Loving in Another Universe (The Friend Zone Series 1)

~ 29 ~

[tw// showing the symptoms of Alzheimer's disease (kindly read the Reminders part again for the disclaimer); physical pain]

[A/n: long chapter]

"Hi, Ms. Stella, how are you?" the doctor asked in a welcoming tone.

Nasa isang office ako ng hospital ng Antipolo at there is this woman na parang nasa edad ng thirties. She has light brown hair, maganda eyes niya pero hindi ko makita buong mukha nya dahil naka face mask lang siya. Nakalagay ang telescope sa table and maraming papers sa gilid nun. And now, she's checking up on me with the clipboard, pen, and a short bond paper na puro sulat na hindi ko maintindihan. Ang cozy din ng office niya, huh?

Gusto ko na matulog.

Ngumiti ako ng matipid. I don't know why I feel my heart is being shattered right now.

"I'm...great?" patanong ang sagot ko. Malay ko bang okay ako.

Kasama ko pala pamilya ko dito. So the doctor glanced to my parents with a worried look. Bakit ba sila kinakabahan? Kalma, ako lang ito!

Bumuntong-hininga ang babae. "Should we start the activity, Ms. Stella?"

I curiously nod my head slowly. Anong activity? Ano ako? Bata? And please, don't be formal na po sa akin.

Kinuha na ng doctor yung pen niya, binuksan ang clipboard, at nagsimula na magsulat sa papel habang naka tingin sa akin in a friendly manner. "What is the year right now?"

I furrowed my eyebrows. Ang dali naman ng tanong. I sit properly and answered confidently. "2021."

Nakita ko na hindi patuloy tuloy ang sulat niya since parang stick lang nilagay. Like she is giving me points? Aba, ewan ko na, gusto ko na lang umiyak, chariz!

"What is the season?"

"Summer?" Summer ba kapag June? Sabi next month na daw simula ng college life ko, eh. Hala! Kinakabahan na tuloy ako!

"Where are we right now?"

Tumingin ako sa paligid at nag-isip ng sagot. "Nasa office, 'di ba?"

Tumango tango siya habang naglagay ulit ng stick sa paper. "I would like you to remember these numbers that I want you to say because I will ask you to repeat them for me later." I nodded to her. "Can you count backwards from number ten to number one?"

Ngumisi ako na para bang nagyayabang. "Of course, ABM student ako, eh."

"Pero graduated ka na, teh," paalala nung Rando sa akin. 

Oh? edi good news!

I started counting but I forgot what is the number after six! Parang gusto ko na talaga umiyak kasi hindi ko na maalala, gago!

"Number one..." I said softly dahil hindi ako sigurado.

"It's okay," the doctor reassured. "What hand do you normally write with?"

I stare quickly sa kamay ko. Saan ba?

Ah, alam ko na! "R-right?" I lift the hand na parang mali kasi hindi stick ang nalagay sa papel ng doctor.

Tama ba desisyon ang ginagawa ko sa buhay?

"Here is a piece of paper and pencil," she said at binigay sa akin ang mga gamit na yun. "Please copy the design of your watch, if you can. It doesn't have to be perfect, Ms. Stella."

Watch? Ayun ba yung nasa wrist ko? Nagkibit-balikat na lang ako at sinimulan na mag draw ng watch sa papel.

After ko mag draw, binigay ko sa kanya ang paper at pencil na may ngiti. Lalo lumawak ngiti ko nang makita ko ang stick sa papel.