinate noh!"

Tapos na ang klase namin at wala naman ako masyadong gagawin, since Friday naman at konti lang assignments, kaya balak ko na tumawag kay Luna na pumayag naman siya dahil wala na din siya gagawin.

Once na masagot na ni Luna ang tawag, bigla ako nag rant about our research sa isang subject. "Nasulat mo ba yung mga questions? Grabe parang ma relate ako dun ah."

"Same, kasi may related siya sa poor," Luna mumbled. Tumaas ang noo ko kahit hindi naman niya makikita.

I was the one who assigned roles para matapos na ang work na ito na tinanggap naman ni Luna. Ano? Hanggang acceptance stage na lang ba siya? Chariz! 

"So... are we done?" I asked.

I heard her chuckle. Na imagine ko tuloy nag smirk siya! "Ikaw? Tapos na ba? May gusto ka ba sabihin sa akin?"

Lumaki ang mga mata ko sa tanong niya. "Haluh?! Wala naman noh.... Sige, bye! TGIF lods!" I exclaimed habang nauutal pa sa mga sinabi. Tumawa na lang si Luna sa inaasta ko dahilan lalo pa ako napahiya sa pag-overthink kung may double meaning ba ang sabi ni Luna.

"Sige, good bye!" Masaya ang tono ng boses niya kaya I assume na masaya siya ngayon, huh?

"Bye..."

The Agustin family is taking a dinner in one of our coffee shops. Hindi kasama si Rando kasi busy siya sa kanyang task din. Ito ang cafe na sinasabi ni mama dati na magiging manager o assistant ako paglaki. Ito kasi ang sikat na karihan kaysa sa iba naming coffee shops. Pero sa ngayon, wala masyado maraming tao dahil sa lockdown sa ibang lugar. Nasa kabilang table naman ang dalawang bodyguards namin. 

Habang sumisipsip ako sa aking Matcha latte, bigla sumagi sa isip ko ang aking research work with Luna. 

"Ah, dad!" I called daddy who is also sipping his coffee and reading a magazine. Tumingala mata niya sa akin. He gave me a questioning look.

"Uhm... may research po kasi kami ni Luna about corporations and poverty. And I assigned her na siya ang mag research tas ako po ay mag interview sa iyo, if that's okay with you?"

Tumango si dad at ngumiti. "I'm gladly to help, anak."

Ngumiti ako pabalik. Gumaan ang aking pakiramdam kasi akala ko hindi siya papayag sapagkat busy din siya sa sariling works as a Civil Engineer.

"So, how are you and... Luna?" Mom asked in a neutral tone.

Nagtataka ako tumingin sa aking ina. "Uhm, we're doing fine po," I answered in a gracious manner. I have a high respect for my mother because I am scared of her at some point.